του Νίκου Σίμου

«΄Αλλος με την Πύλαρο και μια μακαρονάδα», διαλαλούσαν οι βαρκάρηδες για να προσελκύσουν επιβάτες στο θρυλικό ακτοπλοϊκό του περασμένου αιώνα, το όνομα του οποίου έγινε συνώνυμο της δωρεάν προσφοράς και της αδυναμίας άλλης επιλογής!

Το «’λλος με την Πύλαρο...» θυμίζει πλέον και η Κίνηση των 58 «προοδευτικών» οι οποίοι με ανακοίνωσή τους μας πληροφορούν ότι πρόκειται να σχηματίσουν κοινό φορέα που θα διεκδικήσει την εκλογή των υποψηφίων τους στις προσεχείς Ευρωεκλογές. Καλούνται λοιπόν με την ...Πύλαρο των 58, σοσιαλδημοκράτες, δημοκράτες αριστεροί (ΣΣ διότι προφανώς υπάρχουν και φασίστες αριστεροί), φιλελεύθεροι του κέντρου, οικολόγοι και προοδευτικοί ευρωπαϊστές και ...ό, τι προαιρείσθε!

Δεδομένου ότι είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο ότι «όπου γάμος και χαρά και η Βασίλω πρώτη», δεν θα ήταν δυνατόν ο πρώτος που αντανποκρίθηκε στην πρόσκληση της ...Πύλαρου να είναι άλλος από το ΠΑΣΟΚ, δεδομένης και της αγωνίας επιβίωσης και του συγκεκριμένου κόμματος αλλά, κυρίως του (ακόμη) αρχηγού του. Έτσι το ΠΑΣΟΚ, αφου χαιρέτισε την απόφαση μας ανακοίνωσε ότι θα μετάσχει «με σεβασμό στην ιστορία και την ιδεολογικοπολιτική του ταυτότητα...».

Κατ’ αρχάς οι 58 με αυτήν ακριβώς την ανακοίνωση θα πρέπει να ανησυχούν. Διότι «ο σεβασμός στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ», τον οποίον θα τηρήσει το κόμμα αυτό με φιλοδοξία να τον μεταλαμπαδεύσει και στους καινούργιους συνεταίρους του, προοιωνίζεται άσχημες προοπτικές και εξελίξεις. Διότι η επίκαιρη ιστορία του ΠΑΣΟΚ είναι ο κ. Τσοχατζόπουλος και η παρεούλα του που του κάνει παρέα, οι κκ Μαντέλης και Τσουκάτος καθώς και όλοι εκείνοι τους οποίους καλούν οι εισαγγελείς «για περαιτέρω διευκρινίσεις», όπως λ.χ. ο κ. Παπαντωνίου. Αυτή λοιπόν η ιστορία του ΠΑΣΟΚ θα μπολιάσει και την νέα Κίνηση, μολονότι αυτός ο εμβολιασμός μάλλον αχρείαστος είναι δεδομένου ότι ένας κι ένας οι 58 έχουν μαζί με τις πειρστασιακές πολιτικές τους ταυτότητες, καταχωνιασμένη στην μέσα τσέπη τους και μία με τον πράσινο ήλιο «φόρα παρτίδα».

Με τα παραπάνω δεδομένα να μην επιδέχονται αμφισβήτηση, μοιάζει μάλλον με φάρσα η πρόθεση της νέας Παράταξης «να βαδίσει στην αναγέννηση του δημοκρατικού χώρου και να απευθυνθεί σε νέες ηλικιακά και πολιτικά δυνάμεις και να πρωτοστατήσει στην υπέρβαση της κρίσης...». Και είναι φάρσα, διότι η μεν ηλικιακή τόνωση παραπέμπει σε κακόγουστο λίφτινγκ που αδυνατεί να κρύψει το γήρας (της σκέψης και των αντιλήψεων). Όσο για την φιλοδοξία να συμβάλουν στην υπέρβαση της κρίσης είναι αμφίβολο αν μπορούν να το επιτύχουν γυρολόγοι κομμάτων αλλά και όλοι αυτοί που εμφανίζονται τώρα ως σωτήρες αλλά επί πολλά χρόνια δρούσαν στο πασοκικό παρασκήνιο, βοηθώντας τους πρωταγωνιστές της κρίσης να την θεμελιώσουν γερά...