"Κάνε Τουρκο φίλο , κράτα κι ένα ξύλο…"
Μόνο αφελείς μπορεί να έχουν εκπλαγεί τις τελευταίες ημέρες με τις αλλεπάλληλες προκλήσεις από την πλευρά της Άγκυρας . Καιρό τώρα ο Ερντογαν στέλνει μηνύματα προς την Ελλάδα. Μηνύματα που προετοίμαζαν το κλίμα για μία ενέργεια όπως αυτή της μετατροπής ουσιαστικά της Αγίας Σοφίας σε τζαμί (για 30 μέρες αρχικά και βλέπουμε).
Κάθε φορά που του δίνεται ευκαιρία θέτει ζητήματα είτε για το τζαμί στην Αθήνα , είτε για τα μουσουλμανικά νεκροταφεία ,είτε για τη Θράκη όπου το τελευταίο διάστημα οι άνθρωποι της Αγκύρας έχουν ξεσαλώσει.
Η αναφορά του Τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών σε «Τουρκική» μειονότητα της Θράκης, που παραβιάζει ευθέως την Συνθήκη της Λωζάνης η οποία αναφέρεται σε θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα, δεν είναι επίσης καθόλου τυχαία. Όπως και ότι το Τουρκοκόμμα DEB ετοιμάζεται για αυτόνομη κάθοδο σε εκλογές προκειμένου να μετρήσει δυνάμεις
Οι Τούρκοι με θράσος μεγάλο, επίσης, μιλούν για σεβασμό σε λατρείες και θρησκείες. Αυτοί που ξερίζωσαν από την Κωνσταντινούπολη τον Ελληνισμό της. Εκείνοι που μετέτρεψαν εκκλησίες σε μουσεία και τζαμιά. Την ίδια ώρα που στην Θράκη το μουσουλμανικό στοιχείο αυξάνεται και πληθύνεται σε σημείο τέτοιο που ολόκληρος νομός (η Ροδόπη) δεν έχει πλέον Χριστιανική εκπροσώπηση στη Βουλή.
Για να μην αναφερθούμε στις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου μας και στην «γκριζοποίηση» περιοχών στο Αιγαίο.
Η κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν να αντιληφθούν ότι βρισκόμαστε δίπλα σε έναν εχθρικό γείτονα. Έναν γείτονα ύπουλο που πότε μα ποτέ δεν πρόκειται να γίνει φίλος. Όσοι ακόμα διατηρούν ψευδαισθήσεις γι αυτό κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
Δυστυχώς ο γείτονας αυτός εκτός από ύπουλος είναι πλέον και πολύ ισχυρός. Γι αυτό έχουμε ανάγκη στο πλευρό μας από συμμάχους ισχυρούς. Που θα κάνουν την Άγκυρα να το σκέφτεται δυο φορες όταν προκαλεί. Έχουμε υποχρέωση να αφυπνίσουμε την Ευρώπη που κάθεται με σταυρωμένα χέρια και παρακολουθεί μοιρολατρικά τις μαγκιές του Ερντογαν
Και φυσικά πρέπει να απομονώσουμε στην Ελλάδα τις αφελείς αλλά και τις ύποπτες φωνές που συστηματικά υποβαθμίζουν τον Τουρκικό κίνδυνο. «Κάνε Τούρκο φίλο κράτα κι ένα ξύλο» έλεγε η μακαρίτισσα πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη γιαγιά μου…
Και κάθε μέρα που περνά σκέφτομαι πόσο δίκιο είχε…