Τα τελευταία είκοσι τουλάχιστον χρόνια σπανίως οι προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις στη Βουλή, σε επίπεδο αρχηγών, καθιστούν τον λαό σοφότερο. Θα έλεγε κανείς ότι ο κάθε πολιτικός αρχηγός αναπτύσσει το κομματικό του τροπάριο και η συζήτηση τελειώνει με την ελπίδα του καθενός ότι το λαϊκό ακροατήριο πείστηκε από τα λεγόμενά του. Και η πολιτική ζωή συνεχίζεται.

Η συζήτηση στη Βουλή απέτυχε 

Η συζήτηση στη Βουλή που προκλήθηκε από τον πρωθυπουργό, εν μέσω της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, προκειμένου να ζητήσει τη στήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης απέτυχε του σκοπού για τον οποίον η σύγκληση της Ολομέλειας είχε ζητηθεί. Κι αυτό διότι η όξυνση των πνευμάτων, με ένα προεδρείο που δεν βοηθούσε στην συναίνεση, οδήγησε τελικώς στο αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Τα συμπεράσματα

Όμως ο τρόπος που εξελίχθηκε η συζήτηση συμπεριλαμβανομένων και των επεισοδίων, οδηγεί σε ορισμένα αβίαστα συμπεράσματα, λαμβάνοντας υπόψιν και το περιεχόμενο των όσων ελέχθησαν. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι με επιθέσεις στο άλλοτε κυβερνών κόμμα και στον αρχηγό του δεν μπορείς να επιτύχεις τη συμπαράσταση που χρειάζεσαι. Υπό το πρίσμα αυτό θα πρέπει να δώσουμε δίκιο στους Σαμαρά και Βενιζέλο ότι ουσιαστικώς ο πρωθυπουργός ήθελε να πείσει και συσπειρώσει το εσωκομματικό του ακροατήριο, από το οποίο ακούγονται φωνές αντιτιθέμενες στις κινήσεις του πρωθυπουργού, παρά να πείσει την αντιπολίτευση ώστε αυτή να στηρίξει την κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι με την αναφορά κάποιων μεταρρυθμίσεων σχετικής ασάφειας επιδιώχτηκε να κλείσει η, υποτίθεται, ενδελεχής ενημέρωση και της Βουλής και του λαού για όσα συζητεί με τους εταίρους η κυβέρνηση. Από την αοριστία αυτή προκύπτει δικαιολογημένα η εκτίμηση ότι αποσιωπήθηκαν, σκοπίμως, άλλα μέτρα που έχουν συμφωνηθεί με το Βερολίνο, κατά τη συζήτηση του κ. Τσίπρα με την Άνγκελα Μέρκελ. Μέτρα τα οποία βρίσκονται σε αντίθεση με προεκλογικές δεσμεύσεις ή τις ιδεολογικές επιταγές της Αριστεράς, αλλά που ενδεχομένως θα ξεκλειδώσουν τις δόσεις που θα μας καταβληθούν. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι ο πρωθυπουργός μπορεί να τηρεί την υπόσχεσή του έναντι της Καγκελλαρίου, να μην υπάρξει καμμία διαρροή σε ό, τι συζήτησαν...