Τα σχέδια ποδηγέτησης του ελληνικού ποδοσφαίρου με την χρησιμοποίηση των χρημάτων του ΟΠΑΠ, του εξωδιοικητικού παράγοντα της ΑΕΚ Δημήτρη Μελισσανίδη, έχουν φέρει τον συνεταιρισμό των ΠΑΕ της Σούπερ Λίγκας κοντά στο χείλος της διάλυσης. Δεν είναι λίγες οι ΠΑΕ πού σκέπτονται ήδη τον απογαλακτισμό τους από τον συνεταιρισμό, προκειμένου να συνεχίσουν, ανεξάρτητες και αυτοδύναμες, την επαγγελματική τους δραστηριότητα στο χώρο.

Όπως και να έχει, αυτή η διάσταση των κορυφαίων ( αντικειμενικά ) ποδοσφαιρικών δυνάμεων, πού μπορεί στο πρόσφατο ΔΣ να έληξε με αποτυχία των σχεδίων Μελισσανίδη, αλλά είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ανάλογες εστίες κόντρας και διαλυτικών φαινομένων θα εμφανιστούν κι’ άλλες, πολλές στο άμεσο μέλλον και κατά την εξέλιξη του πρωταθλήματος.
Το ερώτημα πού τίθεται, είναι απλό : Αν το πρωτάθλημα φύγει από την οργάνωση και εποπτεία της Σούπερ Λίγκας, αυτό θα σημαίνει και την καταστροφή του ; Σημαίνει ότι θα σταματήσει, ότι θα διαλυθεί, ότι θα πάθει μεγάλη ζημιά ;

Φυσικά και όχι. Θα έλεγα μάλιστα, ότι η διάλυση του συνεταιρισμού της Σ.Λ. θα σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι περισσότερες από τις παθογένειες πού υπάρχουν και εκδηλώνονται αυτή τη στιγμή, θα σταματήσουν αυτόματα και κυρίως, το οικονομικό πρόβλημα των ΠΑΕ θα απασχολεί αποκλειστικά μία Επιτροπή τους και δεν θα έχει ουδεμία επίπτωση ή επίδραση στην ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Επιπλέον, θα βελτιωθεί θεαματικά και η αξιοπιστία του πρωταθλήματος σε τομείς όπως η διαιτησία ή η αθλητική Δικαιοσύνη.

Εδώ όμως, αναφύεται ένα δεύτερο ερώτημα : Η ΕΠΟ μπορεί ; Είναι έτοιμη να αναλάβει ένα τέτοιο βάρος, σε περίπτωση πού θα υποχρεωθεί να πάρει τη διοργάνωση στα χέρια της ;
Και εδώ η απάντηση είναι κατηγορηματική. Και βέβαια μπορεί και όχι μόνο αν της ζητηθεί. Και από μόνη της μπορεί να το επιδιώξει και να το αναλάβει, βάση του Καταστατικού της. Για να αντιληφθεί κάποιος τις δυνατότητες της ΕΠΟ, πρέπει βασικά να ξέρει ποιες ακριβώς είναι οι αρμοδιότητες της διοργανώτριας Σούπερ Λίγκας για το πρωτάθλημα.

Αυτές, είναι όλες κι’ όλες τρείς, πού στις αρχές της επόμενης περιόδου θα γίνουν δύο. Η μία αρμοδιότητα, είναι το πρόγραμμα του πρωταθλήματος, δηλαδή η κλήρωση, πού γίνεται άπαξ και πριν την έναρξή του. Η δεύτερη αρμοδιότητα, είναι ο ορισμός των παρατηρητών αγώνων ( δεν αξίζει ούτε της απλής επισήμανσης, καθώς παρατηρητές μπορεί να ορίζει άνετα και η υπηρεσία της ΕΠΟ ). Η τρίτη αρμοδιότητά της είναι η Πειθαρχική Επιτροπή, δηλαδή οι αθλητικοί της δικαστές. Αυτή η Επιτροπή όμως από την επόμενη περίοδο δεν θα υπάρχει ούτως ή άλλως, αφού η απονομή αθλητικής Δικαιοσύνης, σε κάθε βαθμό, μεταφέρεται στην ΕΠΟ.

