Ένα άγνωστο στιγμιότυπο το απόγευμα της 7ης Μαρτίου 2004 στη Ρηγίλλης
Ο ρόλος του αείμνηστου Μιλτιάδη Έβερτ
Νωρίς το απόγευμα της 7ης Μαρτίου 2004 πίσω από τη μαύρη σιδερένια πόρτα των γραφείων της ΝΔ, οι επιτελείς του Κώστα Καραμανλή βομβαρδιζόμενοι από τα exit poll και τα μηνύματα των στελεχών της παράταξης ανά την Ελλάδα, είχαν αρχίσει όχι απλώς να χαμογελούν αλλά να διαδίδουν στα δημοσιογραφικά γραφεία το κλίμα ευφορίας για την επάνοδο της παράταξης στη διακυβέρνηση του τόπου μετά από 11 "πέτρινα χρόνια".
Ο Καραμανλής στον πρώτο όροφο με τον Κώστα Σταϊκούρα, τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τον Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, τον Θόδωρο Ρουσόπουλο και αρκετούς βουλευτές, κυρίως από την ομάδα των «λοχαγών», ήταν πολύ συγκρατημένος και το ίδιο απαιτούσε από τους στενούς του συνεργάτες. Νωπές οι μνήμες άλλωστε από τους πανηγυρισμούς του 2000 που εξελίχθηκαν σε … οδυρμούς , όταν η ΝΔ από 2 μονάδες που προηγούνταν μέχρι τις 9 το βράδυ έχασε τελικά τις εκλογές για «μια χούφτα ψήφους». «Γιατί πρέπει να είμαστε τόσο συγκρατημένοι πρόεδρε; Έτσι όπως το πάμε θα περιμένουμε να καθαρογραφούν τα αποτελέσματα στο υπουργείο Εσωτερικών για να το γιορτάσουμε» έλεγαν. Κι αφού κανείς δεν αποφάσιζε να … κάνει το βήμα, βρέθηκε ο … από μηχανής θεός! Ποιος ήταν αυτός; Ο γείτονας Μιλτιάδης Έβερτ ο οποίος παρακολουθούσε τη διαδικασία από το ισόγειο διαμέρισμα – γραφείο στη λευκή πολυκατοικία του αριθμού 6 της Ρηγίλλης. Τι συνέβη;
Ο … αστικός μύθος λέει πως ο ίδιος ο Καραμανλής τηλεφώνησε στον αείμνηστο « ΠΑΣΟΚΟφάγο Μπουλντόζα» και του ζήτησε να κατέβει στα γραφεία της ΝΔ. Εκείνος δεν έχασε την ευκαιρία και στις 5.15 μμ πηγαίνοντας στο «κεφαλόσκαλο» είπε: «Είναι προφανές ότι η Νέα Δημοκρατία κερδίζει τις εκλογές και θα επικρατήσει με μεγάλη διαφορά». Τα «παπαγαλάκια του Σημίτη» έπεσαν αμέσως πάνω του θέτοντας ζήτημα «νόθευσης της λαϊκής βούλησης» καθώς απέμεναν 2 ώρες περίπου για να κλείσουν οι κάλπες. Καραμανλής και Έβερτ έβλεπαν αυτές τις δηλώσεις στην τηλεόραση και… μειδιούσαν. Στις 9 το βράδυ όταν όλα είχαν ξεκαθαρίσει ο Καραμανλής ανέβηκε με τη Νατάσα στο μπαλκόνι του νεοκλασικού ενώ 10.000 Νεοδημοκράτες είχαν κατακλύσει τη Ρηγίλλης από τη Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι τη Βασιλέως Γεωργίου.