«Αυτή τη φορά οι Πειραιώτες ψήφισαν καθαρά και μόνον για τον Πειραιά. Ηταν μια ευκαιρία να εμπιστευτούμε ανθρώπους που απέδειξαν ότι θα φέρουν άλλα αποτελέσματα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», τονίζει ο γνωστός σεφ

Εκείνο το μεσημέρι η κίνηση στην Ακτή Κουμουνδούρου ήταν υποτονική. Ο επί δεκαετίες νούμερο ένα τουριστικός προορισμός του Πειραιά έμοιαζε αίφνης σαν φάντασμα του παρελθόντος. Η περιγραφή μπορεί να ακούγεται υπερβολική, αλλά όσοι γνώρισαν τις χρυσές εποχές του Τουρκολίμανου ή Μικρολίμανου, όπως έχει ελληνοποιηθεί μετά την κρίση με την Κύπρο, αντιλαμβάνονται τι εννοώ. «Αυτή η περιοχή είναι η ελληνική Ριβιέρα», τονίζει ο Λευτέρης Λαζάρου, την ώρα που μοιραζόμαστε τους προβληματισμούς μας. «Είμαι τρίτης γενιάς Πειραιώτης και η χαρά μου που επιστρέφω στο λιμάνι δεν περιγράφεται. Είμαι επίσης χαρούμενος διότι ο Πειραιάς παίρνει το πάνω χέρι. Τα σχέδια της νέας δημοτικής Αρχής για την ανάπλαση και την πεζοδρόμηση της Ακτής Κουντουριώτη με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο. Ειδικά για το θέμα της πεζοδρόμησης, σε όποια πόλη έγινε υπήρχαν αρχικά αντιδράσεις, αλλά μετά από έξι μήνες όλοι έβλεπαν τα οφέλη. Αρκεί να αναφέρω το παράδειγμα της Ερμού».

Τον ρωτώ πώς αποφάσισε να μετακομίσει στο συγκεκριμένο μέρος. «Επί τριάντα χρόνια έριχνα κλεφτές ματιές προς το Μικρολίμανο. Το πρώτο μου εστιατόριο το άνοιξα το 1987, στη γειτονιά όπου μεγάλωσα, εδώ, λίγο πιο πάνω. Του έδωσα ένα όνομα που εμπνεύστηκα από τον στίχο του αδελφικού μου φίλου Βαγγέλη Γερμανού “σα στοιχειωμένη στα πανιά και τα βαρούλκα”. Στη συνέχεια, το 1994, πήγα σε ένα μεγαλύτερο στην οδό Δεληγιώργη μέχρι το 2004, οπότε από τον Πειραιά βρέθηκα στην οδό Πειραιώς. Ολον αυτό τον καιρό ερχόμουν και έψαχνα για χώρο, αλλά οι τιμές ήταν αστρονομικές. Τώρα που τα πράγματα ταπείνωσαν μπόρεσα να πραγματοποιήσω το όνειρό μου».

Η άφιξη της παραγγελίας διακόπτει για λίγο τον ειρμό του. Λαβράκι μαρινάτο, ταραμοσαλάτα, φάβα με φασόλια Πρεσπών και χταπόδι Καλύμνου, τραγανή τσιπούρα σε φύλλο κρούστας με τέσσερις αλοιφές. «Για το μεσημέρι έχουμε ένα γαστρονομικό γεύμα με οκτώ πιάτα προς 25 ευρώ το άτομο. Είναι κάτι που κάνουν τα περισσότερα εστιατόρια διεθνώς», τονίζει. Πίνει μια γουλιά λευκό κρασί Κτήμα Γεροβασιλείου και συνεχίζει. «Ηρθαμε στον Πειραιά με μια μαγειρευτή θαλασσινή πρόταση και μια εξειδικευμένη τέχνη. Η δουλειά μου είναι να αφουγκράζομαι το ψάρι, να το γεύομαι και να το μοιράζομαι».

Στρέφω το βλέμμα μου στον απέναντι τοίχο, όπου είναι αναρτημένες οι βραβεύσεις του, Χρυσοί Σκούφοι, βραβεία Gourmet και το υπερπολύτιμο αστέρι Michelin. Χαμογελά με νόημα, αλλά αποφεύγει να δώσει μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι χρειάζεται. Ζητώ να μάθω τη γνώμη του για την πολιτική και οικονομική κατάσταση. «Θέλω ένα κράτος που να μη με έχει απέναντί του, αλλά δίπλα του. Ενα κράτος που να μη με στεγνώνει επιχειρηματικά, ζητώντας μου να πληρώσω προκαταβολικά φόρους για το επόμενο έτος. Ενα κράτος που να χτυπάει τη φοροδιαφυγή, αντί να με φορολογεί αλύπητα. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν αναγνωρίζονται τα έξοδα των διακοπών και των εστιατορίων, τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι ένας ασφαλής τρόπος να μειωθεί η φοροδιαφυγή, τουλάχιστον στον χώρο μας». Για τη δικομματική κυβέρνηση θεωρεί ότι ήταν η μόνη λύση στην παρούσα κατάσταση, αλλά κρίνει ανησυχητική την άνοδο της Χρυσής Αυγής. «Εχω την αίσθηση ότι δεν είναι μόνον ψήφος διαμαρτυρίας, αλλά ότι αρκετοί άνθρωποι υιοθετούν τις ιδέες τους».
«Η κρίση τελείωσε;», τον ρωτώ. «Ναι, νομίζω ότι βγαίνουμε από την κρίση. Οι αρρυθμίες που ζήσαμε μετά το 2008 τελείωσαν. Η αγορά αρχίζει να βρίσκει έναν ρυθμό. Πιστεύω ότι η Ελλάδα προσφέρει το καλύτερο τουριστικό πακέτο, αρκεί να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες μας και να ξεφύγουμε από το mousakas και τα rooms to let». Την ώρα του καφέ, έναν καταπληκτικό espresso Τusso, η συζήτηση έρχεται στο αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών στον Πειραιά. «Πιστεύω ότι αυτή τη φορά οι Πειραιώτες ψήφισαν καθαρά και μόνον για τον Πειραιά. Ηταν μια ευκαιρία να εμπιστευτούμε ανθρώπους που έχουν μανατζάρει μεγάλα καράβια και που απέδειξαν με τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες ότι θα φέρουν άλλα αποτελέσματα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Νιώθω ότι με την ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου, την ολοκλήρωση των έργων στο Φαληρικό Δέλτα από το Ιδρυμα “Σταύρος Νιάρχος” και τη δραστηριότητα της Cosco στο λιμάνι, μπαίνουμε σε μια καινούργια φάση στην ευρύτερη περιοχή».