Πριν από τρία χρόνια, όταν την Ελλάδα κυβερνούσε ο Γιώργος Παπανδρέου είχα διαβάσει το εξής ευφυές όσο και ειρωνικό σύνθημα σε κάποιο τοίχο στα Εξάρχεια, την εποχή μάλιστα που οι φυλλοροήσαντες «Αγανακτισμένοι» μονοπωλούσαν την επικαιρότητα: «Πεινάς;; Φάει τον ΠΑΣΟΚο της γειτονιάς»!

Το σύνθημα εκείνο εμπεριείχε και συγκεκριμένη μνήμη. Ότι επί χρόνια οι επιτήδειοι του ΠΑΣΟΚ είχαν κάνει σύνθημα το «φάε, πίε και ευφραίνου» και, επομένως τους χορτάτους κάποιος έπρεπε να τους φάει (μεταφορικώς, βεβαίως).

Ως χιουμοριστικό, το σύνθημα αυτό μπορεί να αποτελέσει ..μνημείο (δηλαδή να μας ερεθίζει την μνήμη και να θυμόμαστε), αφιερωμένο στα 40χρονα του ΠΑΣΟΚ, που, από μία χρονική περίοδο και μετά έγιναν... διαρκή 40μερα μνημόσυνα για την κοινωνία, με όσα αυτά τα σοσιαλιστικά χρόνια άφησαν παρακαταθήκη και στις κυβερνήσεις που ακολούθησαν και στον ελληνικό λαό που υφίσται τη διόρθωση των πολλαπλών αμαρτιών παρελθόντων ετών.

Το θλιβερό είναι ότι υπάρχει κάποια μερίδα του κόσμου του ΠΑΣΟΚ η οποία θέλει να επανέλθει ο Γιωργάκης και ο υπόδικος Γιώργος Παπακωνσταντίνου για να μας κυβερνήσουν εκ νέου, αφού άλλωστε αυτή είναι και η ματαιοδοξία και των δύο αυτών καταστροφέων της Ελλάδας και της μεσαίας τάξης, όπως φάνηκε και από την κατάσταση ευχαρίστου ιδιωτείας στην οποίαν ευρίσκονταν στην εκδήλωση του Ιδρύματος Παπανδρέου για τα 40 χρόνια του ΠΑΣΟΚ

Αγνοώ αν εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη είναι σε θέση να αποκωδικοποιούν σημειολογικά συνθήματα, όπως το προαναφερθέν, ολίγον... καννιβαλικό σύνθημα. Δηλαδή να αντιλαμβάνονται ότι παρόμοιες συνθηματικές εκδηλώσεις αγανάκτησης έχουν να κάνουν με τα διαχρονικά πεπραγμένα  των σοσιαλιστικών διακυβερνήσεων, τα οποία κάποιοι αφελείς αρνούνται και σήμερα να δουν. Διότι είναι πρωτοφανής ασφαλώς επίδοση, ένα κόμμα που είχε την τύχη να είναι επί τόσα χρόνια στην εξουσία και να έχει τύχει τόσες φορές της λαϊκής πίστωσης, να έχει καταγράψει στο παθητικό του τόσες αποτυχίες, οι οποίες πολλές φορές διέσυραν τη χώρα,  απογοήτευσαν ένα ολόκληρο λαό και έχουν καταδικάσει το ΠΑΣΟΚ, σχεδόν στην αφάνεια, όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις. Βεβαίως αν αντιλαμβάνονταν την αντίληψη που έχει πλέον η κοινωνία για το συγκεκριμένο κόμμα δεν θα προετοίμαζαν φιέστες και μάλιστα εις διπλούν. Μία από τον πλέον αποτυχημένο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης, τον Γιώργο Παπανδρέου και μία από τον συνοδοιπόρο του στην κυβερνητική αποτυχία Ευάγγελο Βενιζέλο, που διασώζεται χάρις στη ΝΔ και τον Α.Σαμαρά. 

Πριν από τριάντα περίπου χρόνια, το 1985(!!!) ο Οικονομικός Ταχυδρόμος παρατηρούσε, για την  πλαστή ευφορία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ότι δεν μπορούμε να ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε. Όμως «ες αύριον τα σπουδαία» για το ΠΑΣΟΚ. Και τα «σπουδαία», τριάντα περίπου χρόνια μετά και αφού είχαν συσσωρευθεί υπέρογκα χρέη και ελλείμματα, εξ αιτίας της ΠΑΣΟΚικής πολιτικής, ειχαν ως κατάληξη τα Μνημόνια και το Μεσοπρόθεσμο, την εκτίναξη της ανεργίας και την καταδίκη της χώρας σε παρατεταμένη ύφεση και, κατά συνέπεια, του λαού σε πολυετή πενία.  Σε λίγο θα ζούμε σε συνθήκες των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του ’50.   ’ραγε  οι πολιτικές φιέστες διοργανώνονται για να μας θυμίζουν τί;; Να μη ξεχνάμε «τα Τσοβόλα δώστα όλα», τα φαγοπότια, τις μίζες και την κυβερνητική αλαζονεία πολλών; Ή ότι τελικώς ένας μόνο την πλήρωσε, ενώ οι ανόμως χορτασμένοι είναι περισσότεροι ;;;