Οι μέρες μέχρι το Eurogoup της 15ης Ιουνίου λιγοστεύουν και οι προσδοκίες της κυβέρνησης δείχνουν κάθε εικοσιτετράωρο που περνά να μειώνονται. Κορυφαίοι υπουργοί βγαίνουν πλέον δημοσίως και λένε πως δεν είναι αισιόδοξοι ότι θα υπάρξει λύση που θα περιλαμβάνει το θέμα του χρέους.

Η περίφημη ποσοτική χαλάρωση-που έτσι η αλλιώς στο σημείο που φτάσαμε δεν έχει και πολλά να προσφέρει στην πραγματική οικονομία-επίσης δεν συζητείται τόσο. Η έξοδος στις αγορές, την οποία είχε πετυχει δύο φορές η κυβέρνηση Σαμαρά πριν πέσει, είναι αυτό που δείχνει στην παρούσα φάση να απέμεινε ως αφήγημα στους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
«Να κλείσουμε την αξιολόγηση να τελειώνουμε» λένε πλέον στις κατ ίδιαν συζητήσεις υπουργοί και βουλευτές των δύο κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση. Κι αρχίσουν –στο παρασκήνιο- να κάνουν διαρροές περί σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών ενώ στο προσκήνιο επιτίθενται στα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα κατηγορούν για «χαιρεκακία». Κάποιοι μάλιστα υπουργοί μιλούν για «γκεσταμπίτες» και άλλες αθλιότητες.
Στην κυβέρνηση είναι προφανές ότι έχουν χάσει τον μπούσουλα.

Απώλεσαν πολύτιμο χρόνο δήθεν διαπραγματευόμενοι κι έφτασαν τελικά να κάνουν ότι τους ζητήθηκε. Να υπογράψουν σχεδόν τα πάντα αλλά να μην πάρουν σχεδόν τίποτα. Και τώρα τους φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τους ίδιους
Έχουν το θράσος να καταγγέλλουν την αξιωματική αντιπολίτευση ότι δεν συμβάλει στην εθνική προσπάθεια αυτοί που εξελέγησαν τον Σεπτέμβριο του 2015 με το σύνθημα «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν». Εκείνοι που καθυβρίζουν χυδαία ως «μενουμεευρώπηδες και βαστασοϊμπλέδες» όσους δεν συμφωνούν μαζί τους. Που ουδέποτε σκέφτηκαν να ζητήσουν μια εθνική διαπραγμάτευση όταν ήταν πανίσχυροί και θυμήθηκαν τώρα που δημοσκοπικά καταρρέουν να αναζητήσουν ευθύνες στην αντιπολίτευση.


Καμία διάθεση πραγματικής συνεννόησης όμως. Μόνο επικοινωνία , εντυπώσεις και-κυρίως –θράσος.
Ίσως να διάβασαν κάπου αυτό που είχε πει ο Ναπολέοντας ότι «με το θράσος μπορεί κανείς να κυριεύσει τα πάντα». Πριν από το Βατερλό όμως…