ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Ο Κόκκαλης έριξε την κυβέρνησή μου
Καυτά παρασκήνια και άγνωστες λεπτομέρειες από την πολιτική ζωή αλλά και όσα συνέβαιναν πίσω από την κουίντα έρχονται στο φως στον β’ τόμο του βιβλίου του Αλ. Παπαχελά «Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος και περιλαμβάνει τις συζητήσεις που είχε ο γνωστός δημοσιογράφος με τον αείμνηστο επίτιμο πρόεδρο της Ν.Δ., οι οποίες είχε συμφωνηθεί ότι θα γίνουν βιβλίο που θα εκδοθεί μετά τον θάνατό του.
Μεγάλο κομμάτι του βιβλίου καταλαμβάνουν οι εκμυστηρεύσεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για το πώς έπεσε η κυβέρνησή του το 1993, τι προηγήθηκε και τι ακολούθησε.
Η στιγμή που έπεσε η κυβέρνηση το 1993
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης περιγράφει ακριβώς τη στιγμή που πληροφορήθηκε την παραίτηση του Γιώργου Συμπιλίδη. «Το πρωί πριν ξημερώσει η μέρα, ο Συμπιλίδης ήταν έξω από το γραφείο του Τσαλδάρη. Πρωινός ο Θανάσης, με παίρνει στο τηλέφωνο: “Α, πρέπει να σου πω”». Ο τότε πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει στην αφήγησή του ότι είχε αποφασίσει να αποχωρήσει. «Συνεδρίασε τότε κυβερνητική επιτροπή. Λέω: “Κύριοι, έχουμε εκλογές”. Εγώ ούτε ένα λεπτό δεν μένω χωρίς να έχω πλειοψηφία. Μπορούμε να μείνουμε. Μπορούμε να προχωρήσουμε τα πράγματα και να το ολοκληρώσουμε. Δεν θα κάνουμε απολύτως τίποτα. Θα σταματήσουν τα πάντα».
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εκφράζει και την πικρία του για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, λέγοντας ότι «όλη τη δεκαετία του 1980 ο Καραμανλής δεν έδωσε ποτέ τη μάχη για τη Νέα Δημοκρατία. Ακόμα και όταν έπαψε να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν είπε ποτέ, μα ποτέ “Ψηφίζω Ν.Δ.”, ούτε καν δηλαδή να δώσει μάχη».
Η πικρία για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή
Ο ρόλος του Σωκράτη Κόκκαλη στην πτώση της κυβέρνησης
Ως τον βασικό υπεύθυνο της πτώσης της κυβέρνησης το 1993 εμφανίζει τον επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη με βασικό επίδικο την κερδοφόρα σύμβαση του ΟΤΕ. «Ο Κόκκαλης είχε το μεγάλο πρόβλημα της παράτασης της σύμβασής του με τον ΟΤΕ», αναφέρει με νόημα, ενώ σε άλλο σημείο προσθέτει: «Το θέμα του ΟΤΕ δεν ήταν μείζον θέμα. Το θέμα του ΟΤΕ κατέληξε να είναι μείζον, διότι εμπλέκονταν τα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία σε τελική ανάλυση έριξαν την κυβέρνηση».
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εμφανίζεται απόλυτος: «Ναι, δεν υπάρχει αμφιβολία για τον ρόλο του Κόκκαλη. Αυτά είναι τελείως βεβαιωμένα ιστορικά. Τα ξέρω από πρώτο χέρι. (...) Ο Κόκκαλης δεν το έχει ομολογήσει, ούτε θα το ομολογήσει μέχρι τέλους, αλλά η ανατροπή έγινε από αυτόν. Δεν θα τολμούσε όμως να το κάνει, αν δεν είχε την ολόψυχη υποστήριξη από ολόκληρο το οικονομικό κατεστημένο. Με πρώτον τον Αλαφούζο, αλλά από κοντά και όλοι οι άλλοι».
Η άποψη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τον Αντώνη Σαμαρά
Από την αφήγηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη δεν θα µπορούσε να απουσιάζει και ένας από τους πρωταγωνιστές της εποχής, ο Αντώνης Σαµαράς. Ο τότε πρωθυπουργός τον χαρακτηρίζει ως έναν κακό διαπραγµατευτή, έναν «φέρελπι νέο, ο οποίος είχε όνειρα από την Πηνελόπη ∆έλτα και ο οποίος νόµισε ότι βρήκε τη µεγάλη ευκαιρία να γίνει µέγας ηγέτης παίζοντας πάνω στη Μακεδονία». Παράλληλα, τον κατηγορεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια των συζητήσεων ότι «όταν έφυγε, δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα µείνει τέσσερα χρόνια και ότι δεν επρόκειτο να συντελέσει στην πτώση της κυβερνήσεως. Αλλά η πολιτική του αυτή άλλαξε στην πορεία».
