Εφθασε στην ώρα της χωλαίνοντας ελαφρώς. «Παραπάτησα κατεβαίνοντας από τη μηχανή», απαντά στο εύλογο ερώτημα. 
«Αναλαμβάνω καθήκοντα την 1η Σεπτεμβρίου, αλλά αυτή η περίοδος είναι για μένα πιο έντονη κι από την προεκλογική, γιατί πρέπει να προετοιμαστώ και να ενημερωθώ για τα πάντα». Είναι αλήθεια ότι χρειάστηκε σχεδόν ένας μήνας για να κλείσουμε το ραντεβού μας, όπως και έχει σημασία ότι η επιλογή του εστιατορίου ήταν δική της. «Ερχόμουν εδώ έως και πριν από δύο χρόνια. Οταν εκλέχτηκα βουλευτής και ανέλαβα υπεύθυνη Εξωτερικών, σταμάτησαν οι έξοδοι», εξηγεί. Ο Λυσιέν, ένας ροδομάγουλος Γάλλος, που παντρεύτηκε Ελληνίδα και εγκαταστάθηκε στη χώρα μας, μας προτείνει τα πιάτα ημέρας. Διαλέγουμε μια σαλάτα αντίβ με σως ροκφόρ, ένα μοσχαρίσιο καρπάτσιο και δύο στέικ ταρτάρ. Με την οικειότητα της προηγούμενης γνωριμίας, ο εστιάτωρ ξεκινά μια πολιτική συζήτηση στη γλώσσα του Μολιέρου, την οποία κατέχει επαρκώς, λόγω Αρσακείου, η Ρένα Δούρου. Υποστηρίζει εμφανώς συγγενικές απόψεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που κάνει τη συνομιλητή μου να τονίσει με ικανοποίηση: «Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ήρθαμε εδώ».

Εκλεγμένη με 793.000 ψήφους  τη δεύτερη Κυριακή, η νέα περιφερειάρχης αποτελεί την έκπληξη των πρόσφατων τριπλών εκλογών. «Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη, όπως και πολλοί δεν μπορούν να πιστέψουν, ότι σαν το νερό βρήκα τη χαραμάδα. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι έπεισα τον κόσμο ότι μπορείς να παρεμβαίνεις στα κοινά χωρίς ιδιοτέλεια».
Της ζητώ να γίνει πιο σαφής. «Οταν αποδεικνύεις καθημερινά ότι δεν έχεις στόχο να βγάλεις χρήματα ή να επανεκλεγείς και όταν θεωρείς ότι πολιτική δεν είναι να αναλαμβάνεις εξουσία, αλλά ευθύνη», απαντά κατηγορηματικά. Το γεγονός ότι έχει έναν αδερφό συμβασιούχο και ότι τα παιδιά του συντρόφου της είναι ουσιαστικά στην ανεργία μάλλον συνηγορούν υπέρ αυτού. «Το πρώτο πράγμα που θέλω να αλλάξω είναι η νοοτροπία. Οποιος είχε την πολυτέλεια να παρακολουθήσει την προεκλογική μου εκστρατεία θα είδε ότι δεν έταξα τίποτα. Αυτό είναι κορυφαίο κομμάτι της νίκης, λαμβάνοντας υπόψη ότι από το ’74, που γεννήθηκα, και μετά οι πολιτικοί εκλέγονταν βάσει της παροχολογίας. Ακόμη και στις πρόσφατες ευρωεκλογές, ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε τη δημιουργία 700.000 νέων θέσεων εργασίας».

Δράττομαι της ευκαιρίας να τη ρωτήσω ποια είναι η γνώμη της για τον Αντώνη Σαμαρά. «Αποφεύγω τους επιθετικούς προσδιορισμούς, γιατί, όταν τους χρησιμοποιείς, στερείσαι επιχειρημάτων. Ομως δεν μπορώ να ξεχάσω πώς πολιτεύτηκε στο πρώτο μνημόνιο και ότι ένα βράδυ Νοεμβρίου άλλαξε στάση». Για τη δικομματική κυβέρνηση κρίνει ότι, «ομνύοντας στον υποτιθέμενο νεοφιλελευθερισμό, κατέστρεψε τον ιδιωτικό τομέα. Από τον Σημίτη και μετά, η μικρή και μεσαία επιχείρηση στην Ελλάδα είναι ποινικοποιημένες. Δεν είναι θέμα αγαρμποσύνης, ούτε ότι οι νυν ηγέτες είναι κακά τέκνα των ηγετών του παρελθόντος, δηλαδή του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι θέμα σχεδίου. Αρκεί να θυμίσουμε την παρότρυνση της Κριστίν Λαγκάρντ να μοιάσουμε στην Κροατία».
Η επόμενη ερώτηση αφορά στη ΔΕΗ και τις αποκρατικοποιήσεις. «Η ανάπτυξη δεν έρχεται με τέτοιες ιδιωτικοποιήσεις ούτε με αναθέσεις, επί της ουσίας, όπως του Ελληνικού. Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα έρθει όταν κηρύσσεις άγονους διαγωνισμούς με έναν και μοναδικό συμμετέχοντα, για να καταλήξεις σε μια προσφορά εγχώριων συμφερόντων». Διερωτώμαι πώς πιστεύει το κόμμα της ότι θα έλθει η ανάπτυξη. «Με σοβαρά joint ventures και με την κοινωνική οικονομία, στη βάση της αντίληψης και για την οικονομία των αναγκών, με έμφαση και στον ρόλο που μπορεί να παίξει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι λάθος η αντίληψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εχθρός της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όπως είναι αντίστοιχα λάθος ότι είμαστε γενικά και αόριστα κατά του ευρώ. Αυτή η συζήτηση έληξε το 2012».

Από την αρχή της συζήτησης επιθυμώ να μου σχολιάσει το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός δεν εμπιστεύεται το κόμμα της για να κυβερνήσει τη χώρα. «Θα μας εμπιστευθεί στις επόμενες εκλογές. Ηδη στις προηγούμενες μας έδωσε προβάδισμα τεσσάρων μονάδων και έπαψαν να μιλάνε για ψήφο διαμαρτυρίας», απαντά με σιγουριά.
Την ώρα του γλυκού, συζητάμε για τη σχέση της με τον Τύπο και τα αρνητικά άρθρα που είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με το πρόσωπό της. «Από την αρχή της ενασχόλησής μου με τα κοινά αποφάσισα να μην παρεμβαίνω, όπως κάνουν οι περισσότεροι πολιτευτές, τηλεφωνώντας σε δημοσιογράφους για να γράφουν για μένα στις παραπολιτικές στήλες. Ρίσκαρα και ιδού το αποτέλεσμα. Βρίσκομαι απέναντί σας».

                    «Το πιο σημαντικό ήταν ότι έπεισα τον κόσμο ότι μπορείς να παρεμβαίνεις στα κοινά χωρίς ιδιοτέλεια», αναφέρει η νέα περιφερειάρχης Αττικής