Το φιλανθρωπικό έργο στις μέρες μας
Στις μέρες μας, το φαινόμενο της φιλανθρωπίας και, ειδικότερα, ο ρόλος των κοινωφελών ιδρυμάτων αντιμετωπίζεται κάποιες φορές με καχυποψία
Η προσφορά φιλανθρωπικού έργου στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία. Με τη δύναμη της προσφοράς μπορούν να επιλυθούν σημαντικά κοινωνικά προβλήματα και να εξαλειφθούν οι υφιστάμενες ανισότητες. Σκοπός της φιλανθρωπίας είναι η ανακούφιση των αναξιοπαθούντων και η δυνατότητα να σταθούν και πάλι στα πόδια τους με δύναμη και αξιοπρέπεια. Το ζήτημα της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν χωρά διακρίσεις. Ουσιαστικά, παρέχεται σε όσους έχουν αληθινή ανάγκη, δίχως ανταποδοτικά κριτήρια και πάσης φύσεως ανταλλάγματα. Ωστόσο, στις μέρες μας, το φαινόμενο της φιλανθρωπίας και, ειδικότερα, ο ρόλος των κοινωφελών ιδρυμάτων αντιμετωπίζεται κάποιες φορές με καχυποψία. Γεγονός που δείχνει ότι μπορούν να γίνουν ακόμη πολλά στον τομέα της επικοινωνίας.
Σύμφωνα με σχετική έρευνα της διαΝΕΟσις, επτά στους δέκα (69%) Έλληνες πολίτες δηλώνουν ότι εμπιστεύονται αρκετά τα κοινωφελή ιδρύματα. Το συγκεκριμένο ποσοστό είναι αρκετά υψηλό κι έρχεται σε αντιπαραβολή με την κρίση αξιών και εμπιστοσύνης που μαστίζει τα τελευταία χρόνια τη χώρα, όσον αφορά την Κυβέρνηση αλλά και διάφορους παραδοσιακούς θεσμούς, όπως είναι η Εκκλησία. Ταυτόχρονα, οι έννοιες του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της φιλανθρωπίας έχουν πολύ υψηλά ποσοστά θετικής νοηματοδότησης για τους πολίτες (άνω του 95%). Αξίζει να σημειωθεί ότι το προφίλ των ανθρώπων που δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στις παραπάνω έννοιες, χαρακτηρίζεται από ένα πολύ υψηλό μορφωτικό επίπεδο, καθώς και από μια σχετικά καλή οικονομική κατάσταση. Πάντως, ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο το οποίο αποτυπώνεται στη συγκεκριμένη έρευνα, είναι ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία παίζει κυριάρχο ρόλο στο πραγματικό έργο που παράγεται για την ανακούφιση των αδυνάτων.
Ψηλά στη λίστα των κοινωφελών οργανισμών βρίσκονται το Ίδρυμα Νιάρχος και το Ίδρυμα Ωνάσης, τα οποία παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά αναγνωρισιμότητας και θετικής αξιολόγησης. Ακολουθούν το Ίδρυμα Λάτση και το Ίδρυμα Μποδοσάκη, στην τρίτη και την τέταρτη θέση αντίστοιχα. Δε θα μπορούσα να μην προσθέσω σε αυτό το σημείο την τεράστια κοινωνική προσφορά ορισμένων καταξιωμένων Ελλήνων επιχειρηματιών. Ένας από αυτούς είναι ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού, κ. Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος δηλώνει πάντα παρών στις δύσκολες στιγμές της χώρας. Πρωτοστάτησε στη γενναία προσφορά βοήθειας προς τους πληγέντες των καταστροφικών πλημμυρών στη Μάνδρα και, πιο πρόσφατα, στις φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική. Ανάσα ανακούφισης, όμως, προσφέρουν κι άλλοι απλοί πολίτες ή οργανισμοί. Για παράδειγμα οι Αθηναΐδες, που στελεχώνονται από διακεκριμένες γυναικείες παρουσίες που έχουν διαπρέψει στο χώρο τους, έχουν γίνει ήδη γνωστές για το σπουδαίο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο τους. Επιπλέον, στόχος των Αθηναΐδων είναι η ενίσχυση και η προώθηση των θεσμών του Ελληνισμού, της Εκπαίδευσης, της Φιλανθρωπίας, της Κοινωνικής Ευθύνης και της Οικογένειας.
Πολλοί είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η σημερινή κρίση είναι στην πραγματικότητα μια κρίση αξιών. Αν ακολουθήσουμε μία από τις βασικές αξίες που ξεκίνησαν οι πρόγονοι μας, αυτή της ανθρώπινης αλληλεγγύης, θεωρώ ότι τα πάντα μπορούν να φτιάξουν και να βρουν το δρόμο τους. Όσο η προσφορά και η αποδοχή βρίσκονται σε μια αέναη κίνηση δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Μη ξεχνάμε ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα και τα καταφέρνουμε περίφημα, όταν συνεργαζόμαστε και δίνουμε αγάπη στο συνάνθρωπο μας. Άλλωστε, όπως είχε πει η Αυστριακή διανοούμενη, Bertha Von Suttner, η οποία είχε τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης το 1905, «μετά το ρήμα “αγαπώ”, το “βοηθώ” είναι το πιο ωραίο στον κόσμο».