Η κουβέντα µε τον Αλέξη Παπαχελά πηγαίνει αναπόφευκτα και στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, τον Σεπτέµβριο του 1989, ένα γεγονός που στιγµάτισε την πολιτική ιστορία της χώρας και τραυµάτισε την οικογένεια Μητσοτάκη.
«∆εν το περίµενα, δεν το περίµενα ποτέ» αναφέρει, εκφράζοντας ένα ερώτηµα και µια εκτίµηση: «Και δεν ξέρω και γιατί τον σκότωσαν. Κάτι είχε ανακαλύψει ο Παύλος, ο οποίος ήταν πολυπράγµων. Κάτι είχε ανακαλύψει και τον φοβήθηκαν και τον σκότωσαν. ∆ιότι ήξεραν ότι θα τους στοίχιζε πολιτικά».
Η τραγική στιγμή που μαθαίνει για τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη
Ο τότε πρωθυπουργός περιγράφει και τις στιγµές που έµαθε την τραγική είδηση: «Ερχεται ο Μανούσος ταραγµένος και µου λέει “χτύπησαν τον Παύλο”. Φύγαµε σαν τρελοί, πήγαµε στο νοσοκοµείο και από εκεί και πέρα ξέρεις τη συνέχεια. Η ταν πολύ δύσκολη στιγµή για µένα, πάρα πολύ δύσκολη στιγµή, όλοι ήταν αναστατωµένοι. Το κόµµα έβραζε. Συγκεντρώνονταν από δω κι από κει».
Για τους πίσω ιστάµενους, πράγµατα τα οποία δεν θέλω ούτε και σήµερα να πω και, βέβαια, κάποτε θα τα µάθει ο κόσµος», τόνισε, αναφέροντας και µια απόπειρα που έγινε εναντίον του. «Εµένα µου έκαναν επανειληµµένως απόπειρες δολοφονίας. Τη βόµβα, η οποία είχε στηθεί στην Κατεχάκη, την προλάβαµε 20 λεπτά πριν εκραγεί», σηµειώνει.
Το ΠΑΣΟΚ και η 17 Νοέμβρη
Η γνώμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, µέσα από τις συζητήσεις του µε τον Αλέξη Παπαχελά, εκφράζει για πρώτη φορά την άποψή του για τους πρωθυπουργούς µετά τη Μεταπολίτευση. «Για τον Κωνσταντίνο Καραµανλή έχω µιλήσει πολύ. Ηταν ένας αξιόλογος πολιτικός. ∆εν ήταν µεγάλος ηγέτης, µε την έννοια ότι δεν ήταν ο άνθρωπος των µεγάλων αποφάσεων, αλλά ήταν ένας πολύ καλός κυβερνήτης. Ενας έντιµος άνθρωπος, σκληρός, λιτός ο ίδιος, αυστηρός µε τον εαυτό του, µε αρχές», ανέφερε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Ηταν ένας καλός πρωθυπουργός ο Καραµανλής.
Ο Ανδρέας ήταν κακοποιός δύναµις. Αξιος για όλα, αλλά είχε τουλάχιστον ένα προσόν. Με τον Ανδρέα µπορούσες να ξέρεις τι σου γίνεται. Μπορούσες να κάνεις πολιτική µε τον Ανδρέα. Ο Ανδρέας, δηλαδή, µπορούσε να κάνει κι έτσι, µπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Και το να είναι ικανός ο πολιτικός είναι µεγάλη υπόθεση», σηµείωνε, ασκώντας κριτική και στον Κ. Σηµίτη: «Ο Σηµίτης ήταν ο καλύτερος που έβγαλε το ΠΑΣΟΚ για διάδοχο του Ανδρέα, αλλά και αυτός έχει πεπερασµένα ψυχικά περιθώρια ως ηγέτης. ∆εν είναι αρκετά δυνατός για να τραβήξει στα άκρα. Από εκεί και πέρα, ο Κώστας ο Καραµανλής είναι ένας άνθρωπος µε πάρα πολύ µεγάλες ικανότητες, αλλά παντελώς άβουλος. ∆εν παίρνει ποτέ του απόφαση. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας ευπρεπής άνθρωπος, που δεν κάνει για πρωθυπουργός». Πιο σκληρή ήταν η άποψή του για τον Αντώνη Σαµαρά, τον οποίον χαρακτήριζε «αδίστακτο, µικροπολιτικό και µικροκοµµατικό».
