Η αποκάλυψη από το «Βήμα της Κυριακής» ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει για μία ακόμα φορά να δοκιμάσει τη νομοθέτηση της απλής αναλογικής έτσι ώστε να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες εκλογές ασφαλώς δεν εξέπληξε κανέναν απ' όσους παρακολουθούν την πολιτική ζωή της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Πολύ δε περισσότερο όσους έχουν αντιληφθεί τον καιροσκοπισμό με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κυβερνητικοί του συνεταίροι λειτουργούν προκειμένου να κερδίσουν έστω και μία μέρα παραπάνω στην εξουσία.

Τι προσδοκά το κυβερνητικό σχήμα των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αυτήν τη φορά; Ότι θα καταφέρει να συγκεντρώσει την πολυπόθητη πλειοψηφία των 200 στην παρούσα Βουλή δελεάζοντας με ένα εκλογικό σύστημα που θα επιτρέψει τον ακόμα μεγαλύτερο πολυκερματισμό του πολιτικού σκηνικού. Οι πληροφορίες αναφέρουν ακόμα και για πιθανή κατάργηση του ορίου του 3% για είσοδο στην επόμενη Βουλή. Ένα όριο που τέθηκε πριν από δεκαετίες για εθνικούς λόγους, τους οποίους κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανώς έτοιμοι να γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους προκειμένου -εκτός των άλλων- να βοηθήσουν τους συνεταίρους τους στη κυβέρνηση να έχουν ξανά κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Πρώτος και κύριος στόχος βέβαια είναι να αποτραπεί με κάθε τρόπο η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας που σε όλες τις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται να έχει σημαντικό και σταθερό προβάδισμα.

Το παιχνιδάκι που στήνεται ασφαλώς δεν είναι πρωτοφανές. Το έκανε το ΠΑΣΟΚ το 1989 όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χρειάστηκε τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις κι ένα ποσοστό που ξεπέρασε το 46% για να εξασφαλίσει μόλις 150 βουλευτές που έγιναν 151 με τη συνεργασία του ενός και μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ. Τελικά, το μόνο που πέτυχαν ήταν να βάλουν τη χώρα σε περιπέτειες και να βρεθούν στη Βουλή «ανεξάρτητοι» βουλευτές-υπάλληλοι της Άγκυρας.
Κανένας εκλογικός νόμος όμως, όσο κι αν φαντάζει βολικός για τους συντάκτες του, δεν μπορεί ούτε να αντιστρέψει την πολιτική πραγματικότητα ούτε να διασώσει κυβερνήσεις και κόμματα τα οποία αντιμετωπίζουν την κατακραυγή της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Μερικές φορές, μάλιστα, οι νόμοι-«εκτρώματα» μετατρέπονται σε μπούμερανγκ για τους εμπνευστές τους. Ο λαός μας άλλωστε έχει περιγράψει με σοφό τρόπο τι συμβαίνει συνήθως σε όσους σκάβουν το λάκκο του αλλουνού...