«Ναι » σε ποιά Ευρώπη ;
’ρθρο του Κ .Ι. Αγγελόπουλου
Χωρίς πολιτική πνοή και δημιουργική δύναμη η Ευρωπαϊκή Ενωση με τους κοινοτικούς θεσμούς της απαξιωμένους ,δεν έχει σήμερα τίποτε να κάνει με την Ευρώπη των μεγάλων ενοποιητικών σχεδίων και οραμάτων που γεννήθηκαν στη δεκαετία 50 και κρατήθηκαν ζωντανά έως τα χρόνια του 80. Σήμερα μία κατά κοινή εκτίμηση «γερμανική» Ευρώπη των ισχυρών τραπεζικών τραστ προτρέπει τους ευρωπαϊκούς λαούς να συνηθίσουν να ζουν σε κατάσταση διαρκούς λιτότητας .Αυτό ως μεγάλο ευρωπαϊκό στόχο .Και τίποτε περισσότερο. Φυσικό επακόλουθο αυτού του «οράματος» του Βερολίνου, και των ελεγχόμενων από τους γερμανικούς μηχανισμούς τεχνοκρατών των Βρυξελλών, είναι να αυξάνεται η ταλαιπωρία και η απογοήτευση των ευρωπαϊκών κοινωνιών σε μία Ευρώπη που κάθε χρόνο γεννά ολοένα και περισσότερους φτωχούς και ανέργους. Ο λεγόμενος ευρωσκεπτικισμός ενισχύεται αναπόφευκτα και ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις κερδίζουν οπαδούς από τους κόλπους απελπισμένων και θυμωμένων Ευρωπαίων που αναζητούν τρόπους για να τιμωρήσουν τις ηγεσίες της ΕΕ .
Κι όμως, αυτή την Ευρωπαϊκή Ενωση ,αυτή την γερμανική Ευρώπη που προδίδει καθημερινά όλα τα ιδεώδη και τους ευγενείς στόχους των μεταπολεμικών αρχιτεκτόνων της ΕΟΚ ,αυτή την γκρίζα και αντι-κοινωνική Ευρώπη όχι μόνο την υπερασπίζονται σθεναρώς οι σημερινοί πολιτικοί προϊστάμενοι της ,αλλά ζητούν τώρα με τα σωστά τους από τους ευρωπαϊκούς πολίτες να την υπερασπιστούν οπωσδήποτε με τις ψήφους τους στις ευρωεκλογές και να την ενισχύσουν . Ο δε κ. Μπαρόζο φωνάζει «ναι» στα προγράμματα λιτότητας ,αλλά και ανησυχεί πολύ , λέει, με την
αύξηση του ευρωσκεπτικισμού εν όψει των ευρωεκλογών( ποτέ δεν φημιζόταν βέβαια για την πολιτική ευστροφία του ο εν λόγω πολιτικά ασήμαντος κ. πρόεδρος)
Με ζωντανό το «όραμα» της γερμανικής Ευρώπης για αορίστου χρόνου λιτότητα των κοινωνιών της, το σλόγκαν «ναι ή όχι στην Ευρώπη» δεν μπορεί να συγκινήσει πολλούς για επιλογή καταφατική .Μόνο μια πολιτική υπόσχεση για αλλαγή της κοινωνικά παράλογης θεωρίας περί των αγαθών συνεπειών της διαρκούς λιτότητας στη Ευρώπη μπορεί να ληφθεί υπ όψη μιας κοινωνικής πλειοψηφίας στη χώρα μας και αλλού .Μόνο μια τέτοια υπόσχεση με τη συνοδεία μίας αποδεδειγμένα ισχυρής πολιτικής βούλησης για αλλαγή μπορεί να προκαλέσει και την ανάσχεση των λαϊκιστων νεοναζιστών που κερδίζουν δυνάμεις σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες .
«Περισσότερη Ευρώπη» θέλουν όντως οι Ευρωπαίοι πολίτες και οι Ελληνες βεβαίως. Αλλά σίγουρα δεν θέλουν περισσότερη Ευρώπη από ΑΥΤΗ ,τη σημερινή.