Μεγάλο κομμάτι του βιβλίου καταλαμβάνουν οι εκμυστηρεύσεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για το πώς έπεσε η κυβέρνησή του το 1993, τι προηγήθηκε και τι ακολούθησε.
Η στιγμή που έπεσε η κυβέρνηση το 1993
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης περιγράφει ακριβώς τη στιγμή που πληροφορήθηκε την παραίτηση του Γιώργου Συμπιλίδη. «Το πρωί πριν ξημερώσει η μέρα, ο Συμπιλίδης ήταν έξω από το γραφείο του Τσαλδάρη. Πρωινός ο Θανάσης, με παίρνει στο τηλέφωνο: “Α, πρέπει να σου πω”». Ο τότε πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει στην αφήγησή του ότι είχε αποφασίσει να αποχωρήσει. «Συνεδρίασε τότε κυβερνητική επιτροπή. Λέω: “Κύριοι, έχουμε εκλογές”. Εγώ ούτε ένα λεπτό δεν μένω χωρίς να έχω πλειοψηφία. Μπορούμε να μείνουμε. Μπορούμε να προχωρήσουμε τα πράγματα και να το ολοκληρώσουμε. Δεν θα κάνουμε απολύτως τίποτα. Θα σταματήσουν τα πάντα».
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εκφράζει και την πικρία του για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, λέγοντας ότι «όλη τη δεκαετία του 1980 ο Καραμανλής δεν έδωσε ποτέ τη μάχη για τη Νέα Δημοκρατία. Ακόμα και όταν έπαψε να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν είπε ποτέ, μα ποτέ “Ψηφίζω Ν.Δ.”, ούτε καν δηλαδή να δώσει μάχη».
Η πικρία για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή
O Καραμανλής το πρώτο πράγμα που βρήκε να μου πει ήταν ότι “ο πολιτικός πρέπει να ξέρει πότε φεύγει”. Εγώ αγρίεψα και του είπα “Δεν μου χρειάζονται οι συμβουλές σου. Κράτα τες για τον εαυτό σου. Εγώ έχω πει τι θα κάνω”Ο Μητσοτάκης περιγράφει την έντονη στιχομυθία τους στο Προεδρικό Μέγαρο: «Οταν μπήκα μέσα, ο Καραμανλής, που υποτίθεται ότι είναι ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας, υποτίθεται ότι είναι ο ιδρυτής της παράταξης και υποτίθεται ότι την παράταξη αυτή τη στηρίζει, αντί να μου πει έστω μία κουβέντα, ότι λυπάται για το αποτέλεσμα κ.λπ., το πρώτο πράγμα που βρήκε να μου πει ήταν ότι “ο πολιτικός πρέπει να ξέρει πότε φεύγει”. Εγώ αγρίεψα και του είπα “Δεν μου χρειάζονται οι συμβουλές σου. Κράτα τες για τον εαυτό σου. Εγώ έχω πει τι θα κάνω”».
Ο ρόλος του Σωκράτη Κόκκαλη στην πτώση της κυβέρνησης
Ως τον βασικό υπεύθυνο της πτώσης της κυβέρνησης το 1993 εμφανίζει τον επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη με βασικό επίδικο την κερδοφόρα σύμβαση του ΟΤΕ. «Ο Κόκκαλης είχε το μεγάλο πρόβλημα της παράτασης της σύμβασής του με τον ΟΤΕ», αναφέρει με νόημα, ενώ σε άλλο σημείο προσθέτει: «Το θέμα του ΟΤΕ δεν ήταν μείζον θέμα. Το θέμα του ΟΤΕ κατέληξε να είναι μείζον, διότι εμπλέκονταν τα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία σε τελική ανάλυση έριξαν την κυβέρνηση».
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εμφανίζεται απόλυτος: «Ναι, δεν υπάρχει αμφιβολία για τον ρόλο του Κόκκαλη. Αυτά είναι τελείως βεβαιωμένα ιστορικά. Τα ξέρω από πρώτο χέρι. (...) Ο Κόκκαλης δεν το έχει ομολογήσει, ούτε θα το ομολογήσει μέχρι τέλους, αλλά η ανατροπή έγινε από αυτόν. Δεν θα τολμούσε όμως να το κάνει, αν δεν είχε την ολόψυχη υποστήριξη από ολόκληρο το οικονομικό κατεστημένο. Με πρώτον τον Αλαφούζο, αλλά από κοντά και όλοι οι άλλοι».
