"Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόταση και προκαλεί ανασφάλεια"
Η Νόνη Δούνια στο τραπέζι με το Χρήστο Ζαμπούνη
«Θα ωφελούσε να εμπνευστούμε από τους Γερμανούς. Εχουν ανακάμψει έπειτα από δύο ήττες σε ισάριθμους Παγκόσμιους Πολέμους»
Μια νέα άφιξη στον ταχύτατα μεταβαλλόμενο γαστρονομικό χάρτη των Σπετσών ελκύει την προσοχή του επισκέπτη μόλις αποβιβάζεται από το δελφίνι στο λιμάνι. Ακριβώς στην πλατεία Ρολογιού, το «Bluefield Burger» απευθύνεται στους λάτρεις των μπέργκερς.
Η είδηση υπό άλλες περιστάσεις θα απασχολούσε ίσως μόνο τον τοπικό Τύπο, πλην όμως η αγγελία του ονόματος της ιδιοκτήτριάς του, Νόνης Δούνια, του δίνει ευρύτερες διαστάσεις.
«Το νησί των Σπετσών είναι ο τόπος καταγωγής του καραβοκύρη παππού μου και το μέρος όπου έχω ζήσει όλα τα καλοκαίρια της ζωής μου μέχρι σήμερα», εξηγεί η συνομιλήτριά μου όταν τη ρωτώ για την επιλογή του γεωγραφικού σημείου. «Η οικονομική κρίση χτύπησε έντονα τον χώρο όπου εργάζομαι ασταμάτητα τα τελευταία 22 χρόνια. Επρεπε άμεσα να ενεργοποιηθώ και να δοκιμαστώ σε κάτι πρωτόγνωρο», δίνει μια άλλη ερμηνεία για το εγχείρημά της.
Περιώνυμο μοντέλο στη χρυσή εποχή του μόντελινγκ, ηθοποιός και τηλεοπτική παρουσιάστρια στη συνέχεια, η σαραντάχρονη σήμερα μητέρα δύο παιδιών φαίνεται ότι δεν εφησυχάζει στη δόξα του παρελθόντος. Με ασίγαστη όρεξη, επιχειρεί σε έναν χώρο όπου και άλλοι συνάδελφοί της έχουν επιχειρήσει στο παρελθόν, αυτόν της εστιάσεως.
«Η δύναμή μας είναι η σχέση ποιότητας-τιμής», αποφαίνεται την ώρα που καταφθάνουν οι πρώτες σπεσιαλιτέ. Portobello burger με μανιτάρια, ψητές πιπεριές και maple dijon sauce, Harlem hot dog με καραμελωμένα κρεμμύδια και cheddar και μια New York macaroni salad στη μέση. Λόγω καλοκαιρινής διαθέσεως, επιλέγουμε μια μαύρη μπίρα Φιξ.
Τη ρωτώ πώς βλέπει την κατάσταση στη χώρα. «Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που γκρινιάζουν και κατηγορούν. Βλέπω την προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά και την εκτιμώ. Βλέπω έναν άνθρωπο να μάχεται και να μην εγκαταλείπει. Αυτή την επιμονή νομίζω πως την έχει ανάγκη η Ελλάδα για να βγει από την κρίση. Πιθανότατα κάποιες φορές να γίνονται λανθασμένες επιλογές, αλλά τον εμπιστεύομαι και περιμένω το καλύτερο. Είναι αυτή η καλή βάση της πολιτικής που, αν συνδυαστεί με σωστούς συνεργάτες, μπορεί να δώσει στη χώρα μας την ανάσα που χρειάζεται». Η επόμενη ερώτηση αφορά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως. «Δεν έχω ακούσει μια πειστική πρόταση για την έξοδο από την οικονομική κρίση στα χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιπολίτευση. Αυτό μου προκαλεί μια ανασφάλεια», επισημαίνει.
Παρότι ενημερώνεται καθημερινά για τις πολιτικές εξελίξεις, δεν θεωρεί τον εαυτό της κομματικοποιημένο και προτιμά να μην εκφέρει χαρακτηρισμούς για τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς, με εξαίρεση τη Χρυσή Αυγή: «Λυπάμαι για αυτούς οι οποίοι επιλέγουν να στηρίζουν ανθρώπους που με καμάρι φωτογραφίζονται με στολές και σύμβολα των ναζί, εκείνων που οδήγησαν πάνω από 400.000 Ελληνες στον θάνατο».
Σε αντίθεση με την πλειονότητα των συμπατριωτών μας, που τοποθετούνται αξιωματικά απέναντι στη σύγχρονη Γερμανία, ακόμη και στο ποδόσφαιρο, η Νόνη Δούνια φρονεί ότι «θα ωφελούσε να εμπνευστούμε από τη στρατηγική τους. Με αυτήν έχουν καταφέρει να ανακάμψουν μετά από δύο ήττες σε Παγκόσμιους Πολέμους και να έχουν ηγετικό ρόλο στις παγκόσμιες εξελίξεις». Σε αντίθεση, επίσης, με την πλειονότητα των Ελλήνων γονέων, που δεν νιώθουν τόση ασφάλεια για τις εξελίξεις, η ίδια είναι αισιόδοξη για το μέλλον των παιδιών της, σε μια χώρα που έχει όλες τις προϋποθέσεις για να επιτύχει. «Ο τουρισμός είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο που έχει η χώρα και πρέπει να αξιοποιηθεί. Εχοντας την τύχη να έχω επισκεφθεί αρκετά μέρη του κόσμου και όλες τις ηπείρους, είμαι βέβαιη πως η Ελλάδα καλύπτει απόλυτα τις ανάγκες ενός ταξιδευτή. Αναρίθμητες επιλογές, απαράμιλλη φυσική ομορφιά και ήπιες κλιματολογικές συνθήκες συνθέτουν μια πανέμορφη εικόνα».
Λίγο πριν αποχαιρετιστούμε, τη ρωτώ εάν θα ξεχειμωνιάσει στις Σπέτσες. «Γεννήθηκα και ζω στον Πειραιά, οπότε και για μένα και για την οικογένειά μου θα είναι δύσκολο να μετακομίσουμε, λόγω του σχολείου των παιδιών και της εργασίας του συζύγου μου. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να προδικάσει το μέλλον. Ποιος ξέρει;».