Γεγονότα όπως ,για παράδειγμα ,η πρόταση μομφής την περασμένη εβδομάδα, μπορεί σε πρώτο επίπεδο να παράγουν ζωηρή  «επικαιρότητα» για λίγες ημέρες ,αλλά την ίδια ώρα συντελούν στο να λησμονούνται κάποια σημαντικά  πράγματα που αφορούν την εθνική μας κατάσταση. Ετσι ,αν στη Βουλή οι πολιτικοί αστέρες μονομαχούν  και «ματώνουν», η χώρα εξακολουθεί να στερείται εν μέσω οξύτατης κρίσεως ,δύο βασικών στοιχείων ,που  αφορούν  το  μέλλον της : Η μεν  συμπολίτευση εξακολουθεί να  κυβερνά χωρίς να διαθέτει σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης ,η δε αντιπολίτευση δεν διαθέτει  σοβαρό  «εναλλακτικό» κυβερνητικό πρόγραμμα. Κι' αυτό ,όταν τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της Ελλάδας  μεγεθύνονται καθημερινά κατά δραματικό τρόπο.

 Δυστυχώς, τα  πολιτικά πράγματα εξελίσσονται  με «εντάσεις» και «συγκρούσεις» προσώπων και κομμάτων  ,που  σε επίπεδο ουσίας  αποφεύγουν  να συναντηθούν με την αλήθεια. Οι «εικόνες» ,τα «επικοινωνιακά» τεχνάσματα και οι «εντυπώσεις» καλύπτουν  τις αλήθειες του εθνικού δράματος. Και οι μεν και οι δε αποφεύγουν συστηματικά να απαντήσουν  απευθυνόμενοι στους Ελληνες πολίτες στο μεγάλο ερώτημα : Τι είδους χώρα θα είναι η Ελλάδα ΑΥΡΙΟ;

  Τι ,λοιπόν ,μπορεί να κτισθεί  και πότε  στη θέση της σημερινής καταχρεωμένης χώρας  με την τσακισμένη αυτοπεποίθηση, τη «νεκρή» εσωτερική αγορά και τους διαλυόμενους κοινωνικούς ιστούς της; Ποια μπορεί να είναι τα σχέδια και  τα υλικά για εθνική ανόρθωση αύριο; Αν αυτά δεν απαντώνται ,ούτε θίγονται καν ,πόση αξία έχουν οι σημερινές «μονομαχίες»; Είναι λυπηρό να διαπιστώνεται ,ότι σε τίποτε το πολιτικά παραγωγικό  δεν  κατέληξαν οι ομιλίες από το βήμα της Βουλής ,στη διάρκεια της τριήμερης  συζήτησης για την πρόταση μομφής. Κλειστός ο  εθνικός ορίζοντας, δεν ξεπερνά τις προβλέψεις για μία ακόμη   «μνημονιακή» πορεία ολίγων (το πολύ)μηνών. Κλειστές και οι πόρτες για μία μείζονα πολιτική «συνεννόηση» ενώπιον του  εθνικού δράματος.