Την περασμένη Δευτέρα έκλεισε -κατά το δημοσιογραφικό κλισέ- έναν κύκλος ιδιαίτερης πολιτικής ανωμαλίας για τη χώρα. Ένας σκοτεινός κύκλος διχασμού, λαϊκισμού, παρεμβάσεων και “μαγαζιών”.

Ο Πάνος Καμμένος καταδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό για όσα συκοφαντικά είχε αναφέρει κατά του Αντρικού Παπανδρέου πριν από μια δεκαετία. Πέρα από προσωπική υπόθεση για τον αδελφό του πρώην Πρωθυπουργού, τα όσα υποστήριζε τότε ο Πάνος Καμμένος έγιναν η μαγιά για το κίνημα του λαϊκισμού που αυτοχαρακτηρίστηκαν “αγανακτισμένοι”. Οι αεροψεκασμένες θεωρίες των ΑΝΕΛ, υιοθετήθηκαν τελικά από μια κατ’ επίφαση προοδευτική αριστερά. Έγιναν φωνή στην κάτω πλατεία και έστειλαν στα κυβερνητικά έδρανα το υβρίδιο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για τεσσερισήμισι χρόνια.

Για όσους έχουν διαγράψει από τη μνήμη τους τις καταγγελίες Καμμένου, αφορούσαν σε μια φανταστική υπόθεση. Ο αδελφός του πρώην πρωθυπουργού ήταν συμμέτοχος σε δύο εταιρείες, τις IJ Partners SA και Unigestion SA, οι οποίες αγόρασαν κοψοχρονιά, ασφάλιστρα κινδύνου κατά της χρεοκοπίας της Ελλάδας από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Ο πρώην ΥΕΘΑ είχε μάλιστα υποστηρίξει ότι ο κος Παπανδρέου είχε εσωτερική πληροφόρηση, προφανώς λόγω του αδελφού του. Χαρακτήρισε δε την οικογένεια Παπανδρέου “κόζα νόστρα” και τον ίδιο τον κο Αντρίκο Παπανδρέου “λαμόγιο”. Το εφετείο αποφάσισε ότι όλοι οι ισχυρισμοί ήταν αναληθείς και ο κος Καμμένος οφείλει να πληρώσει στον κο Παπανδρέου 50.000 ευρώ συν τους τόκους, λόγω ηθικής βλάβης. Λίγα λεφτά για τέτοια συκοφαντία. ψίχουλα για όσα τράβηξε η χώρα και βασίστηκαν σ’ αυτές τις ψευδείς καταγγελίες.

Ακόμη χειρότερα, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο κος Καμμένος δεν γνώριζε την αναλήθεια των ισχυρισμών του αν και θα όφειλε λόγω της εμπειρίας του στη Βουλή και των οικονομικών σπουδών του. Όταν όμως ξιφουλκούσε κατά της Κυβέρνησης των Σαμαροβενιζέλων, ο Πάνος Καμμένος έμοιαζε πολύ σίγουρος. “Πήρα το register πλέον, του επιμελητηρίου του καντωνιού του Βώ, την εταιρεία του κυρίου Αντρικού Παπανδρέου. Πιάστε τον.”, έλεγε στις στις 3 Νοεμβρίου του 2014 από το Βήμα της Βουλής.

Νωρίτερα, στην πρώτη δίκη ο κος Καμμένος είχε δείξει ότι καταλαβαίνει πολύ καλά το πόσο σοβαρές είναι οι καταγγελίες του. Ο τρόπος δε της άτακτης υποχώρησης του από όσα με θέρμη υποστήριζε στη Βουλή, έδειχναν έναν άνθρωπο που γνώριζε ότι η δουλειά του είχε ολοκληρωθεί στη δημόσια σφαίρα και δεν είχε πλέον λόγο αντιπαράθεσης με τον κο. Αντρίκο Παπανδρέου.

«...Εδώ έχουμε μία συμμορία, μια συμμορία οικογενειακή, η οποία λειτουργεί με τους νόμους της κόζα νόστρα, με μία ομερτά των μέσων μαζικής ενημέρωσης και με συνεργούς παντού…» είχε δηλώσει στις 11/9/2011 (Ρ/Σ ράδιο 9). Όταν του το επισημαίνει ο δικαστής η απάντηση του Καμμένου είναι αφοπλιστική. «Εγώ δεν είπα την οικογένειά του... (σ.σ. μαφία) παρακαλώ να μου πείτε κύριε Πρόεδρε σε ποιο σημείο και με ποιο μέσον».

«Την κλείνει ο Αντρίκος την offshore... Δεν θα γλιτώσετε λαμόγια. Διαδώστε το παντού», έγραφε στο twitter στις 14/7/2012. Όταν του το επισημαίνει ο δικαστής, ο Καμμένος απαντά με ερώτηση. «Πού τον έχω πει λαμόγιο, να μας πει. Κύριε Πρόεδρε, δεν προκύπτει από πουθενά».

Η άνοδος του εθνοκομμουνιστολαικιστικού υβρίδιου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στηρίχθηκε σε αυτές τις καταγγελίες για το “παλαιό πολιτικό σύστημα”. Ο κος Καμμένος μίλησε για όλα όσα αποτέλεσαν τα υλικά των “αγανακτισμένων”. Οι διάφορες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ αγκάλιασαν αυτές τις καταγγελίες, και τις ξανασέρβιραν με την εξαγνιστική αλλά καταγγελτική γλώσσα της αριστεράς στους ψηφοφόρους που έψαχναν διέξοδο από την ασφυξία της δημοσιονομικής προσαρμογής. Ο Καμμένος, ως insider του πολιτικού συστήματος αποκάλυπτε τη σαπίλα. Ήταν φυσικό και επόμενο στη συνέχεια να ανέβει σφιχταγγαλιασμένος με τον Τσίπρα στην εξέδρα της νίκης και να προχωρήσουν μαζί για τα επόμενα τεσσερισίμιση χρόνια…