Ημέρα που αρχίζουν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις σήμερα... Το ίδιο άγχος για όλες τις οικογένειες κάθε χρόνο.

Και για να είμαστε πιο ακριβείς , καμιά φορά οι γονείς έχουν περισσότερο άγχος από τα παιδιά που γράφουν.

Σκεφτόμουνα λοιπόν σήμερα , που άκουγα τη συνηθισμένη συζήτηση που γίνεται αυτή τη περίοδο, τα στερεότυπα που μεγάλωσαν γενιές Ελλήνων και η δική μου προφανώς και τη σχέση τους με τη πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι ότι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και ως τις ημέρες μας, γενιές γενιών μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν από τις οικογένειες τους με τρείς αρχές:

* Να σπουδάσεις . Να μπεις στο Πανεπιστήμιο. «Να πάρεις το χαρτί»!

* Να βάλεις ένα κεραμίδι στο κεφάλι σου! Να αποχτήσεις το δικό σου σπίτι και αν καταφέρεις και το εξοχικό σου.

* Να βρεις μια μόνιμη δουλειά ! Να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο και μετά βλέπεις τι άλλο κάνεις!

Μ αυτά τα τρία στερεότυπα μεγαλώσαμε όλοι μας!

Και όμως στις μέρες μας - και ειδικά τα τελευταία χρόνια, ζούμε – ανεξάρτητα από το αν στο συνειδητοποιούμε η όχι την κατάρρευση αυτών των στερεοτύπων.

Το πτυχίο κατ αρχήν, δε σημαίνει τίποτα από μόνο του πια.

Ειδικά η έκρηξη της εξάπλωσης των πανεπιστημιακών σχολών σ όλη τη χώρα που συνέβη τις προηγούμενες δεκαετίες, είχε ως αποτέλεσμα να φτάσουμε στο «κάθε πόλη και ΑΕΙ κάθε χωριό και ΤΕΙ».

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι κανένα Ελληνικό Παν/μιο δε είναι στην πρωτοπορία της έρευνας και της καινοτομίας.

Φτάσαμε δηλαδή στο σημείο το πτυχίο, να είναι όπως το παλιό απολυτήριο του Λυκείου .

Άθροισμα γνώσης ατάκτως ειρημένης σχεδόν μηδενικής πρακτικής αξίας !!!

Το λεγόμενο κεραμίδι επίσης, αποδείχτηκε τελικά ότι είναι κεραμίδι στο κεφάλι αφού πλέον η ακίνητη περιουσία διώκεται και σε τελική ανάλυση οι ιδιοκτήτες πληρώνουν – αν συνυπολογισθούν οι φόροι και οι άλλες επιβαρύνσεις, περισσότερα χρήματα απ ότι θα πλήρωναν αν έμεναν στο νοίκι!

Αλλά και η σταθερή δουλειά, που ακόμα κρατάει στο δημόσιο- για όσους εργάζονται ήδη, και κρατάει διότι δυστυχώς είναι ακόμα η βάση του ξεπερασμένου ψηφοθηρικού μας συστήματος, δεν μπορεί σήμερα πιά να αποτελεί διέξοδο για τη νέα γενιά.

Ζούμε λοιπόν την κατάρρευση των μύθων πάνω στους οποίους στηρίχθηκε η Ελληνική κοινωνία για χρόνια.

Και τώρα τι;

Λένε οι Οικονομολόγοι, ότι η οικονομία είναι θέμα αντίληψης , συμπεριφοράς και νοοτροπίας.

Δεν είναι μόνο έτσι, αλλά γενικά έχουν δίκιο.

Στην Ελλάδα λοιπόν, έστω και βίαια, έχει έρθει η ώρα να ξαναδούμε τα πράγματα απ την αρχή.

Και είναι ευθύνη του πολιτικού κόσμου και όσων έχουν δημόσιο λόγο να ανακατευθύνουν την πορεία της νέας γενιάς με ρεαλισμό και πραγματικό περιεχόμενο.

Πρέπει να αποκτήσει η χώρα ξανά την παραγωγική της βάση που έχασε παντελώς μετά το 80.

Να ξεφύγουμε από τις ιδεοληψίες και τα στερεότυπα που οδήγησαν στην ήσσονα προσπάθεια και το εύκολο βόλεμα.

Να καταλάβουμε ότι η χώρα μας δεν είναι, όπως δεν ήταν ποτέ , όπως δεν είναι και καμιά χώρα στη γη ,το κέντρο του κόσμου.

Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας και ειδικά οι Φιλελεύθερες δυνάμεις ,έχουν ευθύνη να προσδιορίζουν και να προτείνουν ένα νέο όραμα για τη χώρα και τη νέα γενιά που στηρίζεται στο ρεαλισμό και τα παγκόσμια δεδομένα.

Αν αυτό δεν γίνει έστω και τώρα, η ιστορία, δεν θα γραφτεί απλά χωρίς εμάς. Θα γραφτεί εναντίων μας !