Αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να μην προκαλεί  εντύπωση : Οσο δυναμώνει η βεβαιότητα ότι  στις επόμενες εκλογές κανένα κόμμα δεν θα   πετύχει  κοινοβουλευτική αυτοδυναμία ,τόσο  πιο δυνατά φωνάζουν  η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ ,ότι  σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συνεργαστούν .Φωνάζουν τόσο, σαν να φοβούνται  μην τύχει και τους ξεφύγουν σκέψεις για το αντίθετο .Κι’ όχι μόνο αυτό ,αλλά αν ένας πολιτικός της «γαλάζιας» παράταξης πει  ή αφήσει έστω να υπονοηθεί ότι δεν πρέπει  να αποκλείεται μια «μεγάλη « συμμαχία μετεκλογικά ,τότε η ηγεσία πέφτει επάνω του  να τον «φάει» ,εξαιτίας του «ατοπήματος» του ! Πολύ πρόσφατη η σχετική εμπειρία του μετριοπαθούς  Δ. Αβραμόπουλου .Ομως ,και στην αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ ,το ίδιο «τζιζ κακά» ισχύει για όποιο στέλεχος τύχει να εμφανιστεί ανοικτό σε μέλλουσες συνεργασίες που μπορεί να αγγίζουν  τη «γαλάζια» πλευρά. Ετσι , λοιπόν, δίνει και παίρνει ο «άγριος» ρητορικός πόλεμος ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και το  πυρακτωμένο διχαστικό κλίμα διατηρείται ακέραιο.

 

    Δεν θα ήταν φυσικά καθόλου εύκολο να υπάρξει μετεκλογικά μια πολιτική συνεργασία των δύο  πλευρών .Αντιθέτως μάλιστα κάτι τέτοιο θα ήταν στην πράξη  εξαιρετικά δύσκολο .Αλλά στην πολιτική «ποτέ μην λες «ποτέ».Διότι αργότερα μπορεί να εκτεθείς άσχημα .Ας  θυμηθούμε ότι προ ετών ,για κάποιους συγκεκριμένους  λόγους, συνεργάστηκε το ΚΚΕ του Χαρίλαου Φλωράκη με τη  δεξιά  Νέα Δημοκρατία  του Κ. Μητσοτάκη ,ότι  σήμερα οι  αντιμνημονιακοί δεξιοί «Ανεξάρτητοι Ελληνες»δεν  αποτελούν ορκισμένους αντιπάλους της αριστερής αξιωματικής αντιπολίτευσης .Και τέλος ποιος  θα σκεφτόταν πριν δύο  χρόνια ,ότι η «επάρατος δεξιά» ΝΔ και το «λαϊκιστικό» ΠΑΣΟΚ θα κυβερνούσαν μαζί  την Ελλάδα και μάλιστα για την υλοποίηση μιας νεοφιλελεύθερης οικονομικής «συνταγής»;

 

  Ας μην υπερβάλουν τόσο ,λοιπόν, στους «καβγάδες» τους οι  μεν και οι δε. Διότι ,όλα  δείχνουν ,ότι  μετά τις επόμενες εκλογές ,τα πράγματα θα είναι σύνθετα και θα απαιτούν, πιθανότατα, κάποιες «γενναίες»αποφάσεις από  ορισμένες ηγεσίες….