του Νίκου Σίμου

Η αφέλεια έχει μητέρα την άγνοια και πατέρα την ηλιθιότητα. Επομένως των αφελών που, υποτίθεται, ήθελαν να στείλουν ένα «μήνυμα» στην Γερμανία, κτυπώντας με καλάσνικοφ την πρεσβευτική κατοικία του Γερμανού πρέσβυ, γνωρίζουμε τους... γονείς τους.

Πρώτ’ απ’ όλα σιγά και μη ταράχτηκε ο γερμανικό κολοσσός. Ή μολοσός, για την περίπτωση της Ελλάδας. Το ότι ο ελληνικός λαός τρέφει εδώ και καιρό αντιγερμανικά αισθήματα, κυρίως για την γερμανική ηγεσία, είναι γνωστό. Επομένως με μερικές σφαίρες ούτε πτοείται ούτε εκνευρίζεται το Βερολίνο για κάτι που ήδη ξέρει. Ότι δηλαδή είναι ανεπιθύμητο στη χώρα μας για την πολιτική που ακολουθεί επειδή μας δανείζει. Εξέλιξη βεβαίως για την οποία δεν είμαστε άμοιροι, συμπεριλαμβανομένων, κυρίως, των ηγεσιών μας κατά την τελευταία τριακονταετία.

Η μέθοδος επομένως της τρομοκράτησης αυτών που δεν τρομοκρατούνται παραπέμπει σε άλλες δεκαετίες. Αντιθέτως επειδή το συμβάν συμπίπτει με την ανάληψη από τη χώρα μας της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στέλνει ένα άλλο μήνυμα. Ότι η Ελλάδα είναι μια επικίνδυνος χώρα στην οποία ο κάθε κουφιοκεφαλάκης μπορεί να προκαλέσει ζημιά. Όχι επειδή οι αρχές ασφαλείας ειναι ανίκανες αλλά επειδή το «προσόν» της τρομοκρατίας είναι η αοριστία του χρόνου και του στόχου που κάθε φορά κτυπά. Προφανώς οι δράστες και κυρίως αυτοί που είναι από πίσω τους θέλουν την Ελλάδα μία περιχαρακωμένη χώρα κατά τα πρότυπα της Αλβανίας του Χότζα. Είναι κι αυτό μια λύση, αρκεί να ξέρουμε ποιούς να κυνηγάμε αν αυτή η λύση προκριθεί.

Αν οι τζάμπα μάγκες θέλουν να πλήξουν πράγματι την Γερμανία ας αναλάβουν λ.χ. μία πανελλαδική εκστρατεία για το μποϋκοτάρισμα των γερμανικών προϊόντων και ας συνεγείρουν έτσι τον λαό και όχι με σφαίρες που τον λαό αυτό τον βρίσκουν αντίθετο.

Αν μάλιστα βγει και καμμιά προκήρυξη που να συνδέει την ενέργεια με μίζες για τα εξοπλιστικά προγράμματα και άλλα τέτοια τινά, τότε είναι που η προσπάθεια πολιτικής κάλυψης μιας τρομοκρατικής ενέργειας θα αποτελεί την μεγίστη αφέλεια. Στην τελευταία περίπτωση, ας αφήσουν την μεν Δικαιοσύνη να κάνει σωστά τη δουλειά της, οι δε πολιτικοί να ξέρουν στο εξής όχι μόνο ότι τα πάντα μπορεί να αποκαλυφθούν αλλά κυρίως να ξέρουν να κάνουν διαπραγματεύσεις για το συμφέρον της χώρας και μόνον, ακόμη και αν αυτοί με τους οποίους διαπραγματεύονται τους εξοπλισμούς είναι, από άλλη πόρτα, δανειστές μας...