«Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη » είναι η φράση με την οποία ξεκινάει το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» των Καρλ Μαρξ - Φρήντριχ Ενγκελς, κείμενο το οποίο αποτελούσε κάτι σαν «Ευαγγέλιο» για τον Αλέξη Τσίπρα και τους συντρόφους του, τα χρόνια της νιότης τους, όταν δεν περνούσε από το μυαλό τους ότι μία μέρα θα κυβερνούσαν την Ελλάδα.

Μία ημέρα μετά το δημοψήφισμα του 2015 και το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού στο ερώτημα που είχε τεθεί από την κυβέρνηση, το φάντασμα δεν πλανιόταν πάνω από την Ευρώπη, όπως θα ήθελαν στην κυβέρνηση, αλλά πάνω από την Ελλάδα.

Οι τράπεζες ήταν κλειστές, το Χρηματιστήριο κλειστό, τα ΑΤΜ άδεια, η Ελλάδα εκτός προγράμματος, οι πολίτες διχασμένοι και η κυβέρνηση σε vertigo μετά τα πανηγύρια για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Το πρωί της 6ης Ιουλίου, ο Αλέξης Τσίπρας περίμενε να τον καλέσουν για διαπραγμάτευση, δείχνοντας καλή διάθεση με την απομάκρυνση του Γιάνη Βαρουφάκη το ίδιο πρωί και έπαιρνε θέση για να κάνει την περίφημη κωλοτούμπα, αλλάζοντας το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού σε «ΝΑΙ» της κυβέρνησης, με τη βοήθεια της Νέας Δημοκρατίας αφού είχε χάσει ουσιαστικά τη δεδηλωμένη.

Τι θα μπορούσε να είχε συμβεί όμως αν ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε κάνει την κωλοτούμπα;

Με αν και θα δεν γράφεται ιστορία, αλλά οι διαθέσιμες επιλογές που υπήρχαν –και έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστές- για τη διαχείριση του «ΟΧΙ» και τη μετουσίωσή του σε πράξη, προκαλούν ίλιγγο και μόνο στη σκέψη τους.

Μία κυβέρνηση που όπως αποδεικνύεται δεν είχε συγκεκριμένη στρατηγική για ένα εναλλακτικό σχέδιο δράσης, παρόλο που αυτό διαφήμιζε, είχε στα χέρια της δύο «σχέδια» που είχαν διατυπωθεί και μία ακόμα πρόθεση για την οποία ποτέ δεν δόθηκαν εξηγήσεις και το μόνο που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ήταν χάος.

Σχέδιο Βαρουφάκη

«Αν χρειαστεί θα έχουμε παράλληλη ρευστότητα και IOU τύπου Καλιφόρνιας σε ηλεκτρονική μορφή. Θα έπρεπε να το είχαμε κάνει πριν μία εβδομάδα»

Η παραπάνω φράση αποδίδεται στον πρώην υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, το βράδυ του δημοψηφίσματος, στο υπουργείο Οικονομικών και φανερώνει το πολυθρύλητο PlanX που είχε εκπονηθεί από την ομάδα του σε μυστικά γραφεία.

Το σχέδιο της κυβέρνησης βασιζόταν σε έκθεση του Ινστιτούτου Levy , την οποία είχε παρουσιάσει στην Αθήνα ο πρόεδρος του Ινστιτούτου και πρώην υπουργός Οικονομίας, Δημήτρης Παπαδημητρίου και περιελάμβανε τρία επιμέρους στάδια.

Το πρώτο αφορούσε «τη δημιουργία ενός παράλληλου χρηματοπιστωτικού συστήματος». Το νέο οικονομικό σύστημα, όπως προτεινόταν από το Ινστιτούτο Levy, θα συνεπαγόταν την έκδοση κρατικών ομολόγων μηδενικού τοκομεριδίου (χωρίς πληρωμή τόκων), που θα ήταν διαρκή (χωρίς αποπληρωμή του κεφαλαίου, μη εξαργυρώσιμα και έτσι δεν θα αύξαναν το χρέος) και μεταβιβάσιμα.

