Το αυτόφωρο κακούργηµα που διέπραξαν προ ηµερών Πολάκης και Βαξεβάνης είναι κραυγαλέο και εξόφθαλµο. Και αν περάσει, µε τη ∆ικαιοσύνη να αντιδρά αµήχανα και χλιαρά, δεν θα υπάρχει πια κανένας φραγµός στην παρακρατική δράση σε βάρος της δηµοκρατίας και των πολιτών.

Ο υπουργός Πολάκης και ο κατ’ επάγγελµα κυβερνητικός αναµεταδότης Βαξεβάνης δηµοσιοποίησαν και διαφήµισαν ηχογραφηµένη τηλεφωνική συνοµιλία, χωρίς συναίνεση του ενός εκ των συνοµιλητών, ως «απάντηση» στην επικοινωνιακή θύελλα που προκάλεσε η προνοµιακή και πολλαπλώς ελεγκτέα δανειοδότηση του Πολάκη από την Attica Bank.

Oσα είπαν στη συνέχεια για την απόσειση των ποινικών τους ευθυνών είναι προσβλητικά για την νοηµοσύνη µας.

Oσα είπε ο πρωθυπουργός, αυτοπροσώπως και διά των δελτίων Τύπου του Μαξίµου, αποδεικνύουν την πλήρη γνώση και συνενοχή του. Το επιχείρηµα για το ποια άλλα δάνεια θα έπρεπε να ελεγχθούν, το οποίο χρησιµοποιούν όπως διάφοροι πολιτικάντηδες του παρελθόντος για να επιβιώσουν πολιτικά, κατηγορώντας τους προηγουµένους για την αντίστοιχη βρωµιά τους, θέλω να πιστεύω ότι δεν αφορά τους Ελληνες σήµερα.

Ο Πολάκης πήρε καταναλωτικά δάνεια ύψους 100.000 ευρώ λίγους µήνες πριν από τις εκλογές, από τράπεζα πλήρως ελεγχόµενη από την κυβέρνηση, την ώρα που υπερχρεωµένοι πολίτες χάνουν τα σπίτια τους µε ηλεκτρονικούς πλειστηριασµούς µε απόφαση της κυβέρνησης. Αυτοδανειοδοτήθηκε, µε σκανδαλώδη τρόπο, την ώρα που απλοί πολίτες ασφυκτιούν. Κι όταν αυτό αποκαλύφθηκε, παρά τη θέλησή του, προέβη σε ηχογραφήσεις και αποκαλύψεις συνοµιλίας του µε τον κεντρικό τραπεζίτη, µε µόνο σκοπό να προσανατολίσει το ενδιαφέρον σε αυτά που έκαναν άλλοι. Που, φυσικά, θα έπρεπε να ελεγχθούν σε ένα κράτος ∆ικαίου. Και που, φυσικά, δεν ελέγχονται από τη σηµερινή κυβέρνηση.

Ας µην ξεχνάµε ότι κάθε είδους οικονοµική πρόσοδος, δανεισµός και περιουσία πρέπει κανονικά να δηλώνεται στο πλαίσιο της υποβολής «πόθεν έσχες». Η κυβέρνηση Τσίπρα αποκρύπτει επιµελώς τα «πόθεν έσχες» εδώ και τέσσερα χρόνια. Η τελευταία δηµοσίευση «πόθεν έσχες» που έγινε αφορούσε το 2015, δηλαδή προ τετραετίας. Με τη γνωστή θύελλα που προκάλεσε η εξόφθαλµα αξιόποινη συµπεριφορά Φλαµπουράρη, που εξίσου προκλητικά κουκουλώθηκε.

