του Νίκου Σίμου

Οι τελευταίες διελκυστίνδες με την τρόικα και τα ξένα, κυρίως γερμανικά δημοσιεύματα, τα οποία εμφανίζουν την Ελλάδα ως ασθενή, για να ενταθούν οι πιέσεις των δανειστών, δεν είναι παρά ένα ακόμη deja vu των ελληνικών πολιτικών κινήσεων. Πριν τρία χρόνια, όταν ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ήταν υπουργός Οικονομικών, είχε επιχειρήσει κάποιους λεονταρισμούς απέναντι στην τρόικα. Εκείνη είχε και τότε αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις. Και προκειμένου να ξαναέλθει στο τραπέζι αναγκάστηκε η τότε κυβέρνηση και ειδικώς ο κ. Βενιζέλος να πάρει έκτακτα φορολογικά μέτρα. Όλοι θυμούνται το χαράτσι στα ακίνητα, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, το οποίο κατά τα άλλα εξόρκιζε ο τότε υπουργός Οικονομικών.

Το θέατρο του παραλόγου επαναλαμβάνεται. Είπε η κυβέρνηση μεγάλο λόγο, ενώ θα ήταν καλύτερα αν έτρωγε μεγάλη μπουκιά. Πότε ότι βγαίνουμε από τα Μνημόνια, πότε ότι τελειώνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και όλα αυτά αφού είχε προηγηθεί μία αποτυχημένη απόπειρα να βγούμε στις αγορές, που είχε ως αποτέλεσμα να εκτιναχθούν τα επιτόκια του ελληνικού δανεισμού, με ταυτόχρονη πτώση της αξίας των ελληνικών ομολόγων.

Εξεμάνησαν με όλα αυτά οι δανειστές που έχουν βρει την παχιά αγελάδα και αρμέγουν τους τόκους της. Το Βερολίνο δεν θέλει να φύγει το ΔΝΤ ώστε να μην επωμισθεί όλο το βάρος μιας πρόσθετης χρηματοδότησης της χώρας που νομίζει ότι έχει λεφτά για να τα καταφέρει, πλην όμως φαίνεται ότι πρόκειται περί ευχάριστου ενυπνίου. Και βεβαίως το Ταμείο, που οι Εκθέσεις για την αξιολόγησή του παρατηρούν, κάθε φορά, ότι δεν ξέρει που πάνε τα τέσσερα στις εκτιμήσεις του, θέλει να πάρει στο ακέραιο τα λεφτά του, συμπλέοντας την φορά αυτή με τους Γερμανούς.

Με λίγα λόγια, πάλι κάναμε την γκάφα που έγινε προ τριετίας και που επιβεβαιώνει την λαϊκή θυμοσοφία που λέει ότι «χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, φίλα το». Κοινώς ο κ. Σαμαράς δεν έμαθε τίποτε από το πάθημα του Παπανδρέου και του Βενιζέλου. Ο τελευταίος ώφειλε να του υπενθυμίσει το δικό του πάθημα, αλλά προφανέστατα ήθελε να την «πατήσει» και ο πρωθυπουργός διότι, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές, θα τραβήξει για αλλες πολιτείες και γι’ αυτόν ο Σαμαράς θα είναι μία ανάμνηση παλιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι. Αυτά όμως κάνουν οι εκλογές που ωθούν στον λαϊκισμό. Ο λαουτζίκος όμως πληρώνει τελικά τον λογαριασμό...