Ύστερα από 34 χρόνια στα κοινοβουλευτικά έδρανα, ο Κώστας Καραμανλής αποφάσισε να αποχωρήσει,
ανακοινώνοντας την απόφασή του να μη θέσει ξανά υποψήφιος στις εθνικές εκλογές. «Αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να ολοκληρωθεί η κοινοβουλευτική μου διαδρομή. Ως εκ τούτου, δεν θα είμαι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές», ήταν το μήνυμά του σήμερα το πρωί, με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, να σημειώνει ότι «απ’ όπου κι αν βρίσκεται, θα συνεχίσει να αφιερώνει όλες του τις δυνάμεις για το καλό της Ελλάδας και της μεγάλης μας παράταξης. Και θα είναι παρών στη μεγάλη εκλογική μάχη που ξεκινά».
Ο Κώστας Καραμανλής διετέλεσε πρωθυπουργός από το 2004 έως το 2009 και ως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας από το 1997 έως το 2009, ενώ αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπήρξε από τις 21 Μαρτίου 1997 ως τις 10 Μαρτίου 2004 (το μακροβιότερο συνεχές διάστημα στην ελληνική πολιτική ιστορία) και από τις 6 Οκτωβρίου 2009 ως τις 29 Νοεμβρίου 2009.
Ο πρώην πρωθυπουργός μεγάλωσε σε μια από τις ισχυρότερες πολιτικές οικογένειες της Ελλάδας. Είναι ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, πρώην προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, πρώην πρωθυπουργού και ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας - και όπως ήταν φυσικό από μικρός απέκτησε το ένστικτο και το «μικρόβιο» της πολιτικής. Όμως τα πρώτα του πολιτικά βήματα τα έκανε μέσα από την ΟΝΝΕΔ, όταν ήταν φοιτητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1974 μέχρι και το 1979 ο κ. Καραμανλής υπήρξε ηγετικό στέλεχος της Οργάνωσης, ενώ εξελέγη πολλές φορές στα φοιτητικά συνδικαλιστικά όργανα με την «γαλάζια» παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.Ήταν ο πρώτος που εκλέχθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο φοιτητών της Νομικής το ’74. Συμμετείχε πάντα στις αφισοκολλήσεις, στις ομιλίες και στις συγκεντρώσεις της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ. Ο Κώστας Καραμανλής είχε τοποθετηθεί από τον τότε πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ, Δημήτρη Τσιγκούνη, υπεύθυνος διαφώτισης, με σκοπό την ιδεολογική κατάρτιση των μελών της οργάνωσης. Για την αποτελεσματικότερη, μάλιστα, λειτουργία της γραμματείας διαφώτισης, ο τότε νεαρός Καραμανλής δημιούργησε τη λεγόμενη «σχολή στελεχών».
Παράλληλα, με αυτές του τις δραστηριότητες, το 1986 ανέλαβε πρόεδρος της ειρηνιστικής κίνησης ΚΙΠΕΑ, η οποία απαρτιζόταν από τους Ανδρέα Ανδριανόπουλο, Λευτέρη Ζαγορίτη, Ανδρέα Λυκουρέντζο, Γιάννη Μανώλη, Ευριπίδη Στυλιανίδη και πολλούς άλλους, καθώς και του Ελληνικού Κέντρου Προώθησης της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης «Ευρώπη ‘92». Η δραστηριότητά του αυτή, οι ομιλίες και οι θεωρίες του τον ανέδειξαν σε ηγετική φυσιογνωμία της «γαλάζιας» φοιτητικής παράταξης. Στις συζητήσεις με τους συναδέλφους και φίλους του, μάλιστα, επέμενε σε διάφορα δικά του αξιώματα. Χαρακτηριστική φράση του ήταν ότι «επιτυχημένος πρωθυπουργός θα είναι αυτός που θα ενώσει τους Έλληνες». Την ίδια «συνταγή» πρότεινε αργότερα και για τη Νέα Δημοκρατία.
Εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία τον Ιούνιο του 1989,στην Α' εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης, ενώ το 2004 εξελέγη στον νομό Λάρισας. Έχει διατελέσει γραμματέας του προεδρείου της Βουλής το 1989 και γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας. Το 1995 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας. Στις 21 Μαρτίου 1997 και ύστερα από την εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας το 1996 από το ΠΑΣΟΚ, εξελέγη από το 4ο συνέδριο του κόμματος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Τον Φεβρουάριο του 1999 εξελέγη αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, θέση στην οποία επανεξελέγη τον Οκτώβριο του 2002. Στις εκλογές του 2000 έχασε οριακά τη νίκη και την πρωθυπουργία από τον Κώστα Σημίτη, πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Εκλέγεται βουλευτής, χωρίς να απαιτείται σταυρός ως πρώην πρωθυπουργός, στην εκλογική περιφέρεια της Α΄ Θεσσαλονίκης από τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2012[3], του Ιουνίου 2012, του Ιανουαρίου 2015, του Σεπτεμβρίου 2015 και του Ιουλίου 2019.
Συνέδρια Ν.Δ.
Δ’ Συνέδριο
Θριαμβευτική εκλογή Κώστα Καραμανλή
Στο Δ’ Συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε στις 21-23 Μαρτίου 1997 στην Αθήνα, οι 3.604 σύνεδροι κλήθηκαν να επιλέξουν νέο πρόεδρο. Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής ήταν ο Γεώργιος Ράλλης. Υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος, μετά την παραίτηση του Μιλτιάδη Έβερετ, ήταν ο ίδιος απέρχόμενος πρόεδρος, ο Γιώργος Σουφλιάς, ο Κώστας Καραμανλής και ο Βύρων Πολύδωρας. Τα αποτελέσματα ήταν: Κώστας Καραμανλής 40,73%, Γιώργος Σουφλιάς 30,52%, Μιλτιάδης Έβερτ 25,34% και Βύρων Πολύδωρας 3,41%. Η δυναμική του κ. Καραμανλή επιβεβαιώθηκε και στη δεύτερη ψηφοφορία, όπου έλαβε 2.350 συνέδρους και ποσοστό 69,15%, έναντι του Γιώργου Σουφλιά, που συγκέντρωσε 1.048 ψήφους και ποσοστό 30,85%. Η νίκη του κ. Καραμανλή υπήρξε θριαμβευτική, ενώ ο Γ. Σουφλιάς δεν κατόρθωσε να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις, παρά του ότι στηρίχθηκε από τον Στέφανο Μάνο και την Ντόρα Μπακογιάννη. Στο συνέδριο αυτό έγιναν αλλαγές και στο καταστατικό, όπως η διεξαγωγή του Συνεδρίου κάθε τρία χρόνια, η δυνατότητα αμφισβήτησης του Προέδρου του κόμματος από το 1/3 του συνεδρίου ή από το 50% της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Ε' Συνέδριο
Το Ε’ Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας χαρακτηρίστηκε από την ενότητα των δύο «τάσεων» του κόμματος, των «καραμανλικών» και των «μητσοτακικών». Πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας από τις 30 Μαρτίου, έως τη 1 Απριλίου 2001 με τη συμμετοχή 3.500 συνέδρων και πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής τον πρώην πρωθυπουργό Τζ. Τζανετάκη. Τα κυριότερα, βέβαια, γεγονότα ήταν η επιστροφή του Γιώργου Σουφλιά, τον οποίο είχε διαγράψει από το κόμμα λίγα χρόνια πρίν ο Κ. Καραμανλής και η θεσμοθέτηση της θέσης του γραμματέα της Κ.Ε. Στον κ. Σουφλιά ανατέθηκε η θέση του γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος. Άλλες αλλαγές που έγιναν στο καταστατικό ήταν η διεύρυνση των μελών της Κ.Ε. με την ex officio συμμετοχή, πέραν των αιρετών μελών της, των βουλευτών, των προέδρων ΝΟΔΕ, των προσκείμενων στη Ν.Δ. νομαρχών, των δημάρχων των πρωτευουσών νομών, και των συνδικαλιστών της Ν.Δ. που μετέχουν σε τριτοβάθμιες οργανώσεις. Στο μεταξύ, έπειτα από εκλογές πρώτος γραμματέας Κ.Ε. της Ν.Δ. εκλέχθηκε ο Β. Μεϊμαράκης, με ποσοστό 67%.
