Ο κ. Αντ .Σαμαράς   στόχο έχει να αποφύγει εκλογές το φθινόπωρο και να διασχίσει τον πολιτικό χρόνο ως πρωθυπουργός της δικομματικής κυβέρνησης  έως την προεδρική εκλογή ,την άνοιξη. Οσο ισχυρή κι αν είναι όμως η βούληση του κ. Σαμαρά για παραμονή στην εξουσία  με την σημερινή πλειοψηφία σε ισχύ (πράγμα που ως γνωστόν θερμώς συμβουλεύει και το Βερολίνο), η βούληση του βαρέως ασθενούντος  ΠΑΣΟΚ καθιστά τον  κυβερνητικό συνεταιρισμό  εξαιρετικά  ευάλωτο .Το πράγμα είναι δύσκολο για τον κ. Σαμαρά ,διότι  ο συνέταιρος του , κ.Βενιζέλος περνάει προσωπικά πολύ δύσκολες  ώρες σ' ένα ΠΑΣΟΚ  που δεν φαίνεται να μπορεί  να κρατήσει σε μια στοιχειώδη πολιτική συνοχή και με τους βουλευτές  του «τρελαμένους» . Και επιπλέον ο ίδιος ο κ. αντιπρόεδρος ,προσπαθεί να ισορροπήσει με ρητορικά ακροβατικά  ως εκτελεστής  των μνημονιακών «υποχρεώσεων»  και ως «διαφωνών» με σημεία αυτών των «υποχρεώσεων» που βασανίζουν την ελληνική κοινωνία.  Νεοφιλελευθερισμός ,ΔΝΤ και Μνημόνια από τη μία ,εγχώριος  «σοσιαλισμός» από την άλλη με τις δικές του «υποχρεώσεις». Υπάρχει εδώ κάθε λόγος για σύγχυση, σπασμωδικές κινήσεις και αυξημένη νευρικότητα .Αναγκαστικά ,εισπράττει όλο αυτό το «πακέτο» και ο κ. Αντώνης Σαμαράς, οποίος όμως, από την πλευρά του δεν είναι ακόμη σε θέση να προσδιορίσει το μέλλον της παράταξης του ,στη βάση  ευανάγνωστων  πολιτικών χαρακτηριστικών-πράγμα που βασανίζει το «γαλάζιο» χώρο και τους βουλευτές του.

Συμπέρασμα: Το πόση αντοχή μπορεί να έχει προσεχώς και για πόσο διάστημα η κυβέρνηση δεν μπορεί να προβλεφθεί σήμερα.  ’παντες το γνωρίζον αυτό στην πολιτική σκηνή .Τέλος Ιουλίου και «όλα παίζονται». Κι’ αυτό δεν κάνει καθόλου καλό στο νευρικό σύστημα των πολιτικών αρχηγών και των ζαλισμένων  επιτελών τους