Εδώ και ένα χρόνο, από τις ευρωεκλογές και μέχρι σήμερα, έχουμε επισημάνει το κίνδυνο μιας νέας δημοσιονομικής εκτροπής. Η μικρή ανάκαμψη που είχε σημειωθεί το 2014, ύστερα από πέντε χρόνια ύφεσης και εσωτερικής υποτίμησης, ακυρώθηκε. Ο αναγκαστικός εσωτερικός δανεισμός που επέβαλε η νέα κυβέρνηση για να πληρώσει τις υποχρεώσεις της χώρας προς τους δανειστές στέγνωσε την αγορά και επανέφερε την ύφεση. Το πρωτογενές πλεόνασμα εξανεμίστηκε. Το αποτέλεσμα; Ο λογαριασμός που θα κληθούν να πληρώσουν οι Έλληνες μεγαλώνει παρά την μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα που φέρεται να πετυχαίνει η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας. 

Οι προτάσεις των πιστωτών και της ελληνικής κυβέρνησης οδηγούν σε νέα ύφεση και όχι σε ανάπτυξη. Προτείνονται άκρως υφεσιακά μέτρα που θα θέσουν πρόσθετα προσκόμματα στην επιχειρηματικότητα και θα μειώσουν περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και της οικονομίας.

Για ποια ανάπτυξη μπορεί να μιλήσει κανείς, όταν επιβάλλεται έκτακτος φόρος στις επιχειρήσεις; Ποιος ξένος επενδυτής θα έρθει σε αυτή την χώρα όταν δεν γνωρίζει με ποιο φορολογικό συντελεστή θα φορολογηθούν τα κέρδη του; Πως θα σταματήσει η η φυγή ικανών στελεχών στο εξωτερικό όταν η έκτακτη εισφορά έγινε τελικά μόνιμη και αυξάνατε κατά 30%; Τι περιμένουν να γίνει με τέταρτη στην σειρά αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, από το 2010 μέχρι σήμερα; Θα αυξηθούν τα έσοδα; Όχι βέβαια. Τα έσοδα από ΦΠΑ έχουν υποχωρήσει κατά 5 δις € από το 2008. Κάθε φορά που αυξάνουμε τους συντελεστές του ΦΠΑ έχουμε περισσότερη ύφεση και περισσότερη φοροδιαφυγή. 

Το μείγμα της πολιτικής που ακολούθησε η χώρα από το 2010 εως σήμερα στηρίχτηκε περισσότερο στους νέους φόρους και πολύ λιγότερο στην μείωση των κρατικών δαπανών και τις διαρθρωτικές αλλαγές. Για αυτό και απέτυχε. Αυτό το μείγμα πρέπει να αλλάξει. Να στηριχτούμε πολύ περισσότερο στις διαρθρωτικές αλλαγές και στην μείωση των κρατικών δαπανών και πολύ λιγότερο στους φόρους.

Στο σκέλος των εσόδων υπάρχει μόνο η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Ας τολμήσουμε να γίνουμε η πρώτη χώρα στο κόσμο που θα επιβάλλει τις ηλεκτρονικές πληρωμές παντού. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο ευρώ. Και πάντως δεν μπορεί να γίνει ανεκτό πλέον την ώρα που οι εταίροι και η κυβέρνηση προτείνουν νέους φόρους να γίνονται προσλήψεις και να καταργείται κάθε έννοια αξιολόγησης στον δημόσιο τομέα. Δεν μπορεί να ζητάμε δανεικά για να πληρώνουμε πρόωρες συντάξεις. Δεν μπορεί να έχουμε 1,5 εκατ € άνεργους από το ιδιωτικό τομέα και συντάξεις στα 65 και στο δημόσιο τομέα όλα να παραμένουν τα ίδια και χειρότερα.