«Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε ό,τι ήταν απαραίτητο,αν και ο ρόλος του είναι άχαρος», αναφέρει η όμορφη ηθοποιός


Γνωρισθήκαμε στην παρουσίαση του βιβλίου «Γιατί ήμουν εγώ, γιατί ήταν εκείνος» των Ευγένιου Πιέρρη και Μάκη Φωκά, στο κτίριο του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός». Ως Επτανήσια αλλά και ως ηθοποιός είχε επωμισθεί τον ρόλο της αναγνώσεως αποσπασμάτων, κάτι που έκανε με υποδειγματική άρθρωση και συγκρατημένη χάρη. Οι πλέον των εξακοσίων, μάλιστα, προσκεκλημένοι έμειναν έκπληκτοι όταν την άκουσαν να απαγγέλει εις άπταιστον κερκυραϊκήν διάλεκτον ένα κεφάλαιο του βιβλίου.
http://www.mustonline.gr/assets/modules/kat/articles/201311/2226/images/nor_izabella.jpg


Η οικογένεια Κογεβίνα εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα γύρω στον 17ο αιώνα, προερχόμενη από τις Δαλματικές ακτές –νυν Κροατία. Μέλη της διέλαμψαν τόσο επί Ενετοκρατίας όσο και μετά την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864. Ο παππούς της υπήρξε βουλευτής των Ιονίων νήσων, ενώ ο πατέρας της αξιωματικός του βασιλικού ναυτικού, ο οποίος πολέμησε στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Η ίδια προτίμησε να ασχοληθεί με την ηθοποιία μετά από μεικτές σπουδές Ιστορίας της Τέχνης και υπολογιστών στο Αμερικανικό Κολλέγιο, κλασικού μπαλέτου, κιθάρας και υποκριτικής στη σχολή του Κάρολου Κουν. Το τηλεοπτικό κοινό τη γνώρισε μέσα από δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές, όπως η «10η Εντολή», η «Ονειροπαγίδα» και το «Κάρμα».
Δίνουμε ραντεβού στο νέο κινεζικό εστιατόριο που άνοιξε επί της οδού Απόλλωνος, στο κέντρο της πόλης. Οι συστάσεις είναι εξαιρετικές, αφού το «East Pearl» επελέγη για την εστίαση του Κινέζου πρωθυπουργού και της συνοδείας του, κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στην Ελλάδα. Προϊόν ενός ελληνοκινεζικού ειδυλλίου, ήταν ασφυκτικά γεμάτο από Ασιάτες την ημέρα που το επισκεφτήκαμε, γεγονός που από μόνο του αποτελεί ασφαλές κριτήριο επιτυχίας.
Δοκιμάσαμε ανοιξιάτικα ρολά, το wonton με τυρί και τα dim sum με γαρίδες και χοιρινό. Για κυρίως επιλέξαμε τη σπεσιαλιτέ του εστιατορίου, την τηγανιτή πάπια, καθώς επίσης ένα πλατό με sushi. Πολύ ωραίες γεύσεις.

http://ilarge.listal.com/image/6565715/968full-isavela-kogevina.jpg

«Φέτος έπαιξα στο “Με τα παντελόνια κάτω”», απαντά στο εύλογο ερώτημα με τι ασχολείται αυτή την εποχή και συνεχίζει: «Είναι ένα σίριαλ για την κρίση, αφού οι πρωταγωνιστές ζουν σε ένα κάμπινγκ για άνεργους. Υποδύομαι μια χωρισμένη γιατρό με δίδυμα κοριτσάκια, που προσπαθεί να επιβιώσει. Το ενδιαφέρον είναι ότι το μέρος όπου έγιναν τα γυρίσματα υπάρχει και φιλοξενεί πραγματικούς ανθρώπους προς 140 ευρώ τον μήνα, τιμή που καλύπτει όλες τις παροχές».

Η κρίση, όπως ομολογεί, χτύπησε και την ίδια. «Είδα μια τρομερή έλλειψη προτάσεων. Συμπτωματικά είχα την τύχη να εργαστώ είτε στην τηλεόραση είτε στον κινηματογράφο, αλλά έφτασα στο σημείο να σκεφτώ ότι ενδέχεται να μην ξαναπαίξω, αλλά και ότι ίσως χρειάζεται να αλλάξω επάγγελμα».
Τη ρωτώ ποια είναι η γνώμη της για την πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας. «Αυτό που μας συνέβη ήταν ένα αναγκαίο κακό. Διερωτώμαι, όμως, αν θα επωφεληθούμε από το ξεσκαρτάρισμα ή θα είναι μια από τα ίδια. Ολοι φταίμε για τη χρεοκοπία, ο καθένας στην κλίμακά του. Φταίει επίσης το πολιτικό σύστημα και η Δημοκρατία -εντός εισαγωγικών- που δημιουργήσαμε. Νομίζω ότι η δικομματική κυβέρνηση έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, από τη στιγμή που αποφασίσαμε να μείνουμε στο ευρώ. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει από εδώ και πέρα».

http://static.cinemarx.ro/poze/persoane-mari/2009/06/Isavela_Kogevina_1245440000.jpg

Για τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, η όμορφη ηθοποιός θεωρεί ότι έκανε ό,τι ήταν απαραίτητο, αν και ο ρόλος του είναι άχαρος. Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι διστακτική, διότι δεν ξέρει τι από όλα όσα κατά καιρούς δηλώνει θα κάνει, όταν και εάν ανέβει στην εξουσία. Οσο για τη Χρυσή Αυγή, είναι κάθετα αντίθετη στη βία που πρεσβεύει διότι η Δημοκρατία πρέπει να είναι ένα καθεστώς που να σέβεται και να δίνει αξία στον άνθρωπο και όχι το αντίθετο. Η άποψή της ως πολιτικοποιημένου και όχι κομματικοποιημένου πολίτη, όπως αυτοπροσδιορίζεται, είναι «να αλλάξουμε πρώτα τους εαυτούς μας, π.χ. να πάψουμε να φοροδιαφεύγουμε, και στη συνέχεια να αλλάξουμε όσα πράγματα δεν λειτουργούν στο κράτος μας. Αλλά πώς να εμπιστευθείς ένα κράτος που αλλάζει κάθε δύο μήνες το φορολογικό πλαίσιο», καταλήγει χαρίζοντάς μας ένα αφοπλιστικό χαμόγελο, στο οποίο δύσκολα μπορείς να αντισταθείς.