Η «υβριστοφιλία » (λέξη άγνωστη στους πολλούς), ή αλλιώς το «σύνδρομο «Bonnie και Clyde», είναι μια ψυχολογική διαταραχή, κατά την οποία μία γυναίκα έλκεται σεξουαλικά από έναν άνδρα που έχει διαπράξει αποτρόπαια εγκλήματα.

Ο Μπάμπης, πάλι, είναι ο γνωστός πιλότος-κότα, που την άνοιξη του 2021 δολοφόνησε τη γυναίκα του, Καρολάιν Κράουτς, άφησε πλάι στο άψυχο κορμί της το μωρό τους, φαντασιώθηκε ενόχους, υποδύθηκε (ατυχέστατα) τον περίλυπο χήρο, μέχρι που κατέληξε δεμένος χειροπόδαρα πίσω απ’ της φυλακής τα κάγκελα. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Μεγάλη, αν λάβει κάποιος υπόψη του τις… υβριστόφιλες (κοινώς ανώμαλες), που περνούν τον χρόνο τους (προφανώς χωρίς την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή) στέλνοντάς του ερωτικές επιστολές.

Δεν τους ανεβάζουν, λέει, τη λίμπιντο τα καλά παιδιά. Τις ξενερώνουν. Θέλουν έναν Μπάμπη για να φτιαχτούν, έναν Τιτάνα του κοινού Ποινικού Δικαίου για να ολοκληρωθούν. Τις γοητεύει, λένε, το δράμα του. Ο Μπάμπης είναι αθώος. Θύμα των περιστάσεων, κατατρεγμένος της κοινωνίας, μάρτυρας του έρωτα, ασθενής της αγάπης. Κι επιθυμούν όσο τίποτα στον κόσμο να σταθούν πλάι του για να τον κάνουν καλά. Να τον συμπονέσουν, να του συμπαρασταθούν, να τον φροντίσουν, να αναστήσουν τον καλό του εαυτό, βρε αδελφέ. Ο κακός, που είδαμε όλοι, δεν υπάρχει. Αποκύημα της φαντασίας μας είναι. Πλάνη. Όραμα. Παραίσθηση.

Η Καρολάιν, λένε, τον οδήγησε στο έγκλημα. Τον τρέλανε τον άνθρωπο, δεν θέλει και πολύ για να σου σαλέψει. Αν ήταν αυτές στη θέση της, τίποτα δεν θα είχε συμβεί. Θα έτρεχαν στα λιβάδια των Γλυκών Νερών μαζί με ένα τσούρμο παιδιά και καμιά κατοσταριά πεταλουδίτσες και τα Σαββατοκύριακα θα τα περνούσαν όμορφα όμορφα, μελετώντας τα έργα και τις ημέρες του Charles Manson, του Ted Bandy και του Κυριάκου Παπαχρόνη. Καλά παιδιά κι αυτά. Ερωτεύσιμα. Ο Κυριάκος τακτοποιήθηκε, κιόλας, με ένα εξαιρετικό κορίτσι!

Γιατρέ μου, μαζέψτε τες (με συνοπτικές διαδικασίες), φορέστε τους έναν ζουρλομανδία αντί για νυφικό (λευκός είναι δεν θα το πάρουν πρέφα) και βάλτε τες σε ένα κελί (όπως διακαώς επιθυμούν) μαζί με τον εκλεκτό της καρδιάς τους, διότι δεν λέει να κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Κι αν ο Μπάμπης είναι ρεζερβέ, δεν θέλει ή δεν μπορεί ο δολοφόνος, τόσους μαχαιροβγάλτες, τόσους βιαστές, τόσους εγκληματίες έχουμε διαθέσιμους.

Τι στο καλό; Όλο και κάποιον θα βρουν για να μοιραστούν τη νοσηρή ύπαρξή τους… 

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 22/4