Του Νίκου Σίμου

Συνεχίζεται από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το κρεσέντο των οικονομικών παλικαρισμών, με αναπάντητες βεβαίως τις ερωτήσεις ποιο είναι το σχέδιο Β΄ (αν υπάρχει βεβαίως τέτοιο) όταν κόψουν την χρηματοδότηση οι πιστωτές, με τι λεφτά θα πληρωθούν τα ομόλογα που λήγουν τον Μάρτιο, πως είναι δυνατόν μία χώρα να κόψει μονομερώς το χρέος, όταν οι δανειακές συμβάσεις διέπονται από το αγγλικό δίκαιο και η πλήρης απομόνωση της χώρας από την επομένη κιόλας μέρα θα είναι η μόνη βεβαιότητα. Εκτός και αν κάποιοι θεωρούν ότι «πιο καλή η μοναξιά» του παλαιού Αλβανικού προτύπου.

Από την άλλη πλευρά –με δικαιολογίες βεβαίως που παρέχουν τα συριζαίϊκα οικονομικά φληναφήματα- έχουμε μία τρομολαγνική τακτική της κυβέρνησης που σε μία δημοκρατική, κατά τα άλλα, επιλογή των πολιτών, βλέπει την απόλυτη καταστροφή.

Και οι δύο περιπτώσεις είναι μακράν του πραγματικού προβλήματος της χώρας. Αυτό το επιβεβαιώνουν άλλα στοιχεία των δημοσκοπήσεων τα οποία συνήθως τα προσπερνούμε με μία απλή αναφορά. Πιο συγκεκριμένα. Η αδιευκρίνιστη ψήφος αν αθροιθεί σε αυτούς που δεν απαντούν και σε αυτούς που θέλουν να ψηφίσουν κάτι άλλο από αυτό που τους προσφέρεται, βγάζει ένα ποσοστό που, ποικίλει μεν από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση, πλην όμως είναι υψηλό. Και είτε είναι ίσο ή ξεπερνάει το ποσοστό του δευτέρου κόμματος, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ίσο ή ξεπερνάει και το ποσοστό του πρώτου κόμματος. Αυτό συνιστά μία βροντώδη αποδοκιμασία των πολιτικών κομμάτων και των αρχηγών τους. Και έτσι η πρόθεση ψήφου και η αναγωγή της επί των εγκύρων, απλώς όταν βγαίνει μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει μία αγανάκτηση, από αυτούς που πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να πάθουν κάτι χειρότερο και όταν κλείνει την ψαλίδα η ΝΔ απλώς αυτό σημαίνει ότι όσοι την ψηφίζουν προτιμούν το λιγότερο κακό!

Συμπληρωματικά στην αποδοκιμασία αυτή έρχονται οι απαντήσεις στην ερώτηση ποιος θεωρείται ότι μπορεί να διαπραγματευθεί καλύτερα με την τρόϊκα. Πάλι, ποικίλει το ποσοστό. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο «Κανένας» υπερτερεί! 

Η χώρα βρίσκεται σε αδιέξοδο. Όλοι στα κόμματα το γνωρίζουν καλά. Δείχνουν όμως να σφυρίζουν αδιάφορα. Γιατί αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η δική τους επικράτηση. Ακόμη και σε βάρος της χώρας...