«Γιατί να ψάχνουμε Προέδρους και να προκαλούνται όλα αυτά τα προβλήματα αποσταθεροποίησης με την Προεδρική εκλογή, ενώ μπορούμε να έχουμε έναν βασιλιά;», αναρωτιέται ο διεθνής σχολιογράφος

Ηρθε στην Αθήνα για δύο 24ωρα από το Γκστάαντ της Ελβετίας, όπου κατοικοεδρεύει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου. Αφορμή της επισκέψεώς του στάθηκε το χρυσό ιωβηλαίο των βασιλικών γάμων του Κωνσταντίνου και της Αννας-Μαρίας, με τους οποίους τον συνδέει μακρά φιλία. Μου έδωσε ραντεβού στο «καλύτερο ξενοδοχείο του κόσμου», όπως χαρακτηρίζει το «Divani Caravel», που δημιούργησε τη δεκαετία του ’70 ο πατέρας του, Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, περιώνυμος βιομήχανος, εφοπλιστής και πρόεδρος της ΑΕΚ. Ο ίδιος δεν ακολούθησε τον πατέρα του σε καμιά από τις δραστηριότητές του, προτιμώντας μια ζωή πασπαλισμένη στη χρυσόσκονη του τζετ σετ και της διεθνούς αριστοκρατίας. Θρυλικές έχουν μείνει οι κατακτήσεις του, από την Μπριζίτ Μπαρντό έως την Τζόαν Κόλινς, οι γάμοι του με τη δούκισσα του Καραμάν και την πριγκίπισσα του Σόνμπουργκ, δισέγγονη του Κάιζερ, καθώς και ο ταραχώδης εν γένει βίος του, με πέντε απολύσεις από τους «Times» του Λονδίνου, όπου διατηρούσε τη στήλη «Atticus», εξάμηνη φυλάκιση για κατοχή ναρκωτικών, ένα παγκόσμιο χρυσό μετάλλιο στο καράτε βετεράνων άνω των 70 ετών, ατελείωτους καυγάδες σε διάφορα σημεία του πλανήτη και ατελείωτες δίκες και καταδίκες, επίσης σε διάφορες χώρες, από θιγμένους των γραπτών του.

«Πότε θα γράψεις την αυτοβιογραφία σου;», τον ρωτώ την ώρα που καθόμαστε στο εστιατόριο «Brown’s» και παραγγέλνουμε ένα λιτό γεύμα, που περιλαμβάνει μια σαλάτα με γαρίδες κι ένα ψαρονέφρι με σπαράγγια.

«Πρέπει να καθήσω να τη γράψω. Υπολογίζω να μου πάρει τρεις μήνες. Εχω βρει και τον τίτλο: “Οn gossamer wings” (σε αραχνοΰφαντα φτερά)». Συγγραφέας ήδη τεσσάρων βιβλίων στην Αμερική και την Αγγλία, νιώθει υπερήφανος που το βιβλίο του «Sir Taki» πούλησε στην Ελλάδα πάνω από 40.000 αντίτυπα σε όλες τις εκδόσεις. Επίσης, δείχνει να του λείπει η ομώνυμη στήλη που διατηρούσε επί δέκα χρόνια στην τελευταία σελίδα του «Life & Style».

«Μπορεί η βασίλισσα Ελισάβετ να μη μου έδωσε τον τίτλο του σερ, αλλά μου τον έδωσαν οι συμπατριώτες μου», σχολιάζει χαμογελώντας. Γρήγορα η συζήτησή μας επικεντρώνεται στην πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας. «Επρεπε να έχουμε φύγει από το 2009 από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι χειρότερη δικτατορία και από αυτήν του Πάγκαλου. Ο απλός Ευρωπαίος πολίτης δεν έχει καμία επιρροή στις αποφάσεις που λαμβάνονται από τη γραφειοκρατία στις Βρυξέλλες υπό την υψηλή καθοδήγηση των Γερμανών. Νομίζω ότι μένοντας στην Ε.Ε. θα πληρώνουμε τους Γερμανούς για μια ζωή. Από την άλλη, αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν θα πληρώσουμε, αλλά θα μείνουμε στην Ευρώπη, μου θυμίζουν το ανέκδοτο της ολίγον εγκύου. Ο Τσίπρας κάνει τον Ανδρέα Παπανδρέου να μοιάζει με σοβαρό πολιτικό».

Εχθρός της πολιτικής ορθότητας, την οποία θεωρεί πιο δυνατή και από τον φασισμό, ο Τάκις Θεοδωρακόπουλος έχει εναντιωθεί από την εβδομαδιαία στήλη που διατηρεί εδώ και 38 χρόνια στη βρετανική επιθεώρηση «The Spectator» στη φυλάκιση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. «Είναι τελείως αντιδημοκρατικό να φυλακίζεις εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού. Αυτά δεν τα έκανε ούτε ο Παπαδόπουλος. Επιπλέον, δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις συνολικά ένα κόμμα εγκληματική οργάνωση, επειδή ένας οπαδός του έκανε μια απαράδεκτη δολοφονία. Εάν το ίδιο έκανε κάποιος από την άλλη πλευρά, αυτό δεν θα σήμαινε ότι είναι όλη η Αριστερά δολοφόνοι».

Στο πολιτειακό επίπεδο δεν κρύβει τη συμπάθειά του για τη βασιλευόμενη δημοκρατία. «Γιατί να ψάχνουμε Προέδρους κάθε τέσσερα χρόνια και να προκαλούνται όλα αυτά τα προβλήματα αποσταθεροποίησης με την Προεδρική εκλογή, ενώ μπορούμε να έχουμε έναν βασιλιά; Κι αν δεν το θέλει ο ελληνικός λαός, γιατί να μη χρησιμοποιούμε τη βασιλική οικογένεια με τις επαφές της για το καλό του τόπου; Αλλά θα μου πεις, ποιος πολιτικός γραφειοκράτης θα δώσει τη θεσούλα του στον πρίγκιπα Νικόλαο, για να αναφέρω ένα παράδειγμα, στην προβολή του ελληνικού τουρισμού;». Την ώρα του καφέ ο συνομιλητής μου έχει την αίσθηση ότι η ψυχολογία στην Ελλάδα έχει βελτιωθεί. «Ερχόμουν τα τελευταία χρόνια και τους έβρισκα όλους σε κατάθλιψη. Από φέτος νιώθω ότι το ηθικό είναι καλύτερο».