του Νίκου Σίμου

Κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι δεκάδες πρόσωπα, μπλε από τα νέον και τα γαλάζια νέφη που εξαπολύουν επίσης δεκάδες φυσερά, όπως αυτά που κάνουν ρομαντική την ατμόσφαιρα σε γκλαμουράτους γάμους κιαι βαφτίσια. Μόνο που δεν πρόκειται ούτε για γάμο ούτε για βαφτίσια. Αλλά για γενέθλια, όπου το εκλεκτό πλήθος των παρευρισκομένων, προσκεκλημένων ή της προσκόλλησης θα τραγουδάει περιχαρές: «Να ζήσεις ΝουΔούλα και χρόνια πολλά, μεγάλη να γίνεις να βάλεις μυαλά»!
Κάπως έτσι θα είναι η εκδήλωση για τα 40χρονα της ΝΔ στην Χαλκιδική, με μία, δυστυχώς, φρικτή παράλειψη. Κανείς δεν θα συμπληρώνει το κουπλέ με την φράση «να βάλεις μυαλά». Προφανώς διότι όλοι νομίζουν, εσφαλμένως, ότι της περισσεύει.
Ενδεχομένως αυτός είναι και ο λόγος που γέρασε πριν την ώρα της. Τα τελευταία χρόνια μετά και την αλλαγή ηγεσίας στο κόμμα, επιχειρήθηκε να της γίνει ένα «λιφτινγκ», μόνο που είχε ο πλαστικός, ως πρότυπο, την μακαρίτισσα την ...Παλαίστη και όχι λ.χ, την πρωτοπόρο Τζόαν Κόλλινς (Για όσους αγνοούν ποια είναι η Παλαίστη, ας ανοίξουν το λεξικό του Ήλιου ή τον Μπαμπινιώτη). Κι έτσι, το αποτέλεσμα ήταν τέτοιο ώστε, όταν χαμογελάει η ΝΔ να σηκώνεται το πόδι της.
Οι ανανεώσεις δεν γίνονται βεβαίως μόνο στα πρόσωπα. Διότι τότε, για να έχει μέλλον λαμπρό ένα κόμμα, η προσέλκυση στελεχών θα έπρεπε να γίνεται με καραούλι έξω από τα Λύκεια, με κίνδυνο μάλιστα επικίνδυνης παρεξήγησης. Η ανανέωση ξεκινάει από τα μυαλά –που δεν θα τραγουδήσουν οι σύνεδροι στο κόμμα τους. Ξεκινάει από τις αντιλήψεις. Διαφορετικά το κόμμα και εν προκειμένω η ΝΔ θα μοιάζει με τον Μπέντζαμιν Μπάττον, όπου γηρασμένη δεν θα έχει ούτε μυαλό ούτε δυνάμεις και ανανεωμένη θα κάνει σκέψεις μικρού παιδιού.

Το βέβαιο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έφτασε στην κορυφή επειδή λ,χ, ο γυναικείος πληθυσμός ηράσθη τον νεαρό αρχηγό του. ’λλωστε αυτό δεν θα το επέτρεπε η κυρία Περιστέρα. Κάποιοι με γαλάζια τον έσπρωχναν, επίμονα, αν και εκείνος αντιστεκόταν φοβούμενος το χάος λες και πάσχει από υψοφοβία. Κανείς δε, μέσα στους πανηγυρισμούς και την ευφορία για τα «40 καράτια» δεν θα σκεφτεί να μιλήσει για το πως το 4%, αυτών που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός τους, έφτασε κοντά στο 30%. Και κανείς δεν θα το σκεφτεί, διότι κανείς δεν θα έχει τραγουδήσει το «μεγάλη να γίνεις να βάλεις μυαλά»...