Η άποψη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τον Αντώνη Σαμαρά
Από την αφήγηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη δεν θα µπορούσε να απουσιάζει και ένας από τους πρωταγωνιστές της εποχής, ο Αντώνης Σαµαράς. Ο τότε πρωθυπουργός τον χαρακτηρίζει ως έναν κακό διαπραγµατευτή, έναν «φέρελπι νέο, ο οποίος είχε όνειρα από την Πηνελόπη ∆έλτα και ο οποίος νόµισε ότι βρήκε τη µεγάλη ευκαιρία να γίνει µέγας ηγέτης παίζοντας πάνω στη Μακεδονία». Παράλληλα, τον κατηγορεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια των συζητήσεων ότι «όταν έφυγε, δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα µείνει τέσσερα χρόνια και ότι δεν επρόκειτο να συντελέσει στην πτώση της κυβερνήσεως. Αλλά η πολιτική του αυτή άλλαξε στην πορεία».
Η κουβέντα µε τον Αλέξη Παπαχελά πηγαίνει αναπόφευκτα και στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, τον Σεπτέµβριο του 1989, ένα γεγονός που στιγµάτισε την πολιτική ιστορία της χώρας και τραυµάτισε την οικογένεια Μητσοτάκη.
«∆εν το περίµενα, δεν το περίµενα ποτέ» αναφέρει, εκφράζοντας ένα ερώτηµα και µια εκτίµηση: «Και δεν ξέρω και γιατί τον σκότωσαν. Κάτι είχε ανακαλύψει ο Παύλος, ο οποίος ήταν πολυπράγµων. Κάτι είχε ανακαλύψει και τον φοβήθηκαν και τον σκότωσαν. ∆ιότι ήξεραν ότι θα τους στοίχιζε πολιτικά».
Η τραγική στιγμή που μαθαίνει για τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη
Ο τότε πρωθυπουργός περιγράφει και τις στιγµές που έµαθε την τραγική είδηση: «Ερχεται ο Μανούσος ταραγµένος και µου λέει “χτύπησαν τον Παύλο”. Φύγαµε σαν τρελοί, πήγαµε στο νοσοκοµείο και από εκεί και πέρα ξέρεις τη συνέχεια. Η ταν πολύ δύσκολη στιγµή για µένα, πάρα πολύ δύσκολη στιγµή, όλοι ήταν αναστατωµένοι. Το κόµµα έβραζε. Συγκεντρώνονταν από δω κι από κει».
Δεν ξέρω και γιατί τον σκότωσαν τον Μπακογιάννη. Κάτι είχε ανακαλύψει ο Παύλος, ο οποίος ήταν πολυπράγμων. Κάτι είχε ανακαλύψει και τον φοβήθηκαν και τον σκότωσαν. Διότι ήξεραν ότι θα τους στοίχιζε πολιτικάΜεγάλη εντύπωση προκαλούν όσα αναφέρει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για την τροµοκρατική οργάνωση της «17 Νοέµβρη», το ΠΑΣΟΚ, τον Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και απόπειρες δολοφονίας που έγιναν εναντίον του. «Εγώ ήξερα ότι θα ήµασταν στόχος της “17 Νοέµβρη”», παραδέχεται ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, προχωρώντας σε µια αποκάλυψη. «Ηξερα πολύ περισσότερα πράγµατα για τη “17 Νοέµβρη”.
Για τους πίσω ιστάµενους, πράγµατα τα οποία δεν θέλω ούτε και σήµερα να πω και, βέβαια, κάποτε θα τα µάθει ο κόσµος», τόνισε, αναφέροντας και µια απόπειρα που έγινε εναντίον του. «Εµένα µου έκαναν επανειληµµένως απόπειρες δολοφονίας. Τη βόµβα, η οποία είχε στηθεί στην Κατεχάκη, την προλάβαµε 20 λεπτά πριν εκραγεί», σηµειώνει.
Το ΠΑΣΟΚ και η 17 Νοέμβρη
Είμαι 100% πεπεισμένος ότι πίσω από την “17 Νοέμβρη” υπήρξε το σκληρό ΠΑΣΟΚ, στην πρώτη φάση. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία επ’ αυτούΟταν η συζήτηση πηγαίνει στη φηµολογία που ήθελε το ΠΑΣΟΚ της εποχής, ακόµα και τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου, να συνδέονται µε την τροµοκρατική οργάνωση, οι µαρτυρίες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σοκάρουν. «Ορισµένα πράγµατα πρέπει η λήθη να τα σκεπάζει. Εγώ είχα και πληροφορίες, βέβαια, είχα και πολλές πληροφορίες. Και ξέρω και ποιοι από το ΠΑΣΟΚ ήταν ανακατεµένοι», ανέφερε, ξεκαθαρίζοντας: «Ο Ανδρέας δεν ήταν ο αρχηγός της “17 Νοέµβρη”. Ο Ανδρέας πιθανώς, και γι’ αυτό δεν είµαι βέβαιος, να είχε απλώς ανεχθεί, χωρίς να θέλει να πολυξέρει τι γίνεται. Για τον Ανδρέα δεν το ξέρω, δεν έχω γνώµη για τον Ανδρέα. ∆εν θα µε εξέπληττε αν το ήξερε. Γιατί ο Ανδρέας ήταν άξιος για όλα, στη δική µου την εκτίµηση».
