Μόλις πληροφορήθηκε η κοινή γνώμη την υφ’ όρων απόλυση ενός καταδικασθέντα (σε πρώτο βαθμό) σε ποινή κάθειρξης 21 ετών έπεσε από τα σύννεφα και προκλήθηκε εντονότατη αντίδραση. Μάλιστα ο υπουργός δικαιοσύνης και η υπουργός εργασίας ζήτησαν, χωρίς φυσικά να έχουν κανένα από το νόμο δικαίωμα, την εξέταση της ιατρικής γνωμάτευσης. Επιπλέον ο αναπληρωτής υπουργός υγείας, αφού απεφάνθη επί της ιατρικής ορθότητας αυτής της γνωμάτευσης την δημοσιοποίησε, χωρίς να έχει δικαίωμα ούτε να την κατέχει, προσβάλλοντας ευθέως σωρεία ποινικών διατάξεων.

Η συγκεκριμένη υπόθεση κατέδειξε την υποκρισία που χαρακτηρίζει την σημερινή κυβέρνηση, αλλά και την καθεστωτική της νοοτροπία. Ο κ. Πολάκης δεν είχε δικαίωμα ούτε να κατέχει την ιατρική βεβαίωση και φυσικά δεν είχε κανένα δικαίωμα να την δημοσιοποιήσει. Η αριστερά που κόπτεται για τα προσωπικά δεδομένα και το τεκμήριο αθωότητας ανέχεται έναν υπουργό της να παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα, το ιατρικό απόρρητο και φυσικά το τεκμήριο αθωότητας στο βωμό ενός ψευτοτσαμπουκά, ότι αυτός θα ξεντροπιάσει τους επίορκους ιατρούς. Φυσικά ο σεβασμός στο νομικό μας πολιτισμό και στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν κάνει εκπτώσεις και τα προσωπικά δεδομένα δεν πρέπει να γίνονται βορά κανενός.

Δεν μας είπε ο πολύς κ. Πολάκης γιατί αποφυλακίστηκε υφ’ όρων ο συγκεκριμένος πρωτοδίκως καταδικασθείς. Έως τον Ν. 4322/15 γνωστός και ως νόμος Παρασκευόπουλου υφ’ όρων απόλυση γινόταν για αναπηρία άνω του 67% για πολύ συγκεκριμένες βαριές ασθένειες (πχ ΗΙV, τετραπληγία, τελικό στάδιο καρκίνου, κίρρωση ήπατος κλπ) και μετά από ειδική πραγματογνωμοσύνη που διέτασσε δικαστικό συμβούλιο. Η αποφυλάκιση δηλαδή ήταν και αντικειμενική και στοιχειωδώς μονόδρομος για ένα κράτος δικαίου.

Με το νόμο Παρασκευόπουλο προκλητικά προστέθηκε και η υφ’ όρων απόλυση με 67% για κάθε αναπηρία (υπό προϋποθέσεις και με 50%) εάν έχει εκτιθεί το 1/5 της ποινής με οποιονδήποτε τρόπο, δηλαδή για όλες τις παθήσεις, ακόμη και μικρής έντασης, και έκτιση ποινής ακόμη και με εργασία. Δηλαδή κάποιος με 20 έτη ποινή μπορούσε να βγει και στο 1,5 έτος. Μάλιστα πλέον το δικαστικό συμβούλιο δεν δύναται να διατάξει πραγματογνωμοσύνη για να έχει τον δικό του πραγματογνώμονα και δεσμεύεται από την γνωμάτευση του ΚΕΠΑ.

Αυτή η διάταξη επικρίθηκε, καθώς επέτρεπε με πολύ μικρή έκτιση και με μικρή αναπηρία κάποιος να αποφυλακίζεται και μάλιστα χωρίς να δύναται οι δικαστές να ζητήσουν δική του πραγματογνωμοσύνη. Τότε η αριστερά μιλούσε για ανθρώπινα δικαιώματα και για προοδευτικές πολιτικές. Τα έλεγε αυτά διότι ευελπιστεί να τύχουν χρήσης οι διατάξεις αυτές και από καταδικασμένους σε ισόβια κάθειρξη για τρομοκρατία, καθώς προβλέπει αντίστοιχες ευνοϊκές ρυθμίσεις και για την ισόβια κάθειρξη.

Έτυχε χρήσης αυτών των διατάξεων να κάνει ο συγκεκριμένος καταδικασθείς και η αριστερά ουρλιάζει. Ουρλιάζει γιατί; Διότι με δικό της νόμο βγαίνει από την φυλακή; Κανονικά και δικαιοπολιτικά για τέτοιας φύσεως αναπηρία δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται η υφ’ όρων απόλυση, αλλά η αριστερά το επέτρεψε. Κανονικά για να μην υπάρχουν προβλήματα με τις γνωματεύσεις του ΚΕΠΑ θα έπρεπε οι δικαστές να μπορούν να κάνουν ξεχωριστεί πραγματογνωμοσύνη ασχέτως του ΚΕΠΑ, αλλά η αριστερά την απαγόρευσε.

Η κυβέρνηση Τσίπρα και η αριστερά έχουν την πολιτική ευθύνη τέτοιων αποφυλακίσεων, διότι προκλητικά μείωσαν τους όρους της υφ’ όρων απόλυσης και κατήργησαν την δικαστική πραγματογνωμοσύνη δεσμεύοντας το δικαστικό συμβούλιο με τις γνωματεύσεις των ΚΕΠΑ.

Αντί λοιπόν να ζητάνε τους φακέλους, να προκαταλαμβάνουν την ορθότητα ή μη της γνωμάτευσης και να παραβιάζουν τα προσωπικά δεδομένα και το ιατρικό απόρρητο, ας αναλογιστούν ότι άνοιξαν τον Ασκό του Αιόλου και πλέον οι αποφυλακίσεις είναι εύκολες και ο κανόνας, λόγω ακριβώς της ιδεολογικής τους εμμονής και της πολιτικής τους επιλογής. Το εάν η γνωμάτευση πάσχει είναι θέμα των αρμοδίων οργάνων να το εξετάσουν και όχι του Κοντονή, του Πολάκη και της Αχτζιόγλου. Αυτοί ευθύνονται που ψήφισαν τον νόμο που δίνει τη δυνατότητα σε τέτοιους καταδικασθέντες να αποφυλακίζονται καθημερινά με ευεργετικές διατάξεις. Ας τον καταργήσουν αναλαμβάνοντας την ευθύνη της αποφυλάκισης..