Το τουρνουά του Γουίμπλεντον (αγγλικά: The Championships, Wimbledon) γνωστό και ως Γουίμπλεντον είναι το παλαιότερο πρωτάθλημα στην αντισφαίριση και το πιο γνωστό. Ξεκινάει στο τέλος Ιουνίου και ολοκληρώνεται ως τον Ιούλιο. Η διοργάνωση λαμβάνει χώρα στις εγκαταστάσεις του All England Lawn Tennis and Croquet Club στο Γουίμπλεντον της Αγγλίας. Το τουρνουά αντισφαίρισης του Ουίμπλεντον αποτελεί ένα από τα 4 Γκραν Σλαμ. Ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός που έγινε ποτέ ήταν στο απλό των ανδρών στις 5 Ιουλίου του 2009.
Στους νικητές της διοργάνωσης απονέμονται τρόπαια και χρηματικά έπαθλα. Στον νικητή του απλού ανδρών απονέμεται το ασημένιο κύπελλο που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1887 και φέρει την επιγραφή «All England Lawn Tennis Club Single Handed Championship of the World». Το αντίστοιχο τρόπαιο που απονέμεται στη νικήτρια του απλού γυναικών είναι ο ασημένιος δίσκος Venus Rosewater Dish, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1886. Στους νικητές των ζευγαριών απονέμονται επίσης ασημένια κύπελλα. Στους δευτεραθλητές κάθε κατηγορίας απονέμονται ασημένιοι δίσκοι.
Τα χρηματικά έπαθλα στους νικητές εισήχθησαν το 1968, όταν επιτράπηκε για πρώτη φορά η συμμετοχή επαγγελματιών στους αγώνες. Τα συνολικά χρηματικά κέρδη στους νικητές της διοργάνωσης ξεπερνούν σήμερα τα 20 εκατομμύρια λίρες. Το 2014 το συνολικό ποσό έφτασε τα 25 εκατομμύρια, σημειώνοντας αύξηση 10,8% από το ποσό της προηγούμενης χρονιάς (£22.560.000).
Ιστορία
Διεξήχθη για πρώτη φορά το 1877, με διοργανωτή τον Παναγγλικό Σύλλογο Τένις και Κρόκετ, σ' ένα χώρο που βρισκόταν δίπλα στην οδό Γουόρπλ του Γουίμπλεντον. Τη χρονιά εκείνη έγινε μόνο το τουρνουά των ανδρών, στο οποίο συμμετείχαν 22 παίκτες. Ο πρώτος γύρος ξεκίνησε στις 9 Ιουλίου και ο τελικός έγινε στις 19 Ιουλίου, με αντιπάλους τον Σπένσερ Γκορ και τον Γουίλιαμ Μάρσαλ. Έπειτα από αγώνα, που διήρκεσε μόλις 48 λεπτά, ο Γκορ επιβλήθηκε άνετα του Μάρσαλ με 3-0 σετ (6-1, 6-2, 6-4), ενώπιον 300 θεατών.
Το 1884 προστέθηκαν τα τουρνουά γυναικών, διπλού ανδρών και γυναικών, και από το 1913 το τουρνουά του μικτού. Το 1905 έγινε διεθνές, ενώ από το 1922 οι εγκαταστάσεις του μεταφέρθηκαν δίπλα στην οδό Τσερτς του Γουίμπλεντον, όπου παραμένουν έως σήμερα. Μέχρι το 1967 στο Γουίμπλεντον συμμετείχαν μόνο ερασιτέχνες τενίστες, ενώ από τον επόμενο χρόνο άνοιξε και στους επαγγελματίες.
Από την εποχή του Φρεντ Πέρι το 1936 είχαν να πανηγυρίσουν οι Άγγλοι κατάκτηση τίτλου από αθλητή τους και το κατάφεραν μόλις το 2013 μ’ ένα σκωτσέζο, τον Άντι Μάρεϊ. Στις γυναίκες καμία βρετανίδα δεν έχει σηκώσει το βαρύτιμο έπαθλο από το 1966, όταν νικήτρια του Γουίμπλεντον αναδείχθηκε η Βιρτζίνια Γουέιντ.
Σήμερα
Κάθε χρόνο συμμετέχουν 128 τενίστριες και 128 τενίστες, κατά τεκμήριο οι καλύτεροι του κόσμου. Για τους λοιπούς που θα γίνει δεκτή η συμμετοχή τους υπάρχει ένα προκαταρκτικό τουρνουά, μία εβδομάδα πριν από την κύρια διοργάνωση, για να διεκδικήσουν την πρόκρισή τους στο κυρίως ταμπλό.
Οι αγώνες γίνονται σε 19 γήπεδα, που όλα έχουν επιφάνεια από γρασίδι. Το Γουίμπλεντον αγωνιστικά ευνοεί τους παίχτες με δυνατό σερβίς και βολέ, εξαιτίας της ταχύτητας και της χαμηλής αναπήδησης της μπάλας. Το κεντρικό γήπεδο, όπου διεξάγεται και ο τελικός, είναι χωρητικότητας 14.000 θεατών. Το Νο1 διαθέτει 11.000 θέσεις, ενώ 3.000 θεατές χωρά το Νο2 το τρίτο μεγαλύτερο γήπεδο, το επονομαζόμενο Νεκροταφείο των Πρωταθλητών, για τις πολλές και μεγάλες εκπλήξεις που έχουν γίνει με θύματα μεγάλους τενίστες και τενίστριες.
Τις περισσότερες κατακτήσεις στο απλό ανδρών έχει ο ελβετός Ρότζερ Φέντερερ με 8 και στο απλό γυναικών η τσεχοσλοβάκα και κατόπιν αμερικανίδα Μαρτίνα Ναβρατίλοβα με 9.
Από ελληνικής πλευράς, ο κύπριος Μάρκος Παγδατής έχει επιτύχει την καλύτερη εμφάνιση, φτάνοντας ως τον ημιτελικό της διοργάνωσης το 2006. Το 2018 Στέφανος Τσιτσιπάς έφθασε ως τον 4ο γύρο της διοργάνωσης. Από πλευράς γυναικών, η Ελένη Δανιηλίδου έφθασε μέχρι τον τέταρτο γύρο (στις 16 καλύτερες της διοργάνωσης) το 2002. Το 2017, η Μαρία Σάκκαρη έφθασε έως τον 3ο γύρο του τουρνουά. Από τους ομογενείς αθλητές, εκτός του Σάμπρα, αξιοσημείωτη είναι η παρουσία του Ελληνοαυστραλού Μαρκ Φιλιππούση, που έφθασε στον τελικό το 2003.
Αξιοσημείωτο είναι ότι από τους αγωνιστικούς χώρους του Γουίμπλεντον απουσιάζουν οι διαφημίσεις εκτός από αυτές της ωρολογοποιίας Rolex.
