προπορεύεται η αιματοβαμμένη σημαία, η οποία μεταφέρεται από τα χέρια μελών της ΠΑΣΠ και θα καταλήξει στην αμερικανική πρεσβεία.
Το ιστορικό λάβαρο αντίστασης του φοιτητικού κινήµατος ενάντια στη χούντα των συνταγµαταρχών, σύμφωνα με παλαιότερο ρεπορτάζ του Γιώργου Κατσίγιαννη στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» βρίσκεται στα χέρια πρώην κορυφαίου στελέχους της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, το οποίο «αυτοµόλησε» στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο άνθρωπος που φέρεται ως «κλειδοκράτορας» της θυρίδας όπου φυλάσσεται η αιµατοβαµµένη σηµαία του Πολυτεχνείου είναι ο επί τουλάχιστον µία δεκαετία πανελλαδικός γραµµατέας της ΠΑΣΠ ΑΕΙ Μιχάλης Νικηφόρος, ο οποίος «εγκατέλειψε» τον χώρο του Κινήµατος Αλλαγής και προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ, ανταποκρινόµενος στο προσκλητήριο του Αλ. Τσίπρα για τη συγκρότηση της Προοδευτικής Συµµαχίας.
Η περιπέτεια της σημαίας του Πολυτεχνείου μέχρι να πλυθεί σε πλυντήριο
Κάθε χρόνο μετά το πέρας της πορείας του Πολυτεχνείου, στην κεφαλή της οποίας βρίσκεται πάντα η σημαία με τα αίματα, αντικείμενο συζήτησης είναι η φυγάδευσή της από τα μέλη της ΠΑΣΠ.
Κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία, με τους νεολαίους του ΠΑΣΟΚ να υποστηρίζουν ότι θα επιστρέψουν τη σημαία όταν η ΕΦΕΕ συγκροτηθεί ξανά σε σώμα.
Η σημαία, ωστόσο, έχει περάσει από συμπληγάδες. Ας δούμε την ιστορία της από το Πολυτεχνείο μέχρι το πλυντήριο ενός ΠΑΣΠίτη.
Την επομένη της εισβολής των τανκς στο Πολυτεχνείο κάποιοι βρήκαν μια ματωμένη σημαία και τη φυγάδευσαν στα γραφεία της εφημερίδας «Βραδυνή» στην Ομόνοια. Την παρέδωσαν, μάλιστα, στα χέρια του τότε εκδότη της εφημερίδας Τζώρτζη Αθανασιάδη.
Ο τρόπος διαφυγής της σημαίας από το Πολυτεχνείο παραμένει άγνωστος. Εκείνο που έχει γίνει γνωστό είναι ότι το 1974 (με τη μεταπολίτευση) η σημαία έφθασε στην ΕΦΕΕ και στον πρώτο πρόεδρό της Γιώργο Σταματάκη της ΚΝΕ.
Το 1976 η σημαία πέρασε στα χέρια του Στέφανου Τζουμάκα της ΠΑΣΠ, προέδρου στην ΕΦΕΕ. Από τον Τζουμάκα η σημαία πέρασε στον Χρήστο Παπουτσή, ο οποίος παρέμεινε πρόεδρος της ΕΦΕΕ έως το 1980.
Από εκεί και πέρα και ενώ το Κεντρικό Συμβούλιο δεν μπορούσε να συγκροτήσει προεδρείο, αλλά πάντως λειτουργούσε έως το 1995, που ουσιαστικά αυτοκαταργήθηκε οριστικά, η σημαία πέρασε διαδοχικά από τα χέρια του Φώτη Χατζημιχάλη, του Γιάννη Τσαμουργκέλη, του Βασίλη Τόγια και στη συνέχεια στα χέρια άλλων αγνώστων πλέον θεματοφυλάκων.
Η σημαία, μάλιστα, έφτασε στο σημείο να πλυθεί βιολογικά στο πλυντήριο, αφού η μητέρα ενός ΠΑΣΠίτη τη βρήκε, τη θεώρησε λερωμένη και έκρινε σκόπιμο να πλύνει το σύμβολο του Έθνους μας, αφού δεν νοείται να είναι με λεκέδες. Έβαλε, λοιπόν, τη σημαία στο πλυντήριο και μετά την άπλωσε κανονικά για να στεγνώσει...