Τα ομόλογα αυτά θα έπρεπε να υποστηρίζονται από τα φορολογικά έσοδα, υπό την έννοια ότι, ενώ η κυβέρνηση θα τα χρησιμοποιούσε για να εξοφλήσει το χρέος μεταξύ αυτής και των πιστωτών της, θα γίνονταν δεκτά pari passu (με ίδιους όρους) σε διακανονισμούς των φορολογικών υποχρεώσεων του ιδιωτικού τομέα. Τα νέα ομόλογα -τα οποία στην έκθεση του ινστιτούτου αποκαλούνται Geuro θα έπρεπε να είναι μετατρέψιμα μόνο προς μία κατεύθυνση, από ευρώ σε Geuro, για να αποφευχθούν κερδοσκοπικές επιθέσεις και να περιοριστεί η χρήση τους μόνο στις εγχώριες αγορές, όπως και για τη μείωση της πιθανότητας μεταφορών καταθέσεων σε ευρώ εκτός της χώρας. Το δεύτερο βήμα είχε να κάνει με το πάγωμα του χρέους και την αναστολή αποπληρωμής των τόκων και το τρίτο με τη διαμόρφωση ενός νέου σχεδίου Μάρσαλ, το οποίο θα τόνωνε την αναπτυξιακή διαδικασία.

Σχέδιο Λαφαζάνη

Στην προεκλογική καμπάνια της Αριστερής Ενότητας τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εμφανιζόταν να μπαίνει σε ένα ταξί και να απαντάει στην ερώτηση του οδηγού για τον προορισμό «Νομισματοκοπείο κύριε». Ο εμπνευστής της καμπάνιας ήθελε να τρολάρει προφανώς το σχέδιο που φέρεται να είχε εκπονήσει ο κορυφαίος υπουργός της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα μαζί με τους συνεργάτες του.

Σύμφωνα με το συγκεκριμένο σχέδιο που αποδιδόταν στον τότε υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ, προβλεπόταν έφοδος στο Νομισματοκοπείο, απαλλοτρίωση των χρηματικών αποθεμάτων για την εξασφάλιση των βασικών αναγκών του κράτους, όπως τρόφιμα, καύσιμα και φάρμακα καθώς και σύλληψη του κεντρικού τραπεζίτη, Γιάννη Στουρνάρα, κατάληψη της Τράπεζας της Ελλάδος και εθνικοποίησή της.

Το σχέδιο που έμεινε στην ιστορία ως το «Πραξικόπημα της Δραχμής» διαψεύστηκε από τον ίδιο τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και σχολιάστηκε εκτενώς από τον διεθνή Τύπο. Η γερμανική Bild, πηγαίνοντας την ιστορία πιο μακριά, υποστήριζε ότι τα σχέδια εκπονήθηκαν από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τουλάχιστον τέσσερα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο του 2014 στο Ρωσικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών RISS (Russian Institute for Strategic Studies). Το ίδιο ινστιτούτο με το οποίο συνεργαζόταν το think tank των ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου.

Η «ρουκέτα» Καμμένου

Από το κάδρο του χάους που αποφεύχθηκε δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο  Πάνος Καμμένος, με μία δήλωση που μπορεί σήμερα να έχει ξεχαστεί αλλά το 2015 είχε ενεργοποιήσει το δημοκρατικό αίσθημα των Ελλήνων, χτυπώντας καμπανάκια.

Ο Πάνος Καμμένος στις 2 Ιουλίου έδινε συνέντευξη στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα και ανέφερε ότι «στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας. Ένας δημοκρατικός στρατός και οι δημοκρατικές Ένοπλες Δυνάμεις συνεχίζουν να διαφυλάσσουν με την αποστολή τους την εικόνα της χώρας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό» ξεχνώντας ότι η σταθερότητα και η εικόνα της χώρας δεν διαφυλάσσεται από τον στρατό αλλά από την αστυνομία. Την τελευταία φορά που το έκανε ο στρατός ήταν στο πραξικόπημα του 1967.

Για την παραπάνω δήλωση δεν δόθηκαν ποτέ εξηγήσεις.