Η απάντηση «κι εσείς τα ίδια κάνατε» και η αξίωση να µην ελεγχθεί ο Πολάκης για το δάνειό του, όπως δεν ελέγχθηκαν άλλοι, υποδηλώνει τα πραγµατικά κίνητρα των κυβερνώντων: να «πάρουν τη ρεβάνς», αξιώνοντας να µείνουν ανεξέλεγκτοι και ανέλεγκτοι για διαφθορά, οικονοµική εγκληµατικότητα, παραβίαση του Συντάγµατος, κατάλυση της δηµοκρατίας. Γιατί, κατά την αντίληψή τους, «το δικαιούνται», επειδή το έκαναν και οι προηγούµενοι. Και τώρα είναι η σειρά τους. Αυτή η χρήση της εξουσίας δεν έχει σχέση ούτε µε πολιτική ούτε µε δηµοκρατία. Εχει σχέση µε ιδιοτελή συµφέροντα των κυβερνώντων, που και πάλι θυµατοποιούν τους πολίτες.

Η πράξη των Πολάκη - Βαξεβάνη θέτει σε διακύβευση την ιδιωτικότητα του κάθε πολίτη. Ανοίγει την κερκόπορτα για πρακτικές άλλων, σκοτεινών εποχών, παρανόµων ηχογραφήσεων και χαφιεδισµού, πλήρους ανασφάλειας των πολιτών και καθενός που ενοχλεί τις εξουσίες. ∆εν απειλεί τον Στουρνάρα, ο οποίος θα έπρεπε και θα µπορούσε να ελεγχθεί για σοβαρότατα αδικήµατα: τον Στουρνάρα η κυβέρνηση Τσίπρα ανέλαβε να τον καλύψει. Τον κράτησε στη θέση του. Του ζήτησε συγγνώµη για τις διαδικασίες ελέγχου που εγώ είχα ξεκινήσει στη Βουλή το 2015. Και συνέπραξε µαζί του στην εφαρµογή του 3ου Μνηµονίου. Τσίπρας και ∆ραγασάκης έφαγαν και ήπιαν µαζί του, ο ΣΥΡΙΖΑ τον απάλλαξε από ευθύνες για την υπόθεση Siemens και σήµερα ο Πολάκης κραυγάζει και το Μαξίµου ψελλίζει για την... «ανεξαρτησία της Τραπέζης της Ελλάδος» και την «ανάγκη ουδετερότητας». ∆εν θέλουν να τον ελέγξουν. Θέλουν µόνον να αποφύγουν τον έλεγχο των δικών τους ανοµηµάτων, µε διακίνηση εκβιασµών.

Οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν: θέλουν κόµµατα-παραρτήµατα της Siemens, κόµµατα που στηρίζονται σε παράνοµη χρηµατοδότηση, πολιτικούς που κερδίζουν ωφελήµατα από τη δραστηριότητά τους και προσβλέπουν σε αυτά; Θέλουν πολιτικούς που χρησιµοποιούν τη βουλευτική ασυλία για να καλύπτουν τις παρανοµίες τους; Πολιτικούς που χρησιµοποιούν τη θέση και την εξουσία τους για να πλουτίζουν, να εκβιάζουν και να ασκούν επιρροή;

Εγώ πιστεύω ότι ο πολιτικός πρέπει να είναι διάφανος και ανοιχτός. Πιστεύω ότι στην πολιτική µπαίνεις για να προσφέρεις, όχι για να κερδίσεις. Και πρέπει να είσαι έτοιµος να παλέψεις µε κόστος και όχι µε κέρδος. Οτι ένα κόµµα πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά και µόνο στις δυνάµεις των µελών του και των πολιτών. Να µην έχει κρυφές πηγές και αφανείς χρηµατοδότες. Και να δηµοσιεύει ανοιχτά τα οικονοµικά στοιχεία του. Αυτό κάνει η Πλεύση Ελευθερίας. Σε αυτό προσκαλούµε τους πολίτες. Και υποστηρίζουµε την άρση της βουλευτικής ασυλίας, που κατάντησε µηχανισµός ξεπλύµατος παρανοµιών.

Ας χτίσουµε εµείς το παράδειγµα. Για να αποκτήσουµε µια χώρα καθ’ οµοίωσή του και όχι καθ’ οµοίωση των σάπιων κοµµάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν.

Η διαφάνεια είναι στοιχείο δηµοκρατίας. Και η ανεξαρτησία προϋπόθεση ελευθερίας.