του Νίκου Σίμου

Οι καταγγελίες της κ.Λαγκάρντ περί απειλών της ζωής της από Έλληνες φοροφυγάδες θα πρέπει να ενταχθούν στο πλαίσιο μιας νέας προσπάθειας συκοφάντησης της Ελλάδας, από ορισμένες χώρες, για συγκεκριμένους λόγους. Αυτή η άποψη επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το ΔΝΤ διέψευσε τις απειλές αυτές και απλώς ανέδειξε ότι μετά από ορισμένες συκοφαντικές κοτσάνες που είχε εκστομίσει η κ. Λαγκάρντ, ως αυθεντική εκπρόσωπος των Γάλλων «πουρκουάδων», πήραν φωτιά τα social media όπου πολλοί Έλληνες καταφέρονταν κατά της γενικής σήμερα διευθύντριας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Η χρονική στιγμή κατά την οποία η κ. Λαγκάρντ άρχισε τις «εκμυστηρεύσεις» δεν είναι τυχαία. Γίνεται μία προσπάθεια από ελληνικής πλευράς για την ρύθμιση του ελληνικού χρέους –και γι’΄αυτό άλλωστε συναντάται με την κ. Μέρκελ ο πρωθυπουργός. Η κ. Λαγκάρντ όμως δεν είναι μόνον επικεφαλής του ΔΝΤ. Είναι και Γαλλίδα και ως γνωστόν σήμερα στην Γαλλία ελέω Ολάντ επικρατεί ένας νέου τύπου Μερκελισμός που, συμβολικά και σε οικονομικό βεβαίως επίπεδο, αναβιώνει το περίφημο «πουρκουά» (γιατί) θα έπρεπε να αντισταθούν, που είχαν πει αρκετοί της Γαλλικής ελίτ κατά τη γερμανική κατοχή, επειδή ήθελαν να συνεργαστούν με τους κατακτητές! Είναι επομένως στην γερμανική γραμμή και η κ. Λαγκάρντ της συκοφάντησης των Ελλήνων –όπως επιμόνως κάνουν οι Γερμανοί- ότι είναι ανεπρόκοπος λαός, τεμπέληδες και φοροφυγάδες. Έτσι ώστε να υπάρχει η ηθική νομιμοποίηση των τοκογλύφων του Βορρά να ασκούν συνεχείς πιέσεις για νέα μέτρα που αφαιμάσσουν τον ελληνικό λαό.

Αυτή την τακτική πρέπει να την κατανοήσει επιτέλους η κυβέρνηση και να ορθώσει κάποιο ανάστημα αντίστασης και αντίδρασης επιτέλους. Πρέπει με άλλα λόγια να αντιληφθούν εκεί στο Μαξίμου ότι θα είναι άδικο, με τις προσπάθειες που κάνει ο πρωθυπουργός, να ταυτισθεί η κυβέρνηση με τους συκοφάντες του ελληνικού λαού, οι οποίοι «πλέκουν» ένα νέο πλαίσιο ηθικής απαξίωσης ενός λαού προκειμένου να κάμψουν την ελληνική αντίδραση στις απαιτήσεις των δανειστών για νέα αντιλαϊκά μέτρα, με το πρόσχημα των μεταρρυθμίσεων, αλλά και να αποδυναμώσουν την ελληνική κυβέρνηση ώστε να μη προβάλει απαιτήσεις, ώστε να της εγκριθούν από την τρόϊκα οι ελαφρύνσεις που έχει υποσχεθεί στον ελληνικό λαό.

Κατά τα άλλα οι Ιταλοί έχουν αρχίσει να συγκροτούν ένα μέτωπο του Μεσογειακού Νότου κατά των αδηφάγων του Βορρά, επιλέγοντας για συνομιλητή τον κ. Τσίπρα και όχι τον κ. Σαμαρά. Και αυτό κάτι υποδηλοί...