Κατάντησε πολύ κουραστική η ενασχόληση με την  περίπτωση του άγχους που διακατέχει τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ για το προσωπικό μέλλον του. Διότι βεβαίως όταν ο Βενιζέλος μιλάει για κυβερνητική «σταθερότητα» και πολύ ανησυχεί για το ποσοστό της Ελιάς και… απειλεί τους Ελληνες, ότι αν τα εκλογικά πράγματα δεν πάνε καλά για το κόμμα του θα πάει να επισκεφθεί (ω, τι φοβερό!) τον Κάρολο Παπούλια, για ένα μόνο ζήτημα ενδιαφέρεται: Για τη θέση του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Αν το κόμμα  τα πάει άσχημα την Κυριακή στις ευρωεκλογές, ο κ. Βενιζέλος θα κινδυνεύσει, όντως, με αναγκαστική εγκατάλειψη της καρέκλας του αρχηγού, καθώς στη μεγάλη πλειοψηφία τους τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποδοκιμάζουν ως γνωστόν και τις επιλογές του και τις συμπεριφορές του. Συνεπώς, για τη δική του «σταθερότητα» ανησυχεί ο πρόεδρος του συρρικνωμένου ΠΑΣΟΚ. Τα «διλλήματα» που επιχειρεί να θέσει ο εν λόγω πολιτικός στους ψηφοφόρους είναι και άστοχα και ψευδή και παιδαριώδη και επιπλέον προδίδουν αντιδημοκρατική νοοτροπία. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίον ο διαρκώς «μανιασμένος» κ. Βενιζέλος έχει γίνει εξαιρετικά αντιπαθής στο ευρύ κοινό- πράγμα που μπορούμε να υποθέσουμε, ότι του κρύβουν οι στενοί φίλοι και συνεργάτες του, ίσως για να μην διαταράξουν το ήδη ερεθισμένο νευρικό του σύστημα.

Είναι, πάντως, στ’ αλήθεια κρίμα που ο κ. Βενιζέλος, λόγω της υπερτροφικής εγωπάθειας του, αδικεί τόσο σκληρά τον εαυτό του, ζημιώνοντας και την υπόθεση της  πολιτικής σταθερότητας στην οποία με τόση θέρμη αναφέρεται.