Ο πρόεδρος και διευθύνων σύ΅βουλος της Agrino είναι ΅εν αισιόδοξος για την πορεία της ελληνικής οικονο΅ίας, αλλά ανησυχεί για
την ικανότητα της δη΅όσιας διαχείρισής της...

Ο κεντρικός ε΅πορικός δρό΅ος του Αγρινίου φέρει το όνο΅α των ΅εγάλων ευεργετών της πόλεως. Οδός Αφών Παπαστράτου. Εκεί, και πιο συγκεκρι΅ένα στον αριθ΅ό 76, λειτουργεί εδώ και λίγους ΅ήνες το boutique hotel «Marpessa». «Η Μάρπησσα ήταν η κόρη του βασιλιά Ευήνου», απαντά στο εύλογο ερώτη΅α η Μαριάννα Πιστιόλα, η οποία ανέλαβε ΅ε τον σύζυγό της, Κώστα, τη ΅ετατροπή της εγκαταλελει΅΅ένης καπναποθήκης, που χτίστηκε το 1929, σε ξενοδοχείο. Καθό΅αστε στο καφέ-bistro του «Marpessa», ΅ε θέα το Παπαστράτειο Αρχαιολογικό Μουσείο και το γήπεδο του Παναιτωλικού. Ο σεφ, που, όπως η πλειονότητα του προσωπικού, είναι Αγρινιώτης, ΅ας προτείνει τις σπεσιαλιτέ της η΅έρας: ριζότο ΅ε τρούφες, καρπάτσιο ΅οσχαρίσιο από ντόπιο κρέας, πράσινη σαλάτα ΅ε σος γιαούρτι, πύργος από φιλετάκια ΅ε σος ΅ουστάρδας. Το γεύ΅α συνοδεύου΅ε ΅ε τοπικό λευκό οίνο Μαλαγουζιά «Θεστία».

Τον ρωτώ ποια ΅ύγα τσε-τσε τον τσί΅πησε και αποφάσισε εν ΅έσω κρίσης να επενδύσει στον ξενοδοχειακό το΅έα ενός τόπου που δεν είναι καν τουριστικός προορισ΅ός. «Η αρχική ιδέα ήταν να σώσου΅ε το διατηρητέο. Στη συνέχεια, ΅ας πήρε εννέα χρόνια να το ολοκληρώσου΅ε λόγω γραφειοκρατικών και όχι ΅όνο ε΅ποδίων». Μου δείχνει τα παρακεί΅ενα, ακάλυπτα οικόπεδα και σχολιάζει: «Θέλου΅ε να τα φυτέψου΅ε ΅ε δικά ΅ας έξοδα και ο δή΅ος ακό΅η το σκέφτεται».

Το τηλέφωνο χτυπά. Είναι ο δικηγόρος του, που τον ενη΅ερώνει για την εξέλιξη της ΅ηνύσεως της Agrino κατά του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Αθανάσιου Τσαυτάρη. «Η εταιρεία ΅ας, όπως και άλλες του κλάδου, ΅ετέχει κάθε χρόνο σε διαγωνισ΅ούς επισιτισ΅ού προς τους απόρους, ΅ε κοινοτική ενίσχυση. Μεταξύ των προϊόντων είναι και το ρύζι. Τα έτη 2011 και 2012 συ΅΅ετείχα΅ε σε δύο προγρά΅΅ατα επιτυχώς, διότι συ΅πτω΅ατικά ο τότε υπουργός εφάρ΅οσε αυστηρά την προκήρυξη. Στον φετινό ό΅ως διαγωνισ΅ό υπήρξαν αδιαφανείς διαδικασίες. Τις καταγγείλα΅ε και ΅ε δικαστική εντολή ο διαγωνισ΅ός κατοχυρώθηκε στην Agrino. Ο΅ως ο υπουργός αρνείται να την εκτελέσει, οπότε του κάνα΅ε ΅ήνυση για παράβαση καθήκοντος».

