Αν κάνει ή όχι σωστά τη δουλειά της η κυβέρνηση, αν ακολουθεί ορθή τακτική, αν χρησιμοποιεί τα πιο κατάλληλα διπλωματικά όπλα στη μάχη της με τους δανειστές της χώρας μας στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, όλα αυτά μπορούν βεβαίως να συζητούνται από πολιτικούς και πολίτες στην Αθήνα.

Το ζήτημα είναι εξαιρετικά κρίσιμο για τη χώρα μας και συνεπώς δεν είναι δυνατόν να εξελίσσεται εν σιωπή ή να κουβεντιάζεται και να σχολιάζεται «στη ζούλα». Όμως, είναι εντελώς διαφορετικό το ζήτημα της κατάστασης και της εικόνας του εσωτερικού πολιτικού μετώπου ,το οποίο όχι μόνο δεν διαθέτει στοιχειώδη συνοχή, τη δύσκολη αυτή ώρα για την Ελλάδα, αλλά παρέχει στο κοινό θέμα και ακρόαμα οικτρό.

Οι πιο σκληροί από τους ξένους δανειστές της χώρας μας που εκπροσωπούνται από το βερολινέζικο δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε, έχουν σήμερα κάθε λόγο να χοροπηδάνε από χαρά ,διαπιστώνοντας ,ότι στην Αθήνα, υπάρχουν κόμματα και δημόσια πρόσωπα που χαιρέκακα απολαμβάνουν την αγωνία του πρωθυπουργού, κ. Αλ.Τσίπρα, και του υπουργού των Οικονομικών,κ. Γιαν.Βαρουφάκη ,οι οποίοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τη γερμανική «λαίλαπα», με τα οικονομικά της Ελλάδας να βρίσκονται στο «κόκκινο».

Η γερμανική ηγεσία που καθημερινά γελοιοποιεί τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ξεκάθαρα πλέον υπονομεύει τα ενοποιητικά θεμέλια της, διαπιστώνει με ιδιαίτερη ικανοποίηση, ότι στην Ελλάδα ,αυτό -δηλαδή η πολιτική κατάρρευση της ΕΕ-καθόλου δεν ταράζει τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πιο λαμπροί αστέρες των Ελλήνων «ευρωπαϊστών » έχουν πλέον ευθυγραμμιστεί με την ιδέα ,ότι η Γερμανία είναι και πρέπει να είναι το «αφεντικό» των Ευρωπαίων, άρα και των Ελλήνων. Και συμμερίζονται την «άποψη», ότι η ενοποιημένη Ευρώπη είναι σήμερα μία ιδέα που θέλγει μόνο αφελείς «ρομαντικούς»της πολιτικής. Ναι, τέτοιοι «ευρωπαϊστές» είναι…

Διαπιστώνει ,λοιπόν, το Βερολίνο, ότι στην Ελλάδα είναι δυνατό στο λαό το «αντι-γερμανικό» κύμα που προκαλεί η κυνική πολιτική του απέναντι στην κυβέρνηση ,αλλά διαπιστώνει και κάτι άλλο : ότι η Γερμανία διατηρεί πάντοτε καλές σχέσεις και πιστούς φίλους σε κύκλους ελληνικών «ελίτ»,που αντιπαθούν όσο και ο κ.Σόιμπλε την κυβέρνηση Αλ.Τσίπρα και γι’ αυτό ενθουσιωδώς υποστηρίζουν και αναπαράγουν όπου μπορούν στην εσωτερική σκηνή τη γερμανική «λογική».

Η συνέχεια θα δείξει ποια είναι στ’ αλήθεια η έκταση της ζημιάς που μπορούν να προκαλούν οι δυνάμεις αυτές στη χώρα. Διότι το άσχημο παιχνίδι τους ξεπερνά κατά πολύ τα όρια την έχθρας προς μια συγκεκριμένη κυβέρνηση .Εχει να κάνει με το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας μέσα σε μια Ευρώπη, που θα έχει ή δεν θα έχει αύριο την όψη και το σχήμα ,που επιθυμεί διακαώς να της δώσει το «τρελαμένο» ,λόγω αυξημένης οικονομικής δύναμης, Βερολίνο.