Η ΕΠΟ δεν πρόκειται να … ανησυχήσει ιδιαίτερα από οργανωτικής πλευράς με το πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής, όταν θα το αναλάβει. Ηδη, το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής, σε τέσσερις ομίλους, έχει αναλάβει ΕΝΑΣ υπάλληλος και δεν έχει καμία, μα καμία δυσκολία στην επιτυχέστατη διοργάνωσή του.
Τα τρία πρωταθλήματα γυναικών, με 80 ομάδες να συμμετέχουν, τα έχει αναλάβει ΜΙΑ υπάλληλος, όπως ακριβώς ΜΙΑ υπάλληλος ασχολείται με τη διοργάνωση του Κυπέλλου Ελλάδος !
Τι είναι λοιπόν για την ΕΠΟ, η διοργάνωση του πρωταθλήματος Α’ Εθνικής ; Υπόθεση ΕΝΟΣ υπαλλήλου θα είναι, άντε … ενάμισι, με ένα βοηθό, αν χρειαστεί !
Η διαιτησία, εδώ και χρόνια υπάγεται στην Επιτροπή Διαιτησίας ( ΚΕΔ ) της ΕΠΟ. Η αθλητική Δικαιοσύνη σε δεύτερο βαθμό, υπάγεται στην ΕΠΟ ( και από την επόμενη περίοδο, όπως είπαμε και σε πρώτο βαθμό ). Τι άλλο δηλαδή κάνει η Σούπερ Λίγκα σήμερα πού δεν θα μπορεί να το κάνει η ΕΠΟ ; Η εξασφάλιση χορηγιών; Μα, από το 2006 πού ιδρύθηκε η Σούπερ Λίγκα ( πρώην ΕΠΑΕ ) ένα χορηγό της … προκοπής δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει. Μια ζωή στη μέγγενη του ΟΠΑΠ βρίσκεται, ο οποίος κάθε χρόνο εγείρει και περισσότερες αξιώσεις,μ ε αποκορύφωμα την φετινή του απαράδεκτη συμπεριφορά.
Η ΕΠΟ είναι σε θέση και το έχει αποδείξει με αναμφισβήτητο τρόπο, να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες της αγοράς. Το να βρεί δέκα χορηγίες, θα είναι για την εξειδικευμένη υπηρεσία της ΕΠΟ μία εύκολη προεργασία.

Ηδη, σ’ αυτή τη χώρα λειτουργούν με νόμιμη άδεια 24 στοιχηματικές εταιρείες. Ολες θέλουν να μπούν μέσα στο ελληνικό πρωτάθλημα, ποδόσφαιρο, αλλά τις «εμποδίζει» η … «αποκλειστικότητα» του ΟΠΑΠ. Ένα θέμα τόσο περίεργο και αδικαιολόγητο, ώστε να καταλήγει παρανοϊκό, ή αστείο. Η αποκλειστικότητα του ΟΠΑΠ στο ποδόσφαιρο, είναι μία συμφωνία πού συντελέστηκε με κάποιον από τους απειράριθμους υπουργούς και υφυπουργούς τους αρμοδίους για τον ελληνικό Αθλητισμό. Όχι όμως με το ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, πού εκπροσωπείται από την ανωτάτη ποδοσφαιρική αρχή, δηλαδή την ΕΠΟ !
Η Σούπερ Λίγκα δεν ξέρει να παίξει το παιχνίδι των χορηγιών και δεν το ξέρει γιατί δεν έχει τα κατάλληλα πρόσωπα αφ’ ενός, αφ’ ετέρου είναι «αιχμάλωτη» των διαφόρων παραγοντικών συμφερόντων, πού δεν επιτρέπουν την απρόσκοπτη λειτουργία του μάρκετινγκ. Με λίγα λόγια, δεν ξέρουν να το παίξουν το παιχνίδι, γιατί είναι αρχάριοι και ευάλωτοι. 
Η μέχρι τώρα παρουσία της και μόνο, αποδεικνύει ότι είναι αντιπαραγωγική. Και μόνο το κόστος λειτουργίας της, εκτός από δυσβάστακτο, δεν μπορεί να καλυφθεί από καμία παραγωγική δραστηριότητά της. Αυτά πού εισπράττει από την αγορά είναι πενιχρά και δεν καλύπτουν με τίποτα τα υπέρογκα έξοδα λειτουργίας της.

Συμπερασματικά, η λειτουργία της Σούπερ Λίγκας ως διοργανώτριας του πρωταθλήματος Α’ Εθνικής, είναι αντιπαραγωγική, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου και βεβαίως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις με τα σχέδια Μελισσανίδη, έχει καταστεί και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ για την λειτουργία του ποδοσφαίρου στη χώρα μας.
Η ανάληψη του πρωταθλήματος από την ΕΠΟ, δεν είναι μόνον επιθυμητή, αλλά και επιτακτική. Όλες οι οργανωτικές δραστηριότητες της Σ. Λ. μπορούν να εκτελεσθούν άνετα και επωφελέστερα από την ΕΠΟ και τις υπηρεσίες της.

Κι’ απ’ ό,τι μου έλεγε φίλος από την διοίκηση της Ομοσπονδίας, η Σούπερ Λίγκα δεν θα χάσει και πολλά πράγματα. « Ισα – ίσα, θα της παραχωρήσουμε και γραφείο, πού στην πόρτα του θα κρεμάσουμε και μία πινακίδα να γράφει … «Σούπερ Λίγκα» !
 
Μανώλης Γαβαθιώτης