ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Γηροκομείο Αθηνών: Δύο ηλικιωμένοι αγαπήθηκαν και συγκατοικούν ως ζευγάρι με τις ευλογίες του ιερέα
«Είμαι ερωτευμένη και τον αγαπάω», λέει η Μαργαρίτα Σπηλιοπούλου - «Είναι πλασματάκι, ερωτεύτηκα την καλοσύνη και τον πόνο της», λέει ο Γιώργος Σερφάς
Ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά.
Γηροκοµείο Αθηνών ανάµεσα σε δύο ηλικιωμένους, την 82χρονη Μαργαρίτα Σπηλιοπούλου και τον 75χρονο Γιώργο Σέρφα, που γνωρίστηκαν εκεί και πλέον αποτελούν ζευγάρι.
Το «Secret» βρέθηκε στο Γηροκοµείο Αθηνών και συνάντησε τους δύο ηλικιωµένους, οι οποίοι, κατόπιν άδειας των συγγενικών τους προσώπων, µας µίλησαν για τη ζωή τους εκεί, τις δύσκολες στιγµές που έχουν περάσει στη ζωή τους, αλλά και τον δεσµό τους.
Ο κ. Γιώργος Σέρφας µάς εξιστορεί πώς από µια πυρκαγιά βρέθηκε στο Γηροκοµείο Αθηνών. «Ηρθα εδώ από µια πυρκαγιά. Κάηκε το σπίτι µου στη Σαλαµίνα. Καταστράφηκε ολοσχερώς. Ηµουν στο ενοίκιο και µε πήγαν στο “Γεννηµατάς” και µετά στο ∆αφνί. Είχα πάθει σοκ, γιατί έβλεπα τη φωτιά που έκαιγε και ήµουν µέσα. Είχα αποτραβηχτεί στην κουζίνα και είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου. Ηµουν χαµένος στο ∆ιάστηµα. Εµεινα στο ∆αφνί περίπου πενήντα µέρες. ∆εν είχα τίποτα. Συνήλθα µετά το γεγονός που πέρασα. Από το νοσοκοµείο µετά έπρεπε να φύγω και ο γιος µου έψαχνε πού θα µείνω, γιατί δεν ήθελα να γίνω βάρος στα παιδιά µου. Εψαχνε για γηροκοµείο, αλλά ζητούσαν πολλά λεφτά, µέχρι 1.200 ευρώ. Η σύνταξή µου είναι 500 ευρώ και έτσι ο γιος µου µε έφερε εδώ, αφού µίλησε µε τον πρόεδρο, κ. Σπύρο Χαµακιώτη. Εδώ γνώρισα αυτό το πλασµατάκι, τη Μαργαρίτα. Εβλεπα έναν άνθρωπο να κλαίει, να στενοχωριέται, να µη µιλάει, να µην έχει φίλους. Πήγα, τη ρώτησα το όνοµά της, εκείνη µου το είπε και όλα πήγαν ρολόι. Μετά από περίπου τρεις µήνες και αφού την είχα συµπαθήσει, της ζήτησα να συζήσουµε στο Γηροκοµείο. Την ερωτεύτηκα σφόδρα. Ερωτεύτηκα την καλοσύνη και τον πόνο της. Ηταν ταλαιπωρηµένη, γιατί είχε χάσει τον γιο της και τον άνδρα της. Ο γιος µου µε ρωτάει αν θα φάµε κουφέτα. Με τη Μαργαρίτα είµαστε µαζί έναν µήνα. Κοιµόµαστε στο ίδιο κρεβάτι. Υπάρχει ερωτική ζωή, το κατά δύναµιν. Η ζωή στο Γηροκοµείο Αθηνών είναι πολύ καλή. Εχει πολύ ωραίους χώρους. Πήγα στην εκκλησία του Γηροκοµείου, τον Αγιο Ανδρέα, να εξοµολογηθώ στον πατέρα Θεόδωρο και του είπα: “Είµαι χριστιανός ορθόδοξος, αλλά είµαι και αµαρτωλός” και µου απάντησε ο παπάς: “Κι εγώ αµαρτωλός είµαι”. Είναι εξαιρετικός ο παπάς. Τώρα µε τη Μαργαρίτα περνάω ακόµα καλύτερα εδώ. Πηγαίνουµε στο καφενείο, κάνουµε βόλτα στο πράσινο, είναι υπέροχα εδώ. Μια όαση µέσα στην Αθήνα».
Μια τρυφερή, ανθρώπινη ιστορία εξελίχθηκε στο Το «Secret» βρέθηκε στο Γηροκοµείο Αθηνών και συνάντησε τους δύο ηλικιωµένους, οι οποίοι, κατόπιν άδειας των συγγενικών τους προσώπων, µας µίλησαν για τη ζωή τους εκεί, τις δύσκολες στιγµές που έχουν περάσει στη ζωή τους, αλλά και τον δεσµό τους.
