Μια νέα ελληνική κοινωνία αναδύεται μέσα απ’ τα δεινά της μεγάλης περιπέτειας που ξεκίνησε το 2010 και έφτασε έως και στην απαξίωση των δυνάμεων του πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης.

Πρόκειται για μια κοινωνία που γεννήθηκε από τη μήτρα του βίαιου μετασχηματισμού που της επιβλήθηκε από τα «μνημονιακά» οικονομικά προγράμματα.

Πρόκειται για μία κοινωνία που αναπτύσσεται ακόμη και σήμερα σε συνθήκες μίας παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης η οποία έχει κλονίσει σοβαρά και την διευθύνουσα πολιτική τάξη της χώρας.

Οι δυνάμεις της από καιρό δείχνουν να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν, την κρίση με σχέδια εξόδου από τα πυρακτωμένα πεδία της.

Αλλά, ακόμη χειρότερα, προκύπτει από τη σημερινή προεκλογική μάχη, ότι καμία πολιτική δύναμη από αυτές που διεκδικούν τη διακυβέρνηση της χώρας δεν έχει μπει στον κόπο να «διαβάσει» τα στοιχεία αυτής της νέας κοινωνίας.

Οι πολιτικοί ρήτορες του 2015 απευθύνονται σε μια κοινωνία, τμήματα της οποίας έχουν υποστεί σοβαρές αλλαγές λόγω της πενταετούς οικονομικής καταιγίδας ,που μετέβαλε τη θέση τους στο κοινωνικό φάσμα και μαζί μετέβαλε τις αντιλήψεις πολλών πολιτών για κόμματα και πολιτικούς .

Αυτή η έλλειψη ουσιαστικής «συνεννόησης» μεταξύ της πολιτικής τάξης με την ελληνική κοινωνία θα καθορίζει για καιρό ακόμα την εθνική μας κατάσταση.

Διότι δεν είναι το επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα που αυτομάτως θα αλλάξει τα πράγματα.

Ο δρόμος για εθνική ανασυγκρότηση δεν έχει καν ανοίξει ακόμα. Φαίνεται αυτό και από το ρηχό, διχαστικό λόγο των κομματικών ηγεσιών που συνεχίζουν να απογοητεύουν τους πολίτες μιας βαριά τραυματισμένη κοινωνίας ,η οποία αναζητά αγωνιωδώς πλέον κάποια στηρίγματα για να αναλάβει δυνάμεις με στόχο μία έξοδο από την μεγάλη κρίση.