Τη διαπίστωση του σπουδαίου καθηγητή Αντώνη Μακρυδημήτρη ότι ο «πολιτικός Κώστας Καραμανλής είναι πάντα εδώ» τη συμμερίζομαι απόλυτα. Και θεωρώ ότι βάζει τελεία στο ύπουλο ερώτημα «αν θα επιστρέψει στην πολιτική ο Κώστας Καραμανλής», που δεν έχουν σταματήσει να διακινούν οι δημοσιογράφοι της σημιτικής διαπλοκής και διαφθοράς από φόβο και μίσος, που συνωστίζονται κυρίως στην «Καθημερινή» μετά το 2007 και στο συγκρότημα «Βήμα»-«Νέα».

Τα τρωκτικά του Σημίτη και οι ηλίθιοι της δήθεν «φιλελεύθερης» δεξιάς που εξακολουθούν να κυριαρχούν στα μίντια, στις τράπεζες, στις επιχειρήσεις, τρόφιμοι των ξένων πρεσβειών -ιδανικοί χαμαιλέοντες που πλέον «γλύφουν» τον Κυριάκο Μητσοτάκη-, δεν συγχωρούν το γεγονός ότι ο Κώστας Καραμανλής δικαιώνεται από την Ιστορία και παραμένει ο πλέον δημοφιλής πολιτικός.

«Ο Κώστας Καραμανλής εξακολουθεί να αποτελεί κεφάλαιο για τον τόπο», υπενθύμισε ο καθηγητής και σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Αντώνης Μακρυδημήτρης, μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου της Σοφίας Λουκέρη «Στόχος τους η Ελλάδα - Κώστας Καραμανλής, το τελευταίο εμπόδιο». Ο αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, αφού υπογράμμισε ότι «την κρίσιμη στιγμή ο Καραμανλής, παρά τη συντονισμένη επίθεση επιχειρηματικών και εκδοτικών συμφερόντων, κράτησε αταλάντευτη στάση», επισήμανε ότι «η ιδέα των μνημονίων έχει ξεκινήσει από τον Ανδρέα Παπανδρέου και υλοποιήθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου» και από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος υπενθύμισε ότι «η υπαγωγή της Ελλάδας στα μνημόνια θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν οι πολιτικές δυνάμεις είχαν καταφέρει να συνεννοηθούν».

Ο καλός συνάδελφος, διευθυντής της «Εστίας» Μανώλης Κοττάκης χαρακτήρισε τον κ. Καραμανλή «εθνικό κεφάλαιο με την έννοια του βιβλίου που άνοιξε, αλλά δεν έχει κλείσει». Όμως το μνημονιακό σύστημα της διαπλεκόμενης οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, που ανοικοδομείται ισχυρότερα ακριβώς πάνω στα ερείπια της κρίσης, ρολάρει μια χαρά και τρολάρει τον αδυσώπητο πόλεμο με τη διαφθορά. Οι μάχες που δίνονται στρέφονται έξυπνα ενάντια στην «ξεδοντιασμένη» παλιά διαπλοκή, σε μια προσπάθεια του νέου πολιτικοοικονομικού συστήματος να βάλει τις βάσεις της δικής του κυριαρχίας στα πράγματα στο όνομα δήθεν των παραδόσεων της δεξιάς. Αλλά ο εθνικός και ενοποιητικός ρόλος του Κώστα Καραμανλή αποτελεί τη μοναδική ικανή λύση να βγάλει την Ελλάδα από το μακροχρόνιο αδιέξοδο της μεγάλης οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης.

Όλα πλέον τα ερωτήματα αλήθειας, για το έλλειμμα, το Βατοπέδι, το Σκοπιανό, τη «συνωμοτική Πυθία» κατά της ζωής του, τις υποκλοπές τηλεφωνημάτων από τους Αμερικανούς, τις θανατηφόρες πυρκαγιές, τον άδικο θάνατο του Γρηγορόπουλου, τα γεωπολιτικά οράματά του, τις αντοχές αξιοπρέπειας κατά των -τότε και τώρα- νταβατζήδων κ.λπ., όλα μετατρέπονται σε ερωτήματα επανόδου στην εξουσία υπέρ του Κώστα Καραμανλή. Δυστυχώς, όμως, όλα αυτά έχουν ρίξει σε μανιχαϊκή παγίδα τη Νέα Δημοκρατία, που πέφτει συνεχώς σε δίνη που της προκαλούν τα κοινωνικά δίκτυα και τα εμπρηστικά πρωτοσέλιδα. Ενώ τα αντι-ΣΥΡΙΖΑ αντανακλαστικά στελεχών του δεξιότερου άκρου της ΝΔ λειτουργούν ως μιντιακοί ακτιβιστές που τροφοδοτούν φαιδρούς ψευτοεμφυλίους.

Πάντως, το σοβαρότερο όλων επικεντρώνεται στη μομφή ότι η Νέα Δημοκρατία δεν τιμά την καραμανλική παράδοση. Αν προσθέσει κανείς τα σκάνδαλα της εποχής Σημίτη, τη λεηλασία της χώρας που την οδήγησε στη χρεοκοπία του 2010, δηλαδή τα 50 δισ. της Ολυμπιάδας, τα 25 δισ. του Χρηματιστηρίου που τα έφαγαν οι εκσυγχρονιστές χρηματιστές του, τις μίζες των εξοπλιστικών, τα άπειρα δισ. της Ζίμενς των Γερμανοελλήνων εκσυγχρονιστών που γονάτισαν τον λαό και, τέλος, το έγκλημα της εισόδου της Ελλάδας στο ευρώ με το διαβόητο swap της Goldman Sachs, μαζί με την παράδοση των Ιμίων στην γκρίζα τουρκική κυριαρχία, εύκολα μπορεί να κατανοήσει πως τα «τρωκτικά» της περιόδου Σημίτη φοβούνται, γι’ αυτό και μισούν, τον Κώστα Καραμανλή.