«Μου κάνουν εντύπωση οι πολιτικοί που υπόσχονται ότι θα μοιράσουν λεφτά όταν εκλεγούν. Από πού θα τα βρουν;
Η χώρα δεν αντέχει νέες εκλογές», τονίζει η γνωστή επιχειρηματίας

Υπάρχει ένα αρχαίο ρητό που λέει: «Ενός κακού μύρια έπονται». Στην περίπτωση της ξενοδόχου Χριστίνας Μήτση ισχύει η παραλλαγή του: «Ενός καλού μύρια έπονται».
Δεν είχε προλάβει να στεγνώσει το μελάνι της ειδήσεως ότι η δημοφιλής στο κοινωνικό στερέωμα των Αθηνών επιχειρηματίας είχε απολέσει τα περιττά της κιλά, που ήταν αρκετά, όταν κατέφθασε στα δημοσιογραφικά γραφεία η πρόσκληση για την παρουσίαση του αρώματος «Μ».
«“Μ” όπως Μήτσης;», τη ρωτώ όταν καθόμαστε στο εσωτερικό του «City Bistro», του νέου εμβληματικού καφέ-εστιατορίου της Στοάς Σπυρομήλιου. «“M” όπως μαντάμ ή μεσιέ, διότι το όνομα είναι γιούνισεξ», απαντά με σπιρτάδα. Ο σεφ Γιώργος Φτάκλας καταφθάνει για να μας παρουσιάσει το μενού. Είναι Ροδίτης και γνωρίζει τα ξενοδοχεία της οικογένειας Μήτση στο νησί, δεν έχει όμως έως τώρα συνεργαστεί μαζί τους, όπως ομολογεί. «Κακώς, να επανορθώσεις!», σχολιάζει γελώντας η Χριστίνα.

Παραγγέλνουμε μια σαλάτα νισουάζ, ένα καρπάτσιο από μυλοκόπι με αβγά αχινού, μπέργκερ από φιλέτο μπλακ άνγκους με καταπληκτικές, όπως διαπιστώσαμε, πατάτες τηγανητές κι ένα ριζότο πατζαριού με κατίκι Δομοκού. Η Χριστίνα προτιμά μια Coca Cola light κι εγώ ζητώ να δοκιμάσω το «Βιδιανό» του Διαμαντάκη.
«Εχασα συνολικά ογδόντα κιλά σε διάστημα δύο ετών. Τα πρώτα εξήντα πέντε κάνοντας κάθε μέρα τρεις ώρες γυμναστική και τα υπόλοιπα με πλαστικές επεμβάσεις». Της επισημαίνω ότι το αποτέλεσμα είναι όντως εντυπωσιακό. «Η ψυχούλα μου το ξέρει τι υπέφερα και τι μορφίνες πήρα για να αντέξω τους πόνους. Δεν το συνιστώ σε κανέναν, εκτός αν υπάρχει πραγματικά ανάγκη», τονίζει.
Η συζήτηση μεταφέρεται στη νέα της πρωτοβουλία, που έχει ως αφετηρία μια συνεργασία με τον σύζυγό της, Ανδροκλή Τερζάκη. «Πριν από δύο χρόνια, ο άνδρας μου δημιούργησε μια σειρά καλλυντικών με βάση το λάδι της ελιάς. Το ονόμασε o.live και μπορεί να το βρει κανείς στα Duty Free. Την ίδια περίπου εποχή συζήτησα μαζί του το ενδεχόμενο να δημιουργήσω μια κολόνια με άρωμα Ελλάδας. Ο άνδρας μου με υποστήριξε και ιδού το αποτέλεσμα».

Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών και του Deree, η Χριστίνα Μήτση είχε μια προδιαγεγραμμένη πορεία μπαίνοντας στον κόσμο της εργασίας: να ενταχθεί και να δραστηριοποιηθεί στην οικογενειακή ξενοδοχειακή επιχείρηση, η οποία διαθέτει 21 μονάδες ανά τη χώρα. Τούτο συνέβη, αλλά η ίδια, φύσει ανήσυχη και δημιουργική, περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να κάνει το δικό της, τολμηρό βήμα. Οπερ και εγένετο. Το άρωμα «Μ» κυκλοφορεί σε περιορισμένο αριθμό 1.500 μπουκαλιών, συνδυάζοντας φρέσκες μυρωδιές μανταρινιού, λάιμ και βασιλικού. «Αν πάει καλά, θα επεκταθούμε και σε σαμπουάν, τζελ, κοντίσιονερ και κρέμες σώματος».
Εχει φθάσει η ώρα να συνομιλήσουμε περί πολιτικής. «Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η χώρα μας έχει μπει σε μια τροχιά βελτίωσης της προηγούμενης κατάστασης. Οι πολίτες, όσο δυσαρεστημένοι κι αν είναι, το παραδέχονται κι αυτό αποτυπώθηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα. Ο Αντώνης Σαμαράς κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό και η προσπάθειά του, νομίζω, αναγνωρίζεται. Από την άλλη, υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι η μόνη λύση είναι να βγούμε από το ευρώ και να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Παρόλο που επαγγελματικά θα βγω κερδισμένη από αυτή την εξέλιξη, αφού πληρώνομαι σε συνάλλαγμα, έχω την εντύπωση ότι τελικώς δεν θα ωφεληθούμε, αλλά θα κινδυνέψουμε να γίνουμε Αργεντινή. Επίσης, μου κάνουν εντύπωση οι πολιτικοί που βγαίνουν και υπόσχονται ότι θα μοιράσουν λεφτά όταν εκλεγούν. Και τους ρωτώ: Από πού θα τα βρουν αυτά τα λεφτά; Από τους προσωπικούς τους λογαριασμούς; Τέλος, κάποιος πρέπει να τους πει ότι η χώρα δεν αντέχει πάλι εκλογές».

Εντονα πολιτικοποιημένη, αποφεύγει τους δημόσιους χαρακτηρισμούς και τις τοποθετήσεις. Προτιμά έναν σιβυλλικό τρόπο για να λέει αυτό που θέλει. Παραδείγματος χάριν, όταν ερωτάται για το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη, αποκρίνεται: «Με το “Ποτάμι” δεν μας πήρε το ποτάμι» ή όταν της ζητώ να μου πει πώς βλέπει τον ρόλο της Γερμανίας στην έξοδο της χώρας μας από την κρίση, διευκρινίζει ότι «άλλο η βοήθεια, άλλο ο δανεισμός και άλλο η κερδοσκοπία».