Να «εμπεδώσει» στους αθλητικούς δικαστές – μέλη των Πειθαρχικών Επιτροπών των ποδοσφαιρικών φορέων την «ποδοσφαιρική φιλοσοφία» θα προσπαθήσει, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας η ΕΠΟ, τις αμέσως προσεχείς ημέρες.
Η απονομή αθλητικής Δικαιοσύνης σε ομάδες και φυσικά πρόσωπα, από την ημέρα εφαρμογής του νέου νόμου πού επέβαλε στα πειθαρχικά όργανα τακτικούς δικαστές, έχει ήδη προκαλέσει πολλαπλά προβλήματα, πού εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνου2ς για την αξιοπιστία των πρωταθλημάτων.
Παράδειγμα, η εξωφρενική ερμηνεία του Πειθαρχικού οργάνου της Σούπερ Λίγκας, ο οποίος επέβαλε στον Ολυμπιακό, ποινή μιας αγωνιστικής χωρίς θεατές, χωρίς να τηρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου βάση του οποίου τιμώρησε ! Σ’ αυτή την περίπτωση, ο αθλ. Δικαστής υπερέβη τις αρμοδιότητές του και ενδύθηκε αρμοδιότητες ... «διαιτητή», κρίνοντας ότι «έπρεπε να υπάρξει διακοπή αγώνα», βασική προϋπόθεση για την επιβολή ποινής, η οποία όμως δεν υπήρξε. Και επειδή δεν υπήρξε από τον διαιτητή, ο αθλητικός δικαστής έκρινε ότι αφού «έπρεπε να υπάρχει», έπρεπε να την υπολογίσει ο ίδιος, σαν να ... υπήρξε !
Το καταπληκτικό αυτό σκεπτικό, εκτός της συγκεκριμένης περίπτωσης εγκυμονεί αμέτρητους και άμεσους κινδύνους για την ομαλή εξέλιξη των πρωταθλημάτων ! Με την ίδια «λογική» ( στηριγμένη στην ... τηλεοπτική παρακολούθηση του αγώνα από τον δικαστή ! ) το Πειθαρχικό όργανο θα δύναται απόδω και πέρα να κρίνει για το αν ένα πέναλτυ ήταν ή δεν ήταν, να διαμορφώνει αποτελέσματα αγώνων, να ανατρέπει βαθμολογίες, να υποβιβάζει ή να προβιβάζει ομάδες κ.ο.κ. !
Πέραν όμως αυτής της χαρακτηριστικής περιπτώσεως, πού θα προκαλέσει βασικά ζημία όχι μόνον στην συγκεκριμένη ομάδα, τον Ολυμπιακό αλλά κυρίως στις 22000 των φιλάθλων του πού πλήρωσαν για να παρακολουθούν όλους τους αγώνες της ομάδας τους και όχι όσους τους ... επιτρέψει ο αθλητικός δικαστής, πολλά και εν πολλοίς δικαιολογημένα παράπονα υπάρχουν ήδη καιαπό τις ομάδες πού μετέχουν στο πρωτάθλημα Β’ Εθνικής, όπου το πειθαρχικό όργανο με το «παραμικρό» επιβάλλει ποινές αποκλεισμού έδρας και χρηματικά πρόστιμα, το ύψος των οποίων είναι δυσβάστακτο και εξόφθαλμα άδικο, για ομάδες χωρίς ουσιαστικά έσοδα, πού αποτελούν και τον πυρήνα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Μπροστά λοιπόν σ’ αυτό το προβληματικό σκηνικό πού διαμορφώνεται, η ΕΠΟ – ως μόνη αρμοδία και αποκλειστικά υπεύθυνη αρχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο – φέρεται αποφασισμένη να επιληφθεί, προσπαθώντας να μεταδώσει στους ( τακτικούς ) αθλητικούς δικαστές την ρεαλιστική φιλοσοφία των κανόνων πού διέπουν το ποδόσφαιρο. Κανόνες, πού δεν απορρίπτουν και την «ελαστική» εφαρμογή, αναλόγως βεβαίως των συνθηκών, αλλά και την ευρύτερη και ρεαλιστικότερη αντίληψη των γεγονότων.
Με λίγα λόγια, η ΕΠΟ ως προϊσταμένη αρχή, σκέπτεται να καλέσει  όλα τα μέλη των Δικαιοδοτικών οργάνων και να συζητήσει μαζί τους την εφαρμογή του ποδοσφαιρικού Δικαίου, προκειμένου να μην ξαναϋπάρξουν «αστοχίες» σαν αυτή με την ποινή του Ολυμπιακού, η οποία φυσικά δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να παραμείνει, στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας.
Και εδώ πρέπει να συμπληρώσουμε, ότι τα διάφορα κραυγαλέα περιστατικά πού σημειώνονται, από την αρχή της θητείας των τακτικών δικαστών, έχουν ήδη προκαλέσει την προσοχή των ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ, πού φυσικά δεν είναι δυνατόν σε καμία περίπτωση να αναχθούν να παραβιάζονται βασικές αρχές της ποδοσφαιρικής δικονομικής κουλτούρας, όπως η ανταπόδειξη του φύλλου αγώνα, και δη, από δικαιοδοτικά όργανα.