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν ο αρχηγός της “17 Νοέμβρη”. Ο Ανδρέας πιθανώς, και γι’ αυτό δεν είμαι βέβαιος, να είχε απλώς ανεχθεί, χωρίς να θέλει να πολυξέρει τι γίνεταιΟ πρώην πρωθυπουργός, µάλιστα, εκφράζει στον Αλέξη Παπαχελά την πεποίθησή του ότι πίσω από τη «17 Νοέµβρη» ήταν το σκληρό ΠΑΣΟΚ της πρώτης περιόδου. «Είµαι 100% πεπεισµένος ότι πίσω από τη “17 Νοέµβρη” υπήρξε το σκληρό ΠΑΣΟΚ, στην πρώτη φάση. ∆εν έχω την παραµικρή αµφιβολία επ’ αυτού», αναφέρει και συνεχίζει: «Αν το ένα εκατοστό από όσα έγιναν εναντίον της Ν.∆. είχε συµβεί κατά της λεγόµενης προοδευτικής παράταξης, της Αριστεράς ή και του ΠΑΣΟΚ κατ’ επέκταση, η Ελλάδα θα είχε γυρίσει ανάποδα». «∆εν θέλει κουβέντα, δεν υπάρχει καµία αµφιβολία γι’ αυτό», καταλήγει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, προσθέτοντας ότι «ήταν και αυτό ένα από τα µέσα τα οποία χρησιµοποιούσαν στο ΠΑΣΟΚ».
Η γνώμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, µέσα από τις συζητήσεις του µε τον Αλέξη Παπαχελά, εκφράζει για πρώτη φορά την άποψή του για τους πρωθυπουργούς µετά τη Μεταπολίτευση. «Για τον Κωνσταντίνο Καραµανλή έχω µιλήσει πολύ. Ηταν ένας αξιόλογος πολιτικός. ∆εν ήταν µεγάλος ηγέτης, µε την έννοια ότι δεν ήταν ο άνθρωπος των µεγάλων αποφάσεων, αλλά ήταν ένας πολύ καλός κυβερνήτης. Ενας έντιµος άνθρωπος, σκληρός, λιτός ο ίδιος, αυστηρός µε τον εαυτό του, µε αρχές», ανέφερε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Ηταν ένας καλός πρωθυπουργός ο Καραµανλής.
Ο Κώστας ο Καραµανλής είναι ένας άνθρωπος µε πάρα πολύ µεγάλες ικανότητες, αλλά παντελώς άβουλος. ∆εν παίρνει ποτέ του απόφαση
Ο Ανδρέας ήταν κακοποιός δύναµις. Αξιος για όλα, αλλά είχε τουλάχιστον ένα προσόν. Με τον Ανδρέα µπορούσες να ξέρεις τι σου γίνεται. Μπορούσες να κάνεις πολιτική µε τον Ανδρέα. Ο Ανδρέας, δηλαδή, µπορούσε να κάνει κι έτσι, µπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Και το να είναι ικανός ο πολιτικός είναι µεγάλη υπόθεση», σηµείωνε, ασκώντας κριτική και στον Κ. Σηµίτη: «Ο Σηµίτης ήταν ο καλύτερος που έβγαλε το ΠΑΣΟΚ για διάδοχο του Ανδρέα, αλλά και αυτός έχει πεπερασµένα ψυχικά περιθώρια ως ηγέτης. ∆εν είναι αρκετά δυνατός για να τραβήξει στα άκρα. Από εκεί και πέρα, ο Κώστας ο Καραµανλής είναι ένας άνθρωπος µε πάρα πολύ µεγάλες ικανότητες, αλλά παντελώς άβουλος. ∆εν παίρνει ποτέ του απόφαση. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας ευπρεπής άνθρωπος, που δεν κάνει για πρωθυπουργός». Πιο σκληρή ήταν η άποψή του για τον Αντώνη Σαµαρά, τον οποίον χαρακτήριζε «αδίστακτο, µικροπολιτικό και µικροκοµµατικό».