Τον αποκαλούν «φαινόμενο» της πλαστικής χειρουργικής , αφού έχει κάνει τουλάχιστον 50.000 επεμβάσεις με απόλυτη επιτυχία. Ο λόγος για τον Ανδρέα Φουστάνο, που σε μια εξομολόγηση καρδιάς μιλάει στα «Π» για την καριέρα του, τον θάνατο του πατέρα του, αλλά και για το ενδεχόμενο ενός τρίτου γάμου.

Φέτος κλείνετε 47 χρόνια στην Ιατρική και 37 στην πλαστική χειρουργική.

Αισθάνομαι γεμάτος. Εχω δουλέψει και έχω ικανοποιήσει τα πάντα.

Πολλοί μιλάνε για το «φαινόμενο» Φουστάνος...

Γιατί είμαι φαινόμενο; Εγώ τη δουλειά μου κάνω.

Δεν «ψωνιστήκατε» ποτέ;

Οχι, βέβαια. Τι να ψωνιστώ; Προσγειωμένος είμαι. Πατάω στα πόδια μου.

Πώς διαλέξατε την πλαστική χειρουργική;

Πρώτα έγινα χειρουργός γενικός και μετά διάλεξα ως ειδικότητα την πλαστική. Ηταν κάτι που εκείνη την εποχή ήταν στην αρχή του. Ηταν κάτι ιδιαίτερο, άγνωστο, κάτι που με εξίταρε.

Βλέπουμε μια τάση στις γυναίκες που κάνουν επεμβάσεις να είναι ίδιες, οι περισσότερες, μεταξύ τους. Τι συμβαίνει;

Η πλαστική χειρουργική δεν είναι για να φτιάχνει τους ανθρώπους όπως θέλουν αυτοί ή να «κλωνοποιεί» ανθρώπους. Είναι για να διορθώνει κάποια ελαττώματα που έχει ένας άνθρωπος. Αυτό είναι το αντικείμενό της. Δεν είναι να πηγαίνει και να αλλάζει τα χαρακτηριστικά, για να μοιάσει κάποια σε κάποια άλλη. Οι γυναίκες αυτή τη στιγμή πάνε και ζητάνε να αποκτήσουν κάτι που δεν έχουν, γιατί το είδαν σε κάποια άλλη και προσπαθούν με τα ενέσιμα να το κάνουν αυτό. Το να κάνεις ενέσιμα δεν είναι πλαστική χειρουργική.

Βλέπουμε πολλά νέα κορίτσια με παραμορφωμένα χείλη...

Αυτό είναι θέμα αισθητικής του καθενός. Αυτός που το κάνει και αυτός που το δέχεται. Και οι δύο έχουν άποψη πάνω στην αισθητική.

Αυτό μπορεί να διορθωθεί;

Πολύ δύσκολα. Πρέπει να κάνει επέμβαση για να αλλάξει.

Ποιο πρότυπο γυναίκας σάς ζητούν συνήθως;

Κατά καιρούς υπάρχουν διάφορα πρότυπα. Αλλά εγώ δεν δέχομαι πρότυπα και δεν το συζητάω, γιατί δεν μπορεί κανένας να μοιάσει σε κανέναν. Μπορείς να βελτιώσεις έναν άνθρωπο, μπορείς να του κάνεις καλύτερα τα χαρακτηριστικά, αλλά πάνω στο δικό του μοτίβο. Δεν μπορείς να πας να φτιάξεις έναν άλλον άνθρωπο. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του σχήμα προσώπου. Κάποια χαρακτηριστικά μπορεί να είναι δύσμορφα και να θέλουν καλυτέρευση. Αυτό, ναι. Γίνεται.

Το πιο περίεργο που σας έχουν ζητήσει;

Μου έχουν πει: «Αλλαξέ με από πάνω μέχρι κάτω». Σαν να μου λέει «ξαναγέννησέ με». Αυτό δεν γίνεται. Την κόβω τη συζήτηση.

Εσείς θα κάνατε πλαστική;

Αν χρειαζόταν, ναι. Προς το παρόν, έχω πέραση έτσι (γέλια).

Εχετε κάνει δύο γάμους. Θα κάνατε και τρίτο;

Αν τύχαινε. Είμαι ανοιχτός πάντα.

Εχετε την ανάγκη μιας συντρόφου;

Ολοι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη συντρόφου. Εννοείς επί μονίμου βάσεως; (γέλια)

Είστε σε σχέση αυτή την περίοδο;

Πάντα είμαι σε σχέση.

Εχετε αδυναμία στις μικρότερες...

Σε συνομήλικές μου λίγο δύσκολο (γέλια). Μου αρέσει η γυναίκα να έχει όρεξη, να μην έχει βαρεθεί τη ζωή της.

Οταν ήσασταν 32 ετών, χάσατε τον πατέρα σας.

Πώς το διαχειριστήκατε; «Εφυγε» από ανακοπή καρδιάς. Ηταν μεγάλη απώλεια για μένα, γιατί ήμουν πάνω στη φάση της δημιουργίας μου. Χάνεις ένα στήριγμα. Μου λείπει ο άνθρωπος που «φεύγει». Προχωράμε όμως, συνεχίζουμε, παλεύουμε.

Σας φοβίζει ο θάνατος;

Καθόλου. Είμαι συνειδητοποιημένος. Δεν φοβάμαι. Αφού θα πεθάνουμε όλοι, τι να φοβάμαι; Εχουμε αρχή και τέλος.

Καύση ή ταφή;

Προτιμώ την καύση. Να σε τρώνε τα σκουλήκια τώρα με την ταφή; Αν το πάρεις ως συνέπεια του τι θα συμβεί, σε τρώνε τα σκουλήκια.

Σας έχουν κάνει πρόταση να μπείτε στην πολιτική;

Μου έχουν κάνει, αλλά δεν ενδιαφέρθηκα ποτέ, γιατί δεν με ενδιέφερε να ανακατευτώ σε καταστάσεις όπου θα έπρεπε να κάνω κάτι που θέλει κάποιος άλλος και όχι αυτό που θέλω εγώ. Οπως είναι τουλάχιστον η πολιτική σήμερα.

Πόσες επεμβάσεις υπολογίζετε ότι έχετε κάνει;

Περίπου 50.000.

Ερχονται και πολλοί από το εξωτερικό σε εσάς.

Ξέρεις, δεν είναι κατόρθωμα να έρθει κάποιος από το εξωτερικό. Ο Ελληνας έχει ένα κόμπλεξ με το ότι «ήρθε κάποιος από το εξωτερικό», λες και έγινε κάτι. Γιατί, οι άνθρωποι από το εξωτερικό είναι πιο έξυπνοι ή διαφορετικοί; Ή οι γιατροί στο εξωτερικό είναι καλύτεροι από εμάς; Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο. Είναι ελληνικό κόμπλεξ αυτό. Αν πας σε ένα άλλο κράτος, δεν θα σε ρωτήσουν «έρχεσαι από το εξωτερικό;». Δεν τους ενδιαφέρει. Εμείς έχουμε διεθνή καριέρα. Ο Αμερικανός δεν τα σκέφτεται αυτά. Τον Αγγλο δεν τον ενδιαφέρει να κάνει διεθνή καριέρα. Τώρα, αν είναι τραγουδιστής ή ηθοποιός, εντάξει, γιατί ανεβαίνει το budget (γέλια).

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 21/10