ΣΤ’ Συνέδριο
Μετατόπιση στο κοινωνικό κέντρο
Με την ενεργό συμμετοχή 4.500 συνέδρων, πραγματοποιήθηκε το Στ’ Συνέδριο στις 23-25 Ιουλίου 2004, το οποίο ήταν αφιερωμένο στα 30 χρόνια Δημοκρατίας στη χώρας μας, μαζί με τα 30 χρόνια πολιτικής παρουσίας της Νέας Δημοκρατίας. Με αυτό τον τρόπο επιχειρήθηκε να εκφραστεί το τέλος του κύκλου της Μεταπολίτευσης και η αρχή μιας νέας εποχής για τη χώρα. Σε ιδεολογικό επίπεδο, ο Κ. Καραμανλής, έχοντας κερδίσει μόλις λίγους μήνες πριν τις εκλογές, διακήρυξε την μετατόπιση του κόμματος προς το «κοινωνικό κέντρο» ή, όπως ονομάστηκε, «μεσαίος χώρος», αλλάζοντας αισθητά το πολιτικό σκηνικό, ενώ έκανε και διαρθρωτικές αλλαγές της οργανωτικής και λειτουργικής του δομής που σκοπό είχαν την ανάδειξη της φυσιογνωμίας της Ν.Δ. σε ένα κόμμα ικανό να ανταποκρίνεται πληρέστερα και αποτελεσματικότερα στις ανάγκες της κοινωνίας. Τότε έκανε και την πρώτη του εμφάνιση σε συνέδριο, μετά την επιστροφή του στο κόμμα, ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έγινε δεκτός με θερμό χειροκρότημα.
Ζ’ Συνέδριο Ενότητα και αφοσίωση στις μεταρρυθμίσεις
Στις 6-8 Ιουλίου 2007 διεξήχθη στην Αθήνα το 7ο Συνέδριο της Ν.Δ. Με κεντρικό σύνθημα «Μαζί πετύχαμε πολλά, μαζί δημιουργούμε το μέλλον», το συνέδριο ανέδειξε την κυβερνητική δυναμική αλλά και το έργο της φιλελεύθερης παράταξης. Ένα ενωτικό συνέδριο σε κάθε επίπεδο που στο επίκεντρό του βρέθηκαν οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα και όχι το κόμμα. Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής με δύο ομιλίες στην αρχή και στο τέλος του Συνεδρίου έδωσε το στίγμα του κόμματος για την επόμενη τετραετία και ανέλυσε τους στόχους της επόμενης κυβέρνησης της ΝΔ. Στο μεταξύ, στις 7 Νοεμβρίου του 2009, μετά την βαριά ήττα της φιλελεύθερης παράταξης στις εκλογές του Οκτωβρίου, διεξήχη έκτακτο συνέδριο, όπου αποφασίστηκε η τροποποίηση του καταστατικού αναφορικά με τη σύνθεση του εκλεκτορικού σώματος για την ανάδειξη νέου αρχηγού, ενώ παράλληλα θεσπίστηκε η διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου από τα μέλη του κόμματος. Παράλληλα, στις 29 του μήνα πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες εσωκομματικές εκλογές από τη βάση, με τη συμμετοχή περίπου 800.000 μελών και πρόεδρος του κόμματος αναδείχθηκε ο Αντώνης Σαμαράς με ποσοστό 50,06% έναντι 39,72% της Ντόρας Μπακογιάννη και 10,22% του Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Πρωθυπουργία
Στις 7 Μαρτίου 2004, ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ανεδείχθη νικητής στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 45,36% εξασφαλίζοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία 165 εδρών επί συνόλου 300. Έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στις 10 Μαρτίου ορκίστηκε πρωθυπουργός και υπουργός Πολιτισμού. Στον ανασχηματισμό της 14ης Φεβρουαρίου 2006 παραιτήθηκε από το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το 2007 προκήρυξε πρόωρες εκλογές, τις οποίες κέρδισε η Νέα Δημοκρατία στις 16 Σεπτεμβρίου, εξασφαλίζοντας ποσοστό 41,87% και 152 έδρες στη Βουλή, έναντι 38,10% για το ΠΑΣΟΚ και 102 έδρες. Την επόμενη ημέρα των εκλογών ο Καραμανλής έλαβε εντολή για σχηματισμό νέας κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Η κυβέρνηση αυτή ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα στις 19 Σεπτεμβρίου 2007.