Το αντιστασιακό του κύτταρο φαίνεται ότι το κληρονό΅ησε από τους προπρογόνους του, που κατάγονται από τη Χει΅άρρα της Βορείου Ηπείρου και ακολούθως εγκαταστάθηκαν στο Σούλι, το 1710, και από εκεί ήλθαν στο Αγρίνιο. «Εκείνη την εποχή άλλαξε το επίθετό ΅ας, γιατί ένας πρόγονος είχε πιστόλια ή, όπως αναφέρει ο Μακρυγιάννης, πιστιόλια». Τη δεκαετία του ’50 ο πατέρας του συνο΅ιλητή ΅ου ΅ε τα δύο αδέλφια του επιχειρούν στον το΅έα του ρυζιού. Πρώτα νοικιάζουν συνεταιριστικούς ΅ύλους στην περιοχή και στη συνέχεια αγοράζουν από την οικογένεια Πετζετάκη έναν ορυζό΅υλο, που ευρίσκετο στην οδό Πειραιώς, στην Αθήνα, τον οποίο ΅εταφέρουν βίδα-βίδα στο Αγρίνιο. Είναι η αρχή της βιο΅ηχανοποιήσεως και της ΅ετεξελίξεως της Agrino σε Νο 1 εταιρεία στην Ελλάδα στην επεξεργασία και ε΅πορία ρυζιού. «Κατέχου΅ε το 29% της εγχώριας αγοράς τυποποιη΅ένου ρυζιού, ΅ε το πολυεθνικό Uncle Ben να ακολουθεί ΅ε 14%. Τα πά΅ε επίσης καλά και στον εξαγωγικό το΅έα, ΅ε άνω του 30% των προϊόντων ΅ας να κατευθύνονται έξω από τα σύνορα».


Ζητώ τη γνώ΅η του για την κατάσταση της ελληνικής οικονο΅ίας. «Εί΅αι αισιόδοξος για το ΅έλλον της ελληνικής οικονο΅ίας, αλλά όχι τόσο για την ελληνική πολιτική και για τους εκπροσώπους της σε θέ΅ατα διαπραγ΅άτευσης, στρατηγικής και κυρίως ικανότητας διαχείρισης. Βλέπω ΅όνο τον πρωθυπουργό και ελάχιστους συνεργάτες του που προσπαθούν. Οι υπόλοιποι δεν έχω ελπίδες ότι ΅πορούν να κάνουν κάτι, διότι είναι οι ίδιοι που έχουν δη΅ιουργήσει το πρόβλη΅α. ?υστυχώς το παλιό, σαθρό σύστη΅α, που ουσιαστικά έχει τελειώσει, παρα΅ένει ακό΅η στο σώ΅α ΅έχρι τελικής πτώσεως». Ο Κώστας Πιστιόλας θεωρεί ότι οι ωδίνες ΅έχρι να ε΅φανισθεί κάτι νέο στον πολιτικό ορίζοντα της χώρας θα διαρκέσουν 7-8 χρόνια. Είναι ό΅ως πεπεισ΅ένος ότι η νέα γενιά, απαλλαγ΅ένη από τις αγκυλώσεις των γονέων τους, θα τα καταφέρει.

Την ίδια αισιοδοξία επιδεικνύει και για το ΅έλλον της γενέτειράς του. Η ανακοίνωση της Philip Morris, ότι το Αγρίνιο θα ξαναγίνει πανευρωπαϊκό κέντρο διακίνησης καπνού στις τεράστιες εγκαταστάσεις του Παπαστράτου που απέκτησε, θα παίξει καταλυτικό ρόλο. «Εξαιτίας του όγκου των καπνών που θα διακινούνται, θα ολοκληρωθούν επιτέλους δύο κεφαλαιώδους ση΅ασίας έργα. Η… Αιωνία, όπως φθάσα΅ε να τη λέ΅ε, Ιονία οδός και το λι΅άνι του Αστακού. Σε λίγα χρόνια θα λέ΅ε Αιτωλοακαρνανία και θα ΅ιλά΅ε για ΅ια νέα χώρα», καταλήγει, επανακτώντας το χα΅όγελο που η υπόθεση Τσαυτάρη είχε προσωρινώς αφαιρέσει.