Εκτός τόπου και χρόνου
Ο πρωθυπουργός έχει χάσει την επαφή με την κανονική ζωή
Οι τοποθετήσεις του Αλέξη Τσίπρα στην Βουλή , στο πλαίσιο της «ώρας του πρωθυπουργού» σε σχέση με τα ζητήματα της δημοσίας ασφάλειας αποδεικνύουν κάτι που συμβαίνει διαχρονικά με όλες τις κυβερνήσεις οι οποίες συμπληρώνουν έναν ικανό χρόνο στην εξουσία και κυρίως με τους επικεφαλής τους.
Ο κ. Τσίπρας, εγκλωβισμένος στο Μέγαρο Μαξίμου και στις προγραμματισμένες παρουσίες του εντός και εκτός χώρας, χάνει την επαφή του με την πραγματικότητα και σχηματίζει την εικόνα της κανονικής ζωής είτε από αυτά που ακούει απ΄ όσους βρίσκονται γύρω του είτε από επιλεκτικες στατιστικές και αριθμούς που όμως δεν αποτυπώνουν πάντα την πραγματικότητα.
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε μια σειρά από επιτυχίες της Ελληνικής Αστυνομίας το τελευταίο διάστημα οι οποίες είναι αναμφισβήτητες . Ταυτόχρονα όμως αρνήθηκε ότι υπάρχει κλίμα ανασφάλειας στους πολίτες χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την εικόνα με τους χιλιάδες τουρίστες στο κέντρο της Αθήνας όλο το προηγούμενο διάστημα.
Πράγματι, το καλοκαίρι που πέρασε η πρωτεύουσα κατακλύσθηκε από ξένους επισκέπτες, γεγονός πολύ ευχάριστο. Κάτι τέτοιο συνέβαινε όμως και συμβαίνει δεκαετίες τώρα ,με εξαίρεση τα πρώτα μνημονιακά χρόνια όταν το κέντρο πλημμύριζε από διαδηλωτές αλλά σε πολλές περιπτώσεις και από ταραξίες οι οποίοι έσπαγαν, έκαιγαν και τρομοκρατούσαν.
Τι σχέση όμως έχει η φετινή εικόνα στο κέντρο με το γενικότερο θέμα της ανασφάλειας που βιώνουν οι πολίτες σε ολόκληρη τη χώρα εξαιτίας της εγκληματικότητας; Δεν έχει ακούσει ο πρωθυπουργός τους ίδιους τους αστυνομικούς που μιλάνε για τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή; Δεν ξέρει ότι αμέτρητες γειτονιές της Αθήνας και άλλων πόλεων είναι αδιάβατες τις νυχτερινές ώρες; Δεν του έχει πει κάποιος πως διαμερίσματα και σπίτια μετατρέπονται σε «φρούρια» από το φόβο των διαρρηκτών που χτυπάνε μέρα και νύχτα ακόμα και σε σημεία τα οποία θεωρούνται κεντρικά; Για τα «άβατα» στα Εξάρχεια , στο Ζεφύρι και άλλες περιοχές δεν έχει πάρει κάτι το αυτί του; Για τους ηλικιωμένους που πέφτουν θύματα αδίστακτων κακοποιών δεν του έχει μιλήσει κανένας; Για τους καταστηματάρχες που πληρώνουν προστασία για να συνεχίσουν να δουλεύουν χωρίς «ενοχλήσεις»;
Ας κάνει τον κόπο να ρωτήσει έναν κάτοικο του λεκανοπεδίου η οποιασδήποτε πόλης και χωριού της επικράτειας , αν νιώθει ασφαλής για τον εαυτό του και την οικογένεια του. Ας μιλήσει με έναν κάτοικο ή καταστηματάρχη στις περιοχές που είτε θεωρούνται «άβατα» είτε απλώς δεν αστυνομεύονται πλέον εξαιτίας του περιορισμού των δυνατοτήτων της Ελληνικής Αστυνομίας. Ας μην βλέπει μόνο αριθμούς-που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μαγειρευτούν- κι ας μην ακούει μόνο ανθρώπους που του λένε ότι θέλει ο ίδιος να ακούσει.
Φυσικά, αν δεν θέλει να κάνει τίποτα απ΄ όλα αυτά μπορεί να συνεχίσει να ζει στον κόσμο που περιέγραψε στην Βουλή. Μόνο που δεν είναι ο κανονικός…