 
«Ευσεβείς πόθοι» ΕΕΑ
 
Η αθλητική Δικαιοσύνη όμως και στην ευρύτερη μορφή της, παρουσιάζει κραυγαλέες αδυναμίες. Η δήλωση ενός εκ των μελών της ΕΕΑ ( Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού ) του κ. Ηλία Αρκάδη για παράδειγμα, ότι ο Ολυμπιακός «αν δεν συμμορφωθεί, θα κινδυνεύσει με αφαίρεση πιστοποιητικού συμμετοχής στο πρωτάθλημα», προκάλεσε όπως ήταν επόμενο σειρά δημοσιευμάτων, κυρίως από ΜΜΕ πού ελέγχονται είτε από τον κ. Αλαφούζο, είτε από τον κ. Μελισσανίδη, πού βεβαίως δεν προσπάθησαν καν να αποφύγουν να δώσουν δραματικές διαστάσεις στο ενδεχόμενο αυτό. Η ακραία και σίγουρα διασκεδαστική διαπίστωση, ότι ... «υπάρχει κίνδυνος αποβολής του Ολυμπιακού από το πρωτάθλημα», διατυπώθηκε κατά κόρον από τους συνεργάτες των παραπάνω Μέσων, ασχέτως αν ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα μπορούσε να σταθεί μόνο σε επίπεδο ... «ευσεβών πόθων» ή «ονείρων θερινής νυκτός».
Ανεξαρτήτως του τι θα κάνει ο Ολυμπιακός και ο πρόεδρός του, κ. Βαγγέλης Μαρινάκης σε σχέση με την διάτρητη νομικά και ηθικά απόφαση της ΕΕΑ, πού έκρινε ότι ο συγκεκριμένος «παραβιάζει τους περιοριστικούς όρους πού του έχει επιβάλλει ο ανακριτής» τη στιγμή πού ο ίδιος ο ... ανακριτής κρίνει ότι ... δεν τους παραβιάζει, η «απειλή» περί «αφαίρεσης του πιστοποιητικού συμμετοχής» πού εξέπεμψε το συγκεκριμένο μέλος της ΕΕΑ, είναι απολύτως άσφαιρη, ανούσια και άνευ αντικειμένου !
Ο κ. Αρκάδης, καθώς βεβαίως και οι ... «πολλαπλασιαστές» της δήλωσής του, αγνοούν την μεγάλη αλήθεια, την μόνη πραγματικότητα πού υπάρχει στο ελληνικό και παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ότι το ποιος θα παίζει και ποιος δεν θα παίζει ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, αποφασίζει ΜΟΝΟΝ η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ( ΕΠΟ ).
Πιστοποιητικά συμμετοχής πού να εκδίδονται, να εκχωρούνται ή να ... «αφαιρούνται» από εξωποδοσφαιρική αρχή, δεν υπάρχουν ! Η ΕΕΑ, επιτροπή κατ’ ευφημισμόν «ανεξάρτητη», αλλά στην ουσία «κυβερνητική» υπό την έννοια ότι τα μέλη της διορίζονται από τον εκάστοτε υφυπουργό Αθλητισμού, έχει δικαίωμα να εκδίδει όσα «πιστοποιητικά» θέλει, να τα διατηρεί όσο θέλει και να τα αποσύρει όποτε θέλει. Να επιβάλλει όμως ποια ομάδα θα συμμετέχει στο πρωτάθλημα, ή δεν θα συμμετέχει, δεν έχει ούτε την δυνατότητα, ούτε την αρμοδιότητα. Κανένα όργανο εκτός ποδοσφαίρου δεν έχει τέτοιο δικαίωμα. Αυτή η αρμοδιότητα και η δυνατότητα, ανήκει κατ’ αποκλειστικότητα στην Επιτροπή Αδειοδότησης της ΕΠΟ.
Το μόνο πού μπορεί να πράττει η ΕΕΑ, σε ό,τι αφορά το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, είναι να κρίνει αν η λειτουργία μιάς ΠΑΕ είναι συμβατή ή όχι με τις διατάξεις του νόμου. Νομικός τρόπος να επιβάλλει αποφάσεις  περί συμμετοχής ομάδων στα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα, δεν υπάρχει.
Οσον αφορά τώρα αυτή καθαυτή την «χιλιοτραγουδισμένη» απόφαση της ΕΕΑ για τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, δεν υπάρχει περίπτωση να σταθεί, σε κανένα όργανο, σε κανένα δικαστήριο. Ο μόνος πού είχε δικαίωμα να κρίνει αν ο κ. Μαρινάκης παραβιάζει ή όχι «περιοριστικούς όρους», είναι εκείνος ο οποίος τους επέβαλε, δηλαδή ο ανακριτής κ. Ανδρεάδης. Και αυτό βεβαίως, δεν χρειάζεται οξυμένη δικονομική κρίση για να το αντιληφθεί κανείς. Ούτε και ιδιαίτερη αντίληψη, για να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι αυτή η παντελώς αστήρικτη απόφαση προέρχεται από άλλου είδους σκοπιμότητες, πέραν της δικαιοδοτικής.