Στα παρασκήνια  του ΠΑΣΟΚ λέγονται  σήμερα όσα ποτέ δεν ειπώθηκαν εδώ και πολλά χρόνια για μία  ηγεσία αυτού  του κόμματος ,για τις πολιτικές επιλογές της, για τις «ισορροπίες» στους κόλπους του ,για το παρόν και το μέλλον του.  Λόγια πικρά ,κακοκεφιά ,μελαγχολία ,αδυναμία συγκέντρωσης σ' ένα στόχο ,έστω τη τελευταίας στιγμής, «μαύρες» προφητείες από παντού. Κάποια  παλιά, «ιστορικά», στελέχη του ,ψελλίζουν, «για τα μάτια» και μόνο ,λόγια που δεν πιστεύουν .Το  κάποτε λεγόμενο και «Κίνημα Λαού» βαδίζει  τώρα προς τις εκλογές κρυμμένο στα κλαδιά της νεόφυτης Ελιάς ,κάτω από πολύ κακές γι' αυτό προϋποθέσεις .Όλο το κακό συμπυκνώνεται στην όλη παράσταση του αρχηγού και καθρεφτίζεται στα θλιμμένα βλέμματα των βουλευτών του. Και προκαλούν  κάτι που μοιάζει με αηδία ο καβγάς Βενιζέλου-Παπανδρέου και οι αποκαλύψεις για τα πεπραγμένα τους.

Το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον είναι ,ότι  η κατάσταση του ΠΑΣΟΚ  δεν προκαλεί  συγκινήσεις ,ούτε καν  αισθήματα  κάποιας νοσταλγίας  στα μικρά και μεσαία αστικά στρώματα της λεγόμενης «κεντροαριστεράς». Πολλοί  εκεί δεν φαίνεται μάλιστα να θέλουν καν να το θυμούνται .Στην κοινωνία  μόνο σκόρπιες ομάδες πολιτών εκ των  «ευεργετημένων»  στο παρελθόν από το κόμμα και κάποιοι «επαγγελματίες» κομματικοί ,ανεπάγγελτοι κατά τα άλλα ,αποτελούν τον φτωχό πυρήνα του.

Όμως ,αυτός ο αργός θάνατος κάνει ζημιά στα πολιτικά πράγματα της  ταλαιπωρημένης  χώρας μας .Η αγωνία του ΠΑΣΟΚ κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο. Πολίτες και πολιτικοί το διαπιστώνουν αυτό καθημερινά πλέον. Και   ο πρωθυπουργός πολλά έχει να μας πει γι' αυτό .Ετσι , το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Μαϊου για την Ελιά-ΠΑΣΟΚ θα είναι ίσως λυτρωτικό για πολλούς .Διότι  η «μαύρη τρύπα» στην πολιτική σκηνή της χώρας ολοένα και  μεγαλώνεi.