Το ποιοι ούρλιαζαν στο συλλαλητήριο των ποντιακών οργανώσεων «αλήτες, προδότες πολιτικοί» το γνωρίζουμε. Ακροδεξιοί «ψάλτες», φασίστες και ανόητοι ήταν και βρίσκονταν στις τάξεις των οπαδών της Χρυσής Αυγής που, όπως αποδεικνύεται, μετακινήθηκαν οργανωμένα για να προκαλέσουν επεισόδια- κάτι που κατέληξε στην άνανδρη επίθεση κατά του Γιώργου Κουμουτσάκου.

Έστω και καθυστερημένα οι εκπρόσωποι των Ελλήνων που κατάγονται από τον Πόντο καταδίκασαν με ηχηρό τρόπο την φασιστική πρόκληση. Θα θυμήθηκαν, φαίνεται, πως δεν γίνεται να διαδηλώνουν οι χρυσαυγίτες υπέρ της Γενοκτονίας των Ποντίων και την ίδια ώρα να αμφισβητούν τη Γενοκτονία (Ολοκαύτωμα) των Εβραίων από τους Ναζί. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα και ευτυχώς τον ανακαλύψαμε…

Εκείνο, όμως, που πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να επισημανθεί είναι η ανοχή, σε ορισμένες περιπτώσεις και η συμφωνία ή, έστω, η αναπαραγωγή του συνθήματος των φασιστών περί «αλητών και προδοτών» πολιτικών. Για το οποίο δεν άκουσα τα τελευταία 24ωρα αρκετές καταδικαστικές δηλώσεις –για να είμαι ακριβής δεν περιέπεσε στην αντίληψή μου καμία, αλλά ίσως και να κάνω λάθος.

Είναι, λοιπόν, αλήτες και προδότες οι πολιτικοί; Προσέξτε, πολιτικοί με…όμικρον γιώτα. Στον πληθυντικό. Όλοι. Συλλήβδην.

Το σύνθημα ακούγεται λογικό όταν εκφέρεται από δήθεν οργισμένους χρυσαυγίτες οι οποίοι, βεβαίως, έχουν κάθε λόγο να ξεχνούν πως και οι δικοί τους εκπρόσωποι στη Βουλή πολιτικοί είναι πλέον. Μπορεί τις νύχτες να χτυπούν καμιά υπερωρία σε άλλες «δουλίτσες» ή σε τάγματα εφόδου (αν και έχει πέσει αισθητά η ζήτηση) αλλά και τον μισθό και τα προνόμια του βουλευτή χαίρονται. Ως εκ τούτου θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς πως και αυτοί εντάσσονται στον χορό των αλητοπροδοτών.

Όμως, εάν η Χρυσή Αυγή, επαναλαμβάνω, έχει κάθε λόγο να οραματίζεται μία άλλη Τάξη Πραγμάτων, με τους πολιτικούς των άλλων κομμάτων σε τόπους εξορίας ή αλυσοδεμένους προς τέρψη των οπαδών τους στη Πλατεία Συντάγματος και στη Βουλή των Ελλήνων κάποια ταξιαρχία εθνικοφρόνων, όλοι οι υπόλοιποι που ανέχονται ή και ασπάζονται το εν λόγω σύνθημα, τι ακριβώς έχουν κατά νου;

Δυστυχώς, στην πλάνη του συνθήματος περί προδοτών πολιτικών έπεσαν αρκετοί από τις πρώτες μνημονιακές εποχές. Και ακόμα δυστυχέστερα το λάθος αυτό το εμπορεύτηκαν με μεγάλη ευκολία και πολιτικοί και δημοσιογράφοι.

Τώρα, όμως, μετά από τρία μνημόνια και τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις, τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, ποιο είναι ακριβώς το νόημα του συνθήματος περί προδοσίας; Τι έπραξε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το γνωρίζουμε. Και φρόντισε ο λαός να τους μεταθέσει στην αντιπολίτευση και στην μακρά εσωστρέφεια. Το ότι ο Τσίπρας άλλα έλεγε πριν τον περασμένο Ιανουάριο, άλλα μετά, άλλα πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και πιθανώς άλλα κάνει τώρα, επίσης το γνωρίζουμε. Αλλά, όπως φάνηκε στις κάλπες και διαπιστώνει κανείς και τώρα, μεγάλη μερίδα της κοινωνίας είτε στηρίζει, είτε ανέχεται, είτε υπομένει.

Για να τελειώνουμε. Το «αλήτες, προδότες πολιτικοί» ισοδυναμεί με κοινωνικό δηλητήριο που βάζουν στο αίμα μας όσοι απεργάζονται σκοτεινά σχέδια. Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, με την μισή ηγεσία της στο δικαστήριο υπό την κατηγορία περί εγκληματικής οργάνωσης αυτό είναι βολικό. Καμια πολιτική, κοινωνική ή δικαστική καταδίκη δεν νομιμοποιείται όταν προέρχεται από ένα «προδοτικό» πολιτικοδικαστικό σύστημα.

Όμως οι πολίτες που γοητεύονται από το σύνθημα έχουν κάτι άλλο κατά νου; Ας το σκεφθούν δεύτερη φορά.

Όσο για τους δημοσιογράφους που το ανέχονται οι σκοπιμότητες είναι γνωστές…