Τα πράγματα είναι και  σύνθετα και απλά μαζί σ΄ αυτή τη μείζονα υπόθεση της αντιμετώπισης της ιδιοκτησίας,δια των πληστηριασμών.  Οι  έντονες πιέσεις της Τρόικας επάνω στη δικομματική κυβέρνηση, οι αντιδράσεις των βουλευτών της πλειοψηφίας, οι φόβοι του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ και οι οξείες  κοινωνικές αντιδράσεις συνιστούν το σύνθετο πολιτικό πρόβλημα ,που βασανίζει τον κ. Αντ .Σαμαρά ,τον κ. Βενιζέλο και τους υπουργούς της κυβέρνησης.

Στη βάση όμως της όλης υπόθεσης υπάρχει κάτι πολύ μεγαλύτερο αλλά και  απλό και εύκολα κατανοητό: Οι νομοθετικές επιθέσεις κατά της  αστικής ιδιοκτησίας ,μικρής και μεσαίας ,οδηγεί αναπόφευκτα σε σοβαρή  εκτροπή  των θεμελιωδών  αρχών του  πολιτεύματος της Δημοκρατίας.

Αν αυτές οι πολιτικές που τσακίζουν τη αστική τάξη  και  την ιδιοκτησία  συνεχιστούν ,τότε  είτε θα το θέλουν είτε όχι  η πολιτική τάξη και οι   υποστηρικτές  της,  η Ελληνική Δημοκρατία θα βρεθεί σύντομα  πολιορκημένη  από  ισχυρές δυνάμεις  απελπισμένων «ατάκτων» που  θα ζητούν το ξήλωμα της και  θα αναζητούν  άλλες  μορφές διακυβέρνησης της χώρας.  Ότι η νεοφιλελεύθερη «παγκοσμιοποίηση» απειλεί  ευθέως τις οικονομικές και κοινωνικές αρθρώσεις  της Μεταπολεμικής Ευρώπης  είναι γεγονός. Αλλά ,εδώ στην Ελλάδα απειλείται ευθέως  το θεμέλιο  και η λειτουργία του πολιτεύματος της αστικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

Εδώ απειλείται ολική  κοινωνική καταστροφή και μαζί «γενική διάλυση» της Δημοκρατίας. Συνεπώς, η κυβέρνηση οφείλει να  διαχειριστεί την υπόθεση της ιδιοκτησίας όχι  σαν ένα δύσκολο «τεχνικό» πρόβλημα, αλλά σαν μια μείζονα εθνική υπόθεση που δεν μπορεί βέβαια να εξαρτηθεί στην εξέλιξη της από την οικονομική βλακεία της Τρόικας. Ούτε βέβαια από μικροκομματικούς «προβληματισμούς» ορισμένων κυβερνητικών παραγόντων.