Το ΠΑΣΟΚ ακόμα και τις περιόδους της παντοδυναμίας του μας είχε συνηθίσει να αποτελεί το λεγόμενο «δύο σε ένα». Κυβέρνηση και «αντιπολίτευση» μαζί λέγανε για το ΠΑΣΟΚ καθώς οι εσωκομματικές διαμάχες τόσο στην δεύτερη περίοδο της διακυβέρνησης Παπανδρέου μετά το 1993 όσο και σε ένα μεγάλο κομμάτι της οκταετίας Σημίτη οι «εμφύλιοι» έδιναν κι έπαιρναν.
Κάτι ανάλογο συνέβη και μετά το πρώτο Μνημόνιο το 2010 μόνο που οι οικονομικές και κατά συνέπεια οι κοινωνικές συνθήκες δεν ήταν ίδιες με του παρελθόντος με αποτέλεσμα να υποστεί μια πρωτοφανή για την ιστορία του συρρίκνωση που το καθήλωσε σε εξαιρετικά χαμηλά εκλογικά αποτελέσματα.


Τον τελευταίο χρόνο, με το «ξεδίπλωμα» της πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και με προσπάθειες που έκανε η Φώφη Γεννηματά αλλά και τα περισσότερα κορυφαία στελέχη του κατάφερε να εμφανίσει μια σταδιακή δημοσκοπική ενίσχυση. Στην έρευνα της KΑΠΑ RESEARCH την περασμένη Κυριακή η Δημοκρατική Συμπαράταξη που έχει κύριο πυλώνα το ΠΑΣΟΚ, εμφανίστηκε να αγγίζει το 9% πλησιάζοντας για πρώτη φορά μετά από καιρό διψήφιο νούμερο στην πρόθεση ψήφου.


Η κοινοβουλευτική του ομάδα διευρύνθηκε με προσχωρήσεις προσώπων από όμορους πολιτικά χώρους ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν πως θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα.
Κι ενώ όλα δείχνουν πώς η Δημοκρατική Συμπαράταξη βρίσκει τον πολιτικό βηματισμό της διεκδικώντας τον «επαναπατρισμό» ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που στράφηκαν από το 2012 και μετά στον ΣΥΡΙΖΑ , ξαφνικά το κόμμα αρχίζει να στροβιλίζεται στην δίνη μιας σοβαρής εσωκομματικής κρίσης. Σοβαρής ως προς την ένταση γιατί ως προς το περιεχόμενο της μάλλον δεν έχει γίνει κατανοητή για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου.
Τα εσωκομματικά και τα συνεδριακά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αφορούν ασφαλώς κυρίως τα στελέχη της. Η πορεία συνολικά του χώρου της Κεντροαριστεράς όμως αφορά τον τόπο που χρειάζεται έναν σοβαρό εκφραστή του. Ένα κόμμα που μπορεί να αποτελέσει «λιμάνι» για τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι κινούνται ιδεολογικά σε αυτό τον συγκεκριμένο χώρο και δεν επιθυμούν να στραφούν «δεξιότερα».


Το ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά έδειξε ότι μπορεί να είναι πιο ελκυστικό απ΄όσο τα προηγούμενα χρόνια για τον κόσμο αυτόν. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη εισέπραξε τους πρώτους καρπούς τον τελευταίο χρόνο. Αν αρχίσει όμως να κλυδωνίζεται εξαιτίας προσωπικών στρατηγικών και επιθυμιών κάποιων στελεχών του-και μάλιστα νεόκοπων - τότε η καρδάρα με το γάλα είναι βέβαιο ότι θα χυθεί. Κι αυτό δεν θα είναι πρόβλημα μόνο για την Δημοκρατική Συμπαράταξη αλλά συνολικότερα για τον τόπο που χρειάζεται μια σοβαρή και αξιόπιστη Κεντροαριστερά , αντίβαρο στην κυβερνώσα Αριστερά του λαϊκισμού, του διχαστικού λόγου και της έλλειψης στοιχειώδους στρατηγικού σχεδίου για την χώρα.