Επί πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή ολοκληρώθηκε ο κύκλος διαπραγματεύσεων, μνημονίων και συμφωνιών που οδήγησαν στην έναρξη κατασκευής του αγωγού αργού πετρελαίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, που θα ενώνει το λιμάνι Μπουργκάς της Βουλγαρίας με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Η αρχική σύλληψη της ιδέας για την κατασκευή του αγωγού χρονολογείται το 1993. Η υπογραφή του Μνημονίου Συνεργασίας για την υποστήριξη της κατασκευής του αγωγού, τον Απρίλιο του 2005 στη Σόφια, η συνάντηση κορυφής των τριών ηγετών, του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, του Βούλγαρου ομολόγου του Γκεόργκι Παρβάνοφ και του Έλληνα Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, στις 4 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα, αλλά και η μονογραφή του κειμένου της Διακρατικής Συμφωνίας, στο Μπουργκάς, στις 7 Φεβρουαρίου 2007, αποτέλεσαν σταθμούς για την πρόοδο του έργου. Το έργο τελικά εγκαταλείφθηκε τον Δεκέμβριο του 2011. Από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, επίσης, υπεγράφη η τριμερής συμφωνία μεταξύ Ρωσία - Βουλγαρίας - Ελλάδας για την ίδρυση της εταιρίας Trans-Balkan Pipeline B.V. που είναι κύριος του έργου του Αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, καθώς και συμφωνίες για συνεργασίες στην κατασκευή του αγωγού South Stream.
Τον Νοέμβριο του 2004 οι ΗΠΑ αναγνώρισαν τη συνταγματική ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Τον Απρίλιο του 2005 ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Καραμανλή, Πέτρος Μολυβιάτης, και ο ίδιος ο Καραμανλής έστειλαν έξι επιστολές σε Ευρωπαίους ηγέτες και αξιωματούχους και στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, με τις οποίες πρότειναν την επίλυση του Μακεδονικού ονοματολογικού ζητήματος και την αποδοχή της ένταξης της χώρας στην ΕΕ με την υιοθέτηση μιας διπλής ονομασίας, χωρίς να γίνει κάποια αλλαγή του Συντάγματος της χώρας: η ονομασία "Δημοκρατία Μακεδονίας-Σκόπια" θα χρησιμοποιούταν από τον ΟΗΕ, τα κράτη του οποίου ενθαρρύνονταν απλώς να τη χρησιμοποιούν, ενώ το συνταγματικό όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας" θα συνέχιζε να βρίσκεται σε χρήση στο εσωτερικό της χώρας.
Το 2007, όταν Υπουργός Εξωτερικών ήταν πλέον η Ντόρα Μπακογιάννη, η ελληνική κυβέρνηση είχε την πρόθεση διεξαγωγής συνομιλιών για την επίλυση του ζητήματος στο τέλος του έτους μετά τις σχεδιαζόμενες εκλογές, αλλά η εθνικιστική προπαγάνδα της κυβέρνησης Γκρούεφσκι, με τη μετονομασία του αεροδρομίου και την ανέγερση αγαλμάτων, που προκάλεσε την αντίδραση κυρίως ψηφοφόρων στη βόρεια Ελλάδα, ανέστειλε την έναρξή τους. Η Μπακογιάννη δήλωσε τη θέση της υπέρ της αναβολής ένταξης της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ για το 2009 στον αμερικανό πρεσβευτή, ο οποίος διαφώνησε. Μία εβδομάδα πριν τις βουλευτικές εκλογές του 2007 ο Καραμανλής εξήγγειλε ότι θα έθετε βέτο στην ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ αν δεν είχε επιλυθεί προηγουμένως το ζήτημα της ονομασίας της. Στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης μετά τις εκλογές η Μπακογιάννη εξήγγειλε τη θέση της κυβέρνησης υπέρ μιας σύνθετης ονομασίας. Σε συνάντηση με τον Αμερικανό πρεσβευτή τον Ιανουάριο του 2008 ο Καραμανλής δήλωσε ότι θα αποδεχόταν οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία με δεύτερο συνθετικό τη λέξη «Μακεδονία» ή την υιοθέτηση μιας διπλής ονομασίας, αν η σύνθετη ονομασία χρησιμοποιούνταν από τις ΗΠΑ και σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Το Μάρτιο η Μπακογιάννη διαμήνυσε στον αμερικανό πρεσβευτή την ανάγκη εύρεσης μιας οριστικής σύνθετης ονομασίας με πρώτο συνθετικό το "Άνω" ή το "Νέα" που θα ίσχυε έναντι όλων (erga omnes). Σε συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων τον Απρίλιο του 2008 με τη θέση της κυβέρνησης Καραμανλή υπέρ μιας σύνθετης ονομασίας συντάχθηκαν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα εκτός από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό.
