Τελικώς ακόμη και τα ιστορικά κόμματα έχουν ημερομηνία θανάτου. Ειδικώς μάλιστα αν η ιστορική αξιολόγησή τους από τους πολίτες αναδεικνύει στη ζυγαριά της λαϊκής κρίσης περισσότερα κακά από καλά. Αυτή λοιπόν είναι η μοίρα του ΠΑΣΟΚ το οποίο φρόντισε στα χρόνια που κυβέρνησε, αν και διέθετε ικανά, έμπειρα και με γνώσεις στελέχη, να χρησιμοποιήσει αυτές τις δυνατότητες για ιδιοτελείς σκοπούς, για προσωπικά οφέλη και, βεβαίως για το συμφέρον του κόμματος και όχι της χώρα που κλήθηκαν να κυβερνήσουν.

Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ότι το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ είναι μίαν παράταξη που, προκειμένου να επιβιώσει ο αστικός σοσιαλιστικός της χαρακτήρας- μade in Greece, βέβαια- έχει χωριστεί στα τρία, με τον βασικό κορμό του ιστορικού κόμματος στα χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου να μη θεωρείται ικανή κομματική στέγη, με προοπτικές που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την πολιτική επιβίωση στα στελέχη του. Αυτή είναι η βασική αιτία που Γκερέκου και Οικονόμου φρόντισαν να ενταχθούν στην ΝΔ. Βεβαίως η ΝΔ θα χάσει έδρες και είναι δύσκολη η εκλογή αρκετών βουλευτών σε αρκετές περιφέρειες. Όμως, έστω και έτσι, οι προοπτικές για τους υποψηφίους της ΝΔ είναι πολλαπλασίως περισσότερες από τις προοπτικές για τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ.

Το Ποτάμι, ένα άλλου είδους ΠΑΣΟΚ, όχι του τόσο βαθέος και αντιπροσωπευτικό της «εκσυγχρονιστικής» αντίληψης –μολονότι ο εκσυγχρονισμός αναζητείται που επιτεύχθηκε- θέλει να διαγράψει τη δική του πορεία. Με τον κατακερματισμό του εγχώριου σοσιαλισμού και με αυθεντικότερο εκφραστή του –στα λόγια τουλάχιστον- τον ΣΥΡΙΖΑ- οι προβλέψεις των έμπειρων περί τα πολιτικά είναι ότι θα πιάσει στις εκλογές μεν ένα ποσοστό ικανοποιητικό για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα, πλην όμως η μοίρα του θα είναι, στο μέλλον, αντίστοιχη της ΔΗΜΑΡ.

Το Κίνημα των Δημοκρατών Σοσιαλιστών, ένα πολιτικό φρούτο για το οποίο πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το «φύτευσαν» για λόγους συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων, παρ’ όλα όσα διοχετεύονται από το νεοπαγές κόμμα, εν τούτοις, δημοσκοπικώς μάλλον χαροπαλεύει

αγωνιζόμενο να μπει στην Βουλή, για να παίξει κάποιον ρυθμιστικό ρόλο, κάτω πάντως από συγκεκριμένες συνθήκες. ’λλο ένα ΠΑΣΟΚ της αποδρομής.

Έτσι όμως περνάει η δόξα του κόσμου, που έλεγαν οι Λατίνοι ή «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» που λένε οι Έλληνες....