Πέραν όλων των εντυπωσιακών πρωτοβουλιών που λαμβάνει η κυβέρνηση εσχάτως περί την επιχειρηματικότητα, καθώς και τις κοπιώδεις προσπάθειες που καταβάλλει προκειμένου να επανακάμψει η ανάπτυξη, διακρίνω την έκδηλη αγωνία εκ μέρους κάποιων υπουργών να διαβεβαιώσουν την κοινή γνώμη ότι δεν «φιλάνε κατουρημένες ποδιές».

Αν και δεν γνωρίζω τον λόγο που τους ωθεί ώστε να προσπαθούν να πείσουν ότι δεν φιλάνε κατουρημένες ποδιές, εικάζω ότι για να επιμένουν επί του θέματος κάτι γνωρίζουν, το οποίο προφανώς αγνοούν οι περισσότεροι εξ ημών.

Δεν υιοθετώ σε καμία περίπτωση την κυκλοφορούσα φήμη πως όσοι επικαλούνται τη φράση, το κάνουν γιατί τα… έχουν κάνει πάνω τους. Οπως κάθε καλοπροαίρετος, θα δεχθώ ότι δεν ισχύει και πράγματι δεν «φιλάνε κατουρημένες ποδιές».
Επί παραδείγματι, ο κ. Κουρουμπλής είναι υπεράνω υποψίας. Διότι μπορεί να ήταν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά όταν έφυγε γιατί το κόμμα του ψήφισε τα μνημόνια χωρίς προηγουμένως να ερωτηθεί η κόρη του, ασπάστηκε τον Αλέξη Τσίπρα και μόνο αυτόν.

Το γεγονός ότι αργότερα ψήφισε το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση στην οποία μετέχει δεν έχει καμία σημασία, δεν εμπίπτει στη λογική της «κατουρημένης ποδιάς». Ενας άλλος υπουργός που συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που δεν φιλάνε γενικώς «λερωμένες ποδιές» είναι ο κ. Σκουρλέτης.

Μάλιστα τον θυμάμαι απευθυνόμενος στον κ. Βενιζέλο να λέει ότι τον «βλέπει να τρέχει να φιλάει κατουρημένες ποδιές για να απορριφθεί η πρόταση για την εξεταστική και να μη γίνει έρευνα σε βάθος». Τέλος πάντων, η συντριπτική πλειονότητα των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Καμμένου που είχε πει στους βουλευτές της ΝΔ ότι «φιλάγατε κατουρημένες ποδιές του Σαββίδη», προσέχουν ποιον και τι ασπάζονται.

Ενα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η κυβέρνηση δεν είναι… Βυζάντιο. Κατ’ επέκταση αυτού, οι υπουργοί της δεν φιλούν ποδιές, αλλά ούτε την εμπροσθέλλα του άρχοντα. Εν ολίγοις δεν ταπεινώνονται ψηφίζοντας μνημόνιο και σκληρά μέτρα, όπως έκαναν οι «προσκυνημένοι» στη Μέρκελ, εκτός κι αν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι αυτοί την… «ποδιά» της Μέρκελ τη χρησιμοποιούν για να… σφάζονται. Εννοείται στις σκληρές διαπραγματεύσεις.