Τον Απρίλιο του 2008 πραγματοποιήθηκε στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας η μεγαλύτερη στην ιστορία της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ. Ανάμεσα στα θέματα που συζητήθηκαν ήταν η διεύρυνση της Συμμαχίας και, συνεπώς, η αίτηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να ενταχθεί σε αυτήν. Παρά τις πιέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στο επίσημο δείπνο εργασίας της πρώτης ημέρας της συνόδου, ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ από τη στιγμή που δεν έχει εξευρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση στο ζήτημα του ονόματος.
Επιπλέον, ο Έλληνας Πρωθυπουργός τόνισε ότι οποιαδήποτε λύση βρεθεί θα πρέπει να έχει την έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και να είναι μόνιμη και όχι προσωρινή. Την ελληνική θέση στήριξε η Ιταλία, η Ισπανία, και η Γαλλία καθώς επίσης το Λουξεμβούργο και η Ισλανδία. Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί δήλωσε χαρακτηριστικά: «Είμαστε αλληλέγγυοι με τους Έλληνες, πιστεύουμε ότι πρέπει να βρεθεί λύση. Έχω Ουγγαρέζικες ρίζες, αλλά έχω και Ελληνικές και τις αποδέχομαι πλήρως». Την αντίθεσή τους στη στάση της Ελλάδας έδειξαν οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Σλοβενία, η Τσεχία, η Εσθονία και η Λιθουανία, ενώ οι υπόλοιπες χώρες κράτησαν ουδέτερη στάση.
Με το βέτο αυτό εδραιώθηκε η κόκκινη γραμμή της Ελλάδας που διατυπώνεται σε μόνο μια ονομασία erga omnes (που να ισχύει έναντι πάντων στο εσωτερικό και εξωτερικό της ενδιαφερόμενης χώρας) και με κριτήριο τον γεωγραφικό προσδιορισμό και κωδικοποιείται με τον όρο «μία ονομασία για όλες τις χρήσεις». Για το θέμα αυτό, ο εκπρόσωπος του τύπου του ΝΑΤΟ, Τζέιμς Απατουράι, δήλωσε: «Η Ελλάδα ξεκαθάρισε πως παρά το γεγονός ότι θα επιθυμούσε και η ίδια να δει το συντομότερο δυνατό την ΠΓΔΜ να εντάσσεται στο ΝΑΤΟ, δεν είναι δυνατόν να συναινέσει στο βαθμό που παραμένει ανεπίλυτο το ζήτημα της ονομασίας». Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ δήλωσε: «Συμφωνήσαμε ότι η πρόσκληση στη ΠΓΔΜ θα υπάρξει μόλις επιτευχθεί μία αμοιβαία αποδεκτή λύση για το ζήτημα της ονομασίας».