Μαργαρίτα Σπηλιοπούλου: Είµαι ερωτευµένη και τον αγαπώ πολύ, γιατί είναι καλό παιδί
Η κ. Μαργαρίτα µάς µίλησε για τη ζωή της: «Είχα παντρευτεί, ήµουν καλοπαντρεµένη. Είχα έναν γιο, τον πάντρεψα, απέκτησαν µε τη σύζυγό του µια κόρη και έναν γιο. ∆ούλευαν στο Υπουργείο Υγείας. Πέθανε ο γιος µου, πέθανε και ο άνδρας µου και µε έφεραν στο Γηροκοµείο. Ηµουν πολύ στενοχωρηµένη. Ηµουν µόνη κι έρηµη. Εκλαιγα µέρα-νύχτα. Στον διάδροµο είχε µια πολυθρόνα και καθόµουν κι έκλαιγα, το παιδί µου περισσότερο. Πέθανε 60 χρόνων. Ήταν ο αιµατοκρίτης του χαµηλός, τον πήγαν στο νοσοκοµείο, κόλλησε COVID και πέθανε. Εχουν περάσει ένας χρόνος και πέντε µήνες. Και ο άνδρας µου πριν από έναν χρόνο έφυγε από τη ζωή. Μου έλεγαν να πάω στο σαλόνι, να καθίσω µε τις υπόλοιπες γυναίκες και έτυχε και ήρθε ο Γιώργος. Κάναµε παρέα, µου µιλούσε κάθε πρωί και απόγευµα. Με είδε πως είµαι πολύ στενοχωρηµένη. Μέρα-νύχτα µού έκανε παρέα. Ο µόνος που µου έκανε παρέα. Ερχόταν στο παράθυρο. Μετά µου λέει: “Σ’ αγάπησα. Θες να παντρευτούµε;”. Του απάντησα: “Να συζήσουµε”. Εχω τη νύφη µου, που ήταν παντρεµένη µε τον γιο µου, είναι πολύ καλή κοπέλα και δεν θα ήθελα να πει “πέθανε ο γιος της και πάει να ξαναπαντρευτεί”. ∆εν θέλω να γίνω ρεζίλι των σκυλιών. Μια µέρα µε πήρε τηλέφωνο η νύφη µου και της είπα ότι γνώρισα έναν άνθρωπο και θέλει να συγκατοικήσουµε στο Γηροκοµείο. “Να πας”, µου είπε. “Οι πεθαµένοι µε τους πεθαµένους και οι ζωντανοί µε τους ζωντανούς”. Πλέον µε τον Γιώργο µένουµε µαζί εδώ, συγκατοικούµε. Είµαι ερωτευµένη και τον αγαπώ πολύ, γιατί είναι καλό παιδί. Τον αγαπάω γιατί αγαπάει όλο τον κόσµο. Πάει στο σαλόνι το πρωί και χαιρετάει όλες τις γυναίκες. Εχει καλή ψυχή, πονάει τους ανθρώπους. Περνάµε πολύ καλά στο Γηροκοµείο. Ησυχα. Εχουµε πολύ καλό πρόεδρο, τον κ. Σπύρο Χαµακιώτη, και φροντίζει για όλους µας».Γιώργος Σέρφας: Ερωτεύτηκα την καλοσύνη και τον πόνο της
Ο κ. Γιώργος Σέρφας µάς εξιστορεί πώς από µια πυρκαγιά βρέθηκε στο Γηροκοµείο Αθηνών. «Ηρθα εδώ από µια πυρκαγιά. Κάηκε το σπίτι µου στη Σαλαµίνα. Καταστράφηκε ολοσχερώς. Ηµουν στο ενοίκιο και µε πήγαν στο “Γεννηµατάς” και µετά στο ∆αφνί. Είχα πάθει σοκ, γιατί έβλεπα τη φωτιά που έκαιγε και ήµουν µέσα. Είχα αποτραβηχτεί στην κουζίνα και είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου. Ηµουν χαµένος στο ∆ιάστηµα. Εµεινα στο ∆αφνί περίπου πενήντα µέρες. ∆εν είχα τίποτα. Συνήλθα µετά το γεγονός που πέρασα. Από το νοσοκοµείο µετά έπρεπε να φύγω και ο γιος µου έψαχνε πού θα µείνω, γιατί δεν ήθελα να γίνω βάρος στα παιδιά µου. Εψαχνε για γηροκοµείο, αλλά ζητούσαν πολλά λεφτά, µέχρι 1.200 ευρώ. Η σύνταξή µου είναι 500 ευρώ και έτσι ο γιος µου µε έφερε εδώ, αφού µίλησε µε τον πρόεδρο, κ. Σπύρο Χαµακιώτη. Εδώ γνώρισα αυτό το πλασµατάκι, τη Μαργαρίτα. Εβλεπα έναν άνθρωπο να κλαίει, να στενοχωριέται, να µη µιλάει, να µην έχει φίλους. Πήγα, τη ρώτησα το όνοµά της, εκείνη µου το είπε και όλα πήγαν ρολόι. Μετά από περίπου τρεις µήνες και αφού την είχα συµπαθήσει, της ζήτησα να συζήσουµε στο Γηροκοµείο. Την ερωτεύτηκα σφόδρα. Ερωτεύτηκα την καλοσύνη και τον πόνο της. Ηταν ταλαιπωρηµένη, γιατί είχε χάσει τον γιο της και τον άνδρα της. Ο γιος µου µε ρωτάει αν θα φάµε κουφέτα. Με τη Μαργαρίτα είµαστε µαζί έναν µήνα. Κοιµόµαστε στο ίδιο κρεβάτι. Υπάρχει ερωτική ζωή, το κατά δύναµιν. Η ζωή στο Γηροκοµείο Αθηνών είναι πολύ καλή. Εχει πολύ ωραίους χώρους. Πήγα στην εκκλησία του Γηροκοµείου, τον Αγιο Ανδρέα, να εξοµολογηθώ στον πατέρα Θεόδωρο και του είπα: “Είµαι χριστιανός ορθόδοξος, αλλά είµαι και αµαρτωλός” και µου απάντησε ο παπάς: “Κι εγώ αµαρτωλός είµαι”. Είναι εξαιρετικός ο παπάς. Τώρα µε τη Μαργαρίτα περνάω ακόµα καλύτερα εδώ. Πηγαίνουµε στο καφενείο, κάνουµε βόλτα στο πράσινο, είναι υπέροχα εδώ. Μια όαση µέσα στην Αθήνα».
Δημοσιεύθηκε στο Secret στις 23/9/2023