Δημόσια έργα
Από το 2004 έως το 2009, κατά τη διάρκεια της θητείας του Κώστα Καραμανλή στην Πρωθυπουργία, πραγματοποιήθηκαν μία σειρά δημοσίων έργων. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε την ολοκλήρωση της Εγνατίας Οδού το 2009 (έργο το οποίο ξεκίνησε το 1994, κατασκευάστηκαν 509 χλμ. από τα συνολικά 670 χλμ. του μήκους της), την επέκταση του δικτύου του Μετρό της Αθήνας προς Αιγάλεω και την κατασκευή και άλλων ενδιάμεσων σταθμών, την έναρξη των έργων κατασκευής του Μετρό της Θεσσαλονίκης το 2006 (σχεδόν δύο δεκαετίες μετά την αρχική μελέτη και την έναρξη των έργων τα οποία αργότερα εγκαταλείφθηκαν), την επέκταση του τραμ της Αθήνας προς τα νότια νότο μετατοπίζοντας τον τερματικό σταθμό στη Βούλα και την έναρξη της επέκτασης προς Πειραιά, την κατασκευή και τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης και την ανακατασκευή της Εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης στο πέταλο του Μαλιακού κόλπου. Στον τομέα του αθλητισμού, από τις πιο σημαντικές στιγμές της Ελλάδας κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή αξίζει να αναφερθεί η ολοκλήρωση της προετοιμασίας και η επιτυχής διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004.
Οικονομία
Μέσα σε τέσσερα χρόνια, δηλαδή από το 2004 μέχρι το 2008, το κατά κεφαλήν εισόδημα του Έλληνα αυξήθηκε κατά 5474 ευρώ, ο μέσος όρος ανεργίας μειώθηκε από 10.3% το 2004 σε 7.76% το 2008, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών παρουσίασε μεγάλη αύξηση από περίπου 10.7 δις ευρώ σε 36.566 δις το 2004 και 2008 αντιστοίχως. Να σημειωθεί επίσης ότι οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης αυξήθηκαν από 45.9 εκατομμύρια ευρώ το 2004 σε 50.6 το 2008 δημιουργώντας έλλειμμα και το χρέος να αυξάνεται από 183.2 δις ευρώ σε 263.3 δις ευρώ. Την πενταετία 2003-2008 υπάρχει μια αύξηση δαπανών για μισθούς συντάξεις κατά 28%, 46.7δις το και 80δις το 2008, και κατά 19.6% αυξήθηκε τη διετία 2008-2009 η κατά κεφαλήν δαπάνη ανά συνταξιούχο. Την τριετία 2004-2007 το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξάνεται, και το ίδιο το ΑΕΠ ταυτοχρόνως, ενώ σημειώνονται υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης με το εθνικό εισόδημα να αυξάνεται κατά 12-15 δισ. τον χρόνο. [Το έλλειμμα του ΑΕΠ από 6.6% το 2004 σε 2.8% το 2007 και αύξηση 5% το 2008, ενώ σημαντική οικονομική πολιτική αποτελεί η μείωση φόρων και η αύξηση του αφορολογήτου στα 12.000 ευρώ.
Βιογραφία
Ο Κώστας Καραμανλής, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14 Σεπτεμβρίου 1956. Πατέρας του ήταν ο Αλέκος Καραμανλής, ιδιοκτήτης εταιρείας χωματουργικών εργασιών και μητέρα του η Αλίκη Γεωργούλη, παντρεμένοι το 1944. Έχει έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Γιώργο. Θείος του ήταν ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας (1980–1985, 1990–1995) Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Μετά την αποφοίτησή του από το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ) το 1974, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεχίζοντας τις σπουδές του έγινε κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος από το Πανεπιστήμιο Tufts και το τμήμα νομικής και διπλωματίας (Fletcher School of Law and Diplomacy), όπου και έγινε επίσης κάτοχος διδακτορικού διπλώματος. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, διεθνείς σχέσεις και ιστορία της διπλωματίας.
Συνέγραψε το βιβλίο «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι Εξωτερικές Σχέσεις της Ελλάδος 1928 - 1932». Από το 1987 έως το 1989 άσκησε τη δικηγορία ενώ συνεργάστηκε και με το περιοδικό «Οικονομικός Ταχυδρόμος». Προλόγισε, επίσης, σειρά άλλων ιστορικών άρθρων και εκδόσεων. Είναι μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και ισόβιο μέλος – σύμβουλος του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής». Είναι παντρεμένος με τη Νατάσσα Παζαΐτη από τις 19 Ιουλίου 1998 και από τον Ιούνιο του 2003 είναι πατέρας δύο δίδυμων παιδιών, του Αλέξανδρου